Passio sancti Benigni Carnotensis episcopi. Veniens Aurelianus imperator ad castrum Duni et percipiens a Terentio comite famam sancti Benigni, ait : Si hunc maleficum demiserimus, deorum nostrorum despectio et totius patriæ malum orietur. Quo audito, Terentius eum inquiri fecit et vinctum ac cæsum Aureliano præsentavit. [2] Cui Aurelianus : Nisi modo diis immolaveris, diversis te faciam interire pœnis ; nec eruet te Christi tui auxilium de manibus meis. Et respondente Benigno : Vox Christi est : Nolite timere eos qui corpus occidunt, animam autem nequeunt occidere, quæsivit imperator de nomine et loco nationis suæ. Cui Benignus : Ab Oriente ego et fratres mei a Polycarpo missi, quos jam occidisti. Tunc ait imperator : Si meis sermonibus acquieveris, te magnum sacerdotem deorum constituam, et primum in palatio meo faciam. Respondit Benignus : Aurum et argentum et dii tui sint in perditionem tibi ; me autem non mutabis a Christo meo, cui servio. [3] Cæsus ob hoc nervis durissimis, traditur Terentio comiti puniendus. Qui eum ad trochleas extendit et cædit ; in quo ipse Deo gratias retulit quia pro suo nomine pati meruit. Post hæc carceri deditus, sed per angelum ab omni læsione curatus, dum die tertia coram imperatore deos respuerit, ad planum ducitur et de sacrificiis deorum carnes violenter in os ejus mitti jubentur, ne de cetero contraria loquatur. Quibus exhibitis, signo crucis e contra facto oculisque cum oratione ad cœlum levatis, evanuerunt omnia idola simul et sacrificiorum vasa. [4] Etenim ergo eo incarcerato, jubentur pedes ejus saxo transforato implumbari, calentes subulas digitis suis transfigi, nec sex diebus sibi aquam ab aliquo dari ; insuper canes duodecim cum eo in carcere claudi. Sed vir Dei, interim vacans orationi, per hos dies fideliter ab angelo consolatur, a vinculis absolvitur, a læsione medetur et dulciter nutritur cibo cœlesti. [5] Nuntiis denique an vivat ad carcerem missis, cum reversi dicerent eum per omnia sanum et in laudibus Dei non obliviscum, præcepit collum ejus vecte ferreo in carcere contundi et vitam sibi lancea militis auferri. Quo facto anima sancti visa est ab omnibus in specie columbæ nivæ ad cœlum ascendisse, ubi regnat cum eo qui vivit et regnat in secula seculorum. Amen.