Precibus Sanctorum supervictus ad laudem omnipotentis Dei, postquam prius facta miracula dictaveram, hæc compendiatim subjunxi. Gaudius quidam ætate decem annorum, ab ventre matris curvus, totusque contractus, ope Martyrum valetudinem recepit. Puer nomine Hildradus, VII annis natus, cum esset æger membris, ad ambulandum cruribus impeditus, monitus in somnis, quatinus mater ejus candelas ad memoriam Martyrum simul cum eodem nato deportaret; factum est: læta mater cum sanato puero suo rediit. Nec præteribo te, infans Amalgari: hunc pater a tribus annis cum cæcum detulisset, mox quod optaverat, in filii luminibus Martyrum precibus inspexit. Puella ex utero matris muta pariterque surda, vigiliis noctis cum matre sua recipiendæ valetudini insistens, ut vocem cantantis galli virtute Martyrum exaudivit, Deo gratias, inquit, quod speravi adepta, gaudeo. Bertohildis cæca et surda per XVI annos de memoriis Martyrum sanata et inluminata rediit. Consimile Dei munere cuidam ab annis cæcæ provenit. Quidam infantulus; ut putabatur, annorum V, cui adhærebant calcanei in natibus conligati, pœne ut ad fores oratorii perlatus est, intercessione Sanctorum pedum membrorumque usum expertus, incolumis degit. Sed et Martinus nomine, annorum X, a cunabulis contractus, virtutem Sanctorum in incessu suo ubique divulgat. Nec præterierim duas feminas simili sorte debiles, dum diu, credo minoris fidei, ad memoriam Martyrum decumberent, tandem sanari, et usum membrorum invenire meruerunt. Multa sunt, quæ cotidie per Servos suos Christus Dominus noster operatur, ad quorum gloriam, quicumque pervenire desiderat, sic miracula visibiliter facta miretur, ut vitam illorum potius imitari ad retributionem sempiternam non desistat.