Incipit vita sancti Simplicii Augustudunensis episcopi. 

1. Simplicius, vir prudens, dives ac nobilis, decorae, nobilissimae prudentissimaeque virgini jugali foedere sociatur. Inter hos vero fixa perseverantia et diffinitione virginalis castitas custoditur, occulto seculi tegmine ; et consortium spiritale summumque pudicitiae decus soli Deo patet, quo solo custode servatur. Dies jejuniis, noctes transiguntur vigiliis. Interea Simplicius meritorum splendore ac doctrinae luce conspicuus, summi sacerdotii titulo et apice sublimatur. Quid conscientia sancta non audeat in adjutorium pontificis ? Castitas virginalis nec in sacerdote desinit, quem ad meritum sacerdotale perduxit. Servantur enim ab his ab ineunte aetate usque ad senium multiplicanturque in eis divina munera, servaturque nitor fontis et odor chrismatis ac dignitas nuptialis, stola pudoris, rosaque castitatis. Lilia infulae sacerdotalis effulgent. 

2. [...] et obloquendo contendit ac per aliena ora propria venena diffundit, et quos mortis telo nequit prosternere, capere mendacii oblocutione pertentat. Turpis vero luxuriae jugo oppressi et blanda seductione captivi, tentatori suadenti credunt et ab aliis [...] coerceri non possunt, ac quae agere nolunt agi non posse confingunt, et ex voluptate caeci in vitia proruunt et ex necessitate se delinqere mentiuntur. Libidinis ardore vinci, voluptatis vitium est, non naturae. Damnabili diffinitione virtus contemnitur et falsa voce infirmitas accusatur ; voluptas autem per Dei gratiam prompta est ad victoriam, aut per culpam prona vergitur in ruinam. Infidelissimi quique mortalium, relicta lege, mandati transgressionis culpam transferunt in naturam. 

3. Igitur dies qua mundo regem coeli virginalis partus effudit illuxerat, cum nobilissimae urbis senatus dictis virginem nunc lenibus nunc amaris alloquitur : Licet gravitas morum dulcis ac sanctae libertatis jocunditas nihil nos sinistrum de vobis sentire compellat, tamen mollis flamma libidinis longa cruce sumpte et vasta desertaque habitatione reposita impudicitiis addet conatibus. Tentebit enim vos conflictibus, uret incendiis et constantiam nonnunquam radice fundatam hostilis ruina, si potest, prosternet. Procellis vero multis turbinibusque expositos exterior hostis impugnat, interior ignis inflammat et male dulcem ad noxam consortia tori inimica praecipitant. Quae mens evadere potuit tam atrocium discriminum vallata pericula ? quando injecta flamma non attigit ? quando ignis alimenta sua pertimuit ? Impossibilia vobis credimus cum impossibilia cunctis sentimus. A communione pontificalis tori pudoris respectu sejungere susceptioni nostrae consulens vel tuo discrimini. 

4. Mordacibus interea verbis virgo commota, pontificem petit et haec vel scientiae luce respersa vel constantiae clara libertate proloquitur : Compulsa ad praesentiam tui, optime Pontifex, venio quia calumnia innocentia et justitia scelere accusatur. Egregii illi filii, dum mihi crimen obtendunt, in injuriam tui, optime pater, insurgunt. Aiunt fieri non posse ut communi in toro juncta femina viro castitatem corporis virtutis mente conservet. Dum fragilitas nostra culpatur sanctitas infami culpa respergitur. Dicunt peccatum vitari non posse, cum via peccandi patuerit, et ita corda mortalium luxuriae exuri flammis ut in tenui velamine oriuntur incendia. Argumentumque iniqui certaminis efficiatur probatio castitatit. Et cum mendaces impossibilia, ut credunt, perfici non posse divina virtute conspexerint iniqua causatio accedit et victam se esse ex animi sui praesentia fatetur. Haec narrans prunas quas famula ob necessitatem algoris subjiciendas dominae pedibus arola, ut dici moris est, gerebat inclusas, extenso, velamine suscepit et horae ferme per spatium inlaeso tegmine retentat. Vivit enim flamma et damna nesciunt elementa. 

5. Pontificem virgo monet ut ipse etiam sacrum velamen extendat et incendia nihil nocitura sibi suscipiat, viventesque submoto ardore flammae subditas esse testentur flammas et extinctas luxuriae. Paret ex oratione pontifex duorumque merita virtus una testatur. Interea ad ecclesiam catholicam et dulcissimam matrem tertia prius pars populi gentilis confugerat. Quae, hoc viso miraculo, die uno trium millium hominum multitudo gremio ecclesiae genitricis excipitur, ac vitalis lavacri fonte diluitur. Intra septem tamen dies mille ex his felici cum consummatione ecclesia misit ad coelos et munera sua in gremium Hierusalem sanctae transfudit. Et ita beatum Simplicium sanctamque virginem inspector jugalis tori suscepit Deus, crux exercuit, suspicio abiit, virtusque prodidit vitam quam mors reddidit sine crimine puram, praestante Domino nostro Jesu Christo, cui est honor et gloria sine fine. Amen.