In secundo nocturno. Lectio quarta. Benignus sacerdos a sancto Polycarpo Smyrnensi episcopo in Galliam missus, Divionem, spiritu Sancto plenus, accessit ibique veritatem quam noverat annuntiavit. Fundebatur praedicatio juncta virtutibus et verborum assertio miraculorum protestatione roborabatur. Destruebantur ubique fana, deserebantur idola et erecta passim crucis Christi trophaea colebantur. Lectio quinta. Aurelianus interea Christianos omnibus in locis persequendos dixit, quo mandato laetus comes loci, nomine Terentius, sanctum Benignum increbrescente fama nominis ejus, perquiri et coram se sisti jussit. Inventus igitur Spaciaci et adductus, ad trocleas extenditur. Inter ipsa vero tormenta beatus Martyr sereno vultu constantiam a Domino, et tantis in cruciatibus cum fortitudine patientiam flagitabat. Lectio sexta. Completa vixdum oratione, atrocissimi repente milites, a dextro laevoque illum latere circumsteterunt, adactisque lanceis, qua costarum uterique discrimen est, illum tranfixerunt. Insuper etiam sacram cervicem, cerebri soluta compage, vecte ferreo confregerunt. Sic roseo cruore perfusus martyr, nobis intercessor, et cunctis saeculis fidele patrocinium consecratum B. Leonilla sancti martyris corpus collegit et aromatibus conditum, honestissimae tradidit sepulturae. Oratio. Adesto Domine supplicationibus nostris ; ut qui ex iniquitate nostra reos nos esse cognoscimus, beati Benigni martyris tui intercessione liberemur. Per Dominum.