Caput II.	Ex Codice Ms. Reomaensi.	Præceptum Clodouei I. Francorum Regis, quo S. Ioannes exterius Monasterij immunitati prouidit.	Clodoueus Rex Francorum vir inlustris. Seruos Dei quorum virtutibus gloriamur, & orationibus defensamur, si nobis amicos aquirimus, honoribus sublimamus, atque obsequiis veneramur, statum regni nostri perpetuo augere credimus, & sæculi gloriam, atque cœlestis regni patriam adipisci confidimus. Quapropter notum sit omnibus Episcopis, Abbatibus, & inlustribus viris, magnificis Ducibus, Comitibus, Domesticis, Vicariis, Graphionibus, Centenariis, & omnibus curam Sanctæ Dei Ecclesiæ gerentibus per nostrum regnum discurrentibus, tam præsentibus quàm futuris. Quia Dominus Ioannes clarus virtutibus locellum suum in pago Tornotrinse, sub Regula Beati Macarij ad habitationem Monachorum constructum, qui Reomaus vocatur, primo nostro susceptæ Christianitatis, atque subiugationis Gallorum anno nostræ celsitudini tradidit, & commendauit, vt sub nostra emunitate & mundiburdio, nostrorúmque successorum Regum, semper maneat. Propterea & nos ipsum peculiarem patronum nostrum, cuius meritò omnes hostes nostros vincere credimus taliter honorauimus, vt quantumcumque suo asino sedens vna die circa locum suum nobis traditum, & commendatum de nostris fiscis circuisset, perpetuò per nostram regalem munificentiam habeat, & quod ipse nobis, nósque illi contulimus iure hæreditario tam nos, quàm nostri successores Reges teneant in omni defensione, reclamatione, aduocatione, & immunitate, nullique vnquam dignitati, nullique Ecclesiæ propter meritum tanti patris subdatur, & conferatur. Monachis verò ibidem per diuersas cellulas manentibus seu mansuris omnia necessaria secundum numerum quo fuerint à nobis, & successoribus nostris Regibus ex nostro censu Regio præbeantur. Ideóque has literas manu nostra firmatas ipsi nostro Patrono Domino Ioanni dedimus. Id omnino vos rogamus, atque decernimus, vt nec nos, nostrique successores Reges, neque vos, vestrique minores, nec vllus quilibet de iudiciaria potestate, de vernes curtes, vel rebus ipsius Monasterij, in quibuslibet pagis, vel territoriis in regno Deo propitio nostro, nostrorúmque successorum Regum, futuróque bono ipsius Monasterij, quod vel ab ipso Patrono Ioanne, vel à nobis est concessum, seu à suis progenitoribus ipsi, & nobis datum, & hæreditate, vel iudicio fuerit delegatum, tam ex munere nostro, quàm de paterno & proprio, vel in reliquum de comparato, aut de conlato populi, seu de quolibet adtracto, aliquid auferre præsumat. Et pro ipsa oasa Dei, aut ipso patrono nostro tam ciues, quàm coloni, ac Gasindi suscepti, si aliquid violenter rapuerint, Dei nostrorúmque terrore percussi ad integrum reddant. Et nemo prædictas res eorum inquietare audeat, nec in eorum vicos, vel villas, & curtes ad causas audiendas, nec ad mansiones faciendas, nec freda exactanda, nec vllas functiones requirendas ingredi præsumat. Sed sub nostra nostrorúmque Regum successorum tuitione, & mundiburdio prædictum Monasterium propter meritum tanti patroni permaneat, & quiescat. Et quod à nobis circa ipsum peculiarem nostrum Patronum Dominum Ioannem conceditur, & conseruatur, hoc à nostris successoribus Regibus pro ipso patrono nostro, ac pro ipso loco sancto ad successores suos, quos ex suis elegerint, semper sit conseruatum, nec vllas requisitiones, nec repetitiones, nec vllum impedimentum à iudicibus publicis pertimescant. Vnde ipsa congregatio pro tempore tanti Patroni, eiúsque successorum, pro stabilitate regni nostri & salute patriæ Domini misericordiam iugiter debeat exorare. Et vt hoc præceptum firmius habeatur, & per omnia tempora conseruetur, manus nostræ signaculo subter illud decreuimus roborare, ac signo crucis quo sacramur auctorauimus. v Signum Clodouei fortissimi Regis. datum sub die IIII. Kalendas Ianuarias, Indictione V. Actum Remis ciuitate in Dei nomine feliciter  . Ego Anachalus obtuli anno Magni Clodouei XVI.	??	
Caput III.	??	Præceptum Chlotarij Regis Francorum.	Chlotarius Rex Francorum vir inlustris. Omnibus Episcopis, Abbatibus, & illustribus viris, magnificis Ducibus, Comitibus, Domesticis, Vicariis, Grafionibus, Centenariis, vel omnibus Iunioribus vestris, tam præsentibus, quàm & futuris. Si petitionibus Sacerdotum, quod ad profectum Ecclesiarum pertinet, auditum mente deuota præstamus, retributorem omnium bonorum Iesum Christum ex hoc nos habere confidimus. Igitur notum sit omnibus, quoniam diuæ memoriæ genitor noster Clodoueus Monasterium Domini nostri Ioannis ex dono ipsius sub sua emunitate recepit, tenuit, & honorauit, suisque posteris Regibus per præceptum hæreditarium reliquit. Ita & nos venerabilem Siluestrum Abbatem ipsius loci, & Domini Ioannis nostri generis peculiaris patroni, & oratoris discipulum, ac successorem sub nostra & nostrorum successorum Regum emunitate, & defensione recipimus, & reuocamus, decernentes vt semper sub nobis & Regibus nostris successoribus tam Abbas, quàm Monachi, quámque omnes qui pro ipsa casa Dei, aut ipso Abbate spectare videntur, seu in reliquum esse debent, semper maneant, & ex suis Abbatem constituant. Nullásque requisitiones nec nos, nec publici iudices ab ipso loco, vel à dominis eiusdem Monasterij requiramus. Sumptus verò quos genitor noster monachis ad vestiendum, calciandúmque, & victum, præbuit, similiter & nos nostrique successores Reges ex nostra camera, vel fiscalibus reditibus Abbati Siluestro, eiúsque Monachis & successoribus liberaliter conferemus, vt pro nobis, nostróque progenitore & Regno Dominum iugiter exorent. s Signum incliti Regis CHLOTARII. N. Ego attuli obtuli & subscripsi. Datum sub die VIII. Kal. Maij anno V. Regni nostri Actum Suessionis.	537.	
Caput I.	??	Ex Priuilegio Ludouici Imperat. pro Ecclesia Augustodunensi apud Robertum. A Carolo Magno & Ludouico priuilegia obtinet.	Venerabilis Modoinus Augustodunensis vrbis Episcopus obtulit obtutibus nostris autoritatem immunitatis Domini & genitoris nostri beatæ memoriæ Caroli piissimi Augusti illi concessam, in qua erat insertum, quod non solùm idem genitor noster, verùm & antecessores Reges Francorum Ecclesiæ S. Nazarij Martyris, cui autore Domino ipse Modoinus præest, sub suo nomine & defensione cum Monasteriis, & cellulis, seu parochiis sibi subiectis, & rebus, vel hominibus ad se pertinentibus, vel aspicientibus consistere fecerum, & earum immunitatum autoritatibus hactenus ab inquietudine iudiciariæ potestatis eadem munita, atque defensa fuisset Ecclesia. Sed pro rei firmitate postulauit à nobis præfatus Episcopus Modoinus, vt paternum, seu prædecessorum nostrorum Regum, morem sequentes eiusmodi nostræ immunitatis præceptum ob amotem Dei, & reuerentiam ipsius sancti loci circa ipsam Ecclesiam fieri censeremus. Cui petitioni libenter assensum præbuimus, & hoc nostræ autoritatis præceptum erga ipsam Ecclesiam immunitatis & tuitionis gratia, pro diuini cultus amore & animæ nostræ remedio fieri decreuimus. Et infrà. Data XI. Calend, Augusti anno Christo propitio II. Imperij Domini Ludouici piissimi Augusti Indictione VIII. Actum Paderburno in Saxonia, in nomine Dei feliciter.	??	
Caput IV.	Ex Flodoardo lib. 11. Histor. cap. 20.	Modoinus ab Ebbone Remensi electus depositionis suæ arbiter.	Ego Ebbo indignus Episcopus recognoscens fragilitatem meam, & pondera peccatorum meorum testes confessores meos Aiulfum videlicet Archiepiscopum, & Badaradum Episcopum, necnon & Modoinum Episcopum constitui mihi iudices delictorum meorum, & puram ipsis confessionem dedi quærens remedium pœnitendi, & salutem animæ meæ, vt recederem ab officio & ministerio Pontificali; quo me recognosco esse indignum, & alienum me reddens pro reatibus meis, in quibus peccasse secreto ipsis confessus sum, eo scilicet modo vt ipsi sint testes alij succedendi & consecrandi in loco meo, qui dignè præesse & prodesse possit Ecclesiæ, cui hactenus indignè præfui, & vt inde vltra nullam repetitionem, aut interpellationem autoritate canonìca facere valeam manu propria mea subscribens firmaui. Ebbo quondam Episcopus subscripsi. Et infrà. Helias hæc quæ sequuntur conscripsit. Acta est hæc Ebbonis professio, eiúsque propriæ manus subscriptione roborata in conuentu Synodali generaliter habito apud Theodonis villam anno Incarnationis Domini nostri Iesu Christi octingentesimo tricesimo quinto, anno etiam Imperij gloriosi Cæsaris Ludouici XXIII.	??	
Caput III.	Ex Actis Flauigniacensibus.	Heldrico concedit Valterius Eduensis Episcopus decimas Capellarum Flauigniacensium.	Charta Valterij Sanctæ Eduensis Ecclesiæ Præsulis, qua ad deprecationem Heldrici, primi cœlestis aulæ ianitoris, & Apostoli Petri atque Martyris egregij Præiecti, Abbatis cœnobij Flauigniacensis, cum fratribus illic sub norma S. Benedicti degentibus Abbatiæ prædictæ suæ sedi decenter adnixæ, atque in honore prædictorum Sanctorum fundatæ, decimas ex Capellis, quarum beneficium est ex ipsa Abbatia ad victum, & vsum, tam Abbatis, quàm Monachorum ibi Deo famulantium Episcopalis autoritate firmitatis concedit. Acta Augustiduno feliciter anno Incarnationis Dominicæ DCCCCXCII. Indictione V. Anscherius Archidiaconus, Hugo Abbas & Comes, Vualterius Abbas, Vncricus Abbas, Ermuinus Abbas, Landricus Comes Neuernis, Arlebaldus Sinemuriensis, Aimus Comes Alsinsis, Erlequis, Girardus Archidiaconus, Erpertus Abbas, Vncbaldus Abbas, Hugo Abbas, Tetbaldus, Ardraldus, Ansedeus, Enricus, Vualterius, Ego frater Flauardus indignus Sacerdos scripsi ad vicem Rodulphi Notarij, in mense Martio, anno V. regnante Rege Rotberto.	??	
Caput IV.	Ex Tabulario Reomaensi.	Bernardus societatem constituit inter suos, & sancti Mansueti Tullensis Monachos.	Catholicæ fides Ecclesiæ totum diffusæ per orbem necessariò à se inuicem exposcit, quorumcumque vnum caput Christus est, vniuersa compatiac congaudere membra sub capite Christo. Huic igitur formæ impressa Ecclesia S. Ioannis Reomaensis, tempore Domni Bernardi Abbatis, statuit cum Ecclesia Tullensi, quæ sub Patrocinio sancti Mansueti fundata est societatem huiusmodi. Capitulum vtriusque commune, statutum est etiam assentientibus vtriusque congregationis Abbatibus, & fratribus vt si frater Reomaensis Ecclesiæ propria voluntate, vel aliquo scandalo commotus Ecclesiæ beati Mansueti refugium petierit, & ibidem morari voluerit, gratanter & honestè quandiu libuerit suscipiatur, etsi postmodum Ecclesiæ suæ reconciliari voluerit, absque vlla satisfactione reconcilietur. Similiter & de S. Mansueti fratribus concessum est. Cùm verò obitus alicuius ex fratribus nunciatus fuerit, illico officium in generali, septem Missæ, & septem Officia, & triginta diebus, Verba mea, pro eo cantentur. Cùm verò obitus Domini Bernardi Abbatis, & Domini Rainaldi Abbatis nunciatus fuerit tricenarium integrum ei fiet. Festiuitas verò beatissimi Ioannis Confessoris & sancti Mansueti ab vtrisque solemniter celebrabitur. Huius autem societatis confœderatio temporibus perpetuis inuiolanda, consentientibus nobis Guidone Abbate & conuentu Reomaensis Monasterii, & Vuillelmo Abbate, ac conuentu Ecclesiæ sancti Mansueti Tullensis in his temporibus est innouata. Actum anno Domini millesimo ducentesimo tricesimo quarto, decimotertio Calendas Iunii.	1234.	
Caput V.	Ex Tabulario Reomaensi.	Priuilegium Guillenci Episcopi Lingonensis Riciacum & alias Ecclesias Bernardo confirmantis.	In nomine summæ & indiuiduæ Trinitatis Patris & Filij & Spiritus sancti. Amen. Sanctorum prædecessorum nostrorum ordinatio labilis memoriæ defectum seu fortunæ mutabilitatem in futurum præcauens, multimodis nos instruit exemplis ea, quæ in Ecclesia Dei solemniter aguntur, literalibus tradere monimentis, & Episcopalibus confirmare munimentis. Eorum igitur meritis, & dignis operibus pro spe, & retributione cœlestium participare desiderans, Guilencus ego nutu Dei almæ Lingonicæ sedis Episcopus, hoc in diuinæ misericordiæ respectu pietatis genere consulendum destinaui, vt eleemosynis, & benegestis prædecessorum meorum Monasterio Reomaensi rationabiliter subscriptis, & deputatis manum fauoris mittam, & per bonæ voluntatis holocaustum iustorum me benefactis intercludam. Laude igitur & consilio fidelium nostrorum totius Lingonensis Ecclesiæ, interueniente Domno Bernardo Reomaensis Monasterii Abbate præstantissimo, Deo primùm, & beatæ Dei Genitrici Mariæ, & beato Ioanni Reomaensis Monasterii, & Monachis ibi in seruitio Dei aggregatis, vel eis in perpetuum successuris, de omnibus rebus subinsertis, secundum priuilegia Sanctorum prædecessorum meorum Lingonensium Episcoporum, huiusmodi testamentum ex parte mea constituo, conscribo, & confirmo. Priuilegium Sigoaldi Episcopi de consecratione Abbatis, de fraterna dilectione, de charitatiua fratrum castigatione, & emendatione, sed & de omnibus, quæcumque Episcopaliter præcepit, & confirmauit, laudamus & confirmamus. Priuilegium Guidrici Episcopi, de tribus Ecclesiis, videlicet de Asiaco, & de Similiaco, & de Vineis. Priuilegium Acchardi Episcopi de Ecclesia Corpus Sancti, de Ecclesia Montis Bertaldi, Betfontis, & Asneriis, Riceij & Nuidis. Priuilegium Hugonis Episcopi de Ecclesia Iuliaci. Priuilegium Arduini Episcopi, de iure Parochiæ Asiaci, & de integritate ipsius. Priuilegium Raynardi Episcopi de Ecclesia Curtannaci, cum appendiciis suis, de Ecclesia Ateiensi, de Ecclesia Barri, de Ecclesia Camedonensi. Priuilegium Ioceranni Episcopi de Ecclesiis Byrrei, Ricei, Curtannaci, cum appendiciis suis, Capella videlicet Montis Barri Ecclesiæ subscripta, & subiecta, de iure fundorum, & casamentorum beati Ioannis, de oblationibus, & decimis laicorum personis abiudicatis, & in omnibus parochiis illis per manus Episcoporum saluo iure Ecclesiæ nostræ beato Ioanni redditis, & concessis. Priuilegium Roberti Episcopi de rebus suprascriptis & inferius subiiciendis. Has igitur omnes denominatas Ecclesias & quæcumque antiquorum Patrum seu Principum pia deliberatione ad proprietatem prædicti Monasterij pertinere cognouimus, pro posse nostro redintegrare, & reformare cupientes, iuxta legem, & determinationem singulorum propriè, & communiter salua consistere, & inuiolata permanere censemus, & præcipimus. Et quidquid boni ratione iustitiæ ex nostra parte superaddere possumus, Spiritus sancti gratia cooperante superaddimus, & concedimus. De duabus verò Abbatiis illis Sanctimonialium, Orbiaci videlicet, atque Rubei montis, quarum vna in proprio beati Ioannis prædio, altera in propria parochia constructa esse cognoscitur, scandalum discordiæ penitus contradicentes, vt debitum honorem, & reuerentiam Domno Abbati & suis exhibeant, mandamus & obsecramus. Non enim licet aliis Monachis subintrare; si aliquando contigerit in Abbatiis illis ordinem immutari ratione aliqua. Cœmiteria verò in suis parochiis antiquitus constructa, & consecrata secundum parochialia iura suos vsus habeant, & obtineant, nec alterius parochianum aliqua Ecclesia recipiat, nisi per consilium Ecclesiæ suæ, Abbas vel minister eius hoc fieri permittat. Hæc autem omnia tam ex prædecessorum nostrorum, quàm ex nostro præcepto generaliter astruentes, chartam subinde plenissimè conscriptam, & adstipulatam. In isto Synodali conuentu manus propriæ tactu, & subscriptione confirmamus, & Archidiaconis nostris ordinabiliter confirmandam donamus. Si quis verò contra istius nostræ definitionis paginam obuius ire præsumpserit, bis vel tertiò commonitus, nisi se correxerit, & ad emendationem venire festinauerit, inferni pœnis subiaceat, & cum misero Diuite Lazarum à longè videat, nec adillius felicitatem vnquam pertingere valeat. Acta sunt hæc Lingonis in plenaria Synodo, anno ab Incarnatione Domini millesimo centesimo vicesimo sexto, Apostolicæ. Sedis Cathedram obtinente Domno Honorio II, Francorum excellentissimo Rege Ludouico, Lingonensis Ecclesiæ Episcopo Domino Guilenco. Ego Lambertus Lingonensis Ecclesiæ Archiclauus subscripsi. Ego Airardus Decanus Lingonensis Ecclesiæ subscripsi. Ego Gocelinus Archidiaconus subscripsi. Ego Guido Archidiaconus subscripsi. Ego Garnerius Archidiaconus subscripsi. Ego Fulco Archidiaconus subscripsi. Ego Durannus Notarius ad vicem Fulconis Cancellarij scripsi, dictaui, & recitaui.	1126.	
Caput I.	Ex Tabulario Reomaensi.	Priuilegium Stephani Eduensis Episcopi, quo Petro Ecclesias nouem donatas olim Monasterio sancit.	Summæ Charitatis est miserias miserorum releuare, pauperibus Christum sequentibus communicare, fidelium piis petitionibus acquiescere. Quapropter ego Stephanus Eduensis Ecclesiæ Episcopus licet indignus, Petre Reomaensis Ecclesiæ venerabilis Abba, tuæ deuotionis precibus acquiescens Ecclesiam Tisiaci, Ecclesiam de Iox, Ecclesiam Sanctæ Magnentiæ, Ecclesiam de Suenciaco, Ecclesiam Rouuredi, Ecclesiam quæ dicitur sancti Medardi, Ecclesiam sancti Germani de Mundaum, Ecclesiam de Iuniaco, Ecclesiam Charreij in honore sancti Petri constitutam cum appendiciis earum ad nos pertinentibus, pro remedio animæ meæ Reomaensi Ecclesiæ sancti Ioannis, cui præsides concedo. Quas etiam necessitatibus fratrum nostros prædecessores huius sanctæ sedis Præsules concessisse, & easdem ab Ecclesia Reomaensi diu possessas non ignoro. Donationes earumdem consilio Archidiaconorum nostrorum Gaufridi, Siguini, Humberti confirmo, & confirmans Sigilli nostri autoritate corroboro laudante Capitulo; Testantur isti. Obertus Prior Sancti Symphoriani, Guido Monachus qui erat cum Abbate, Ebrardus Aualonensis Archipresbyter, Arnulfus Ecclesiæ Sedeloci Decanus & Archipresbyter, Girardus Lucciacensis Præpositus, Galterius Cappellanus, Ioannes Canonicus, Iosbertus de Monteforti, Gentinus Presbyter, Boso Presbyter, Rotbertus Capellanus de Monte Regali, Theobaldus Presbyter de Corentiaco, Rotbertus de Domno Petro Presbyter, Albertus Miles de Subernio, Arnulfus Miles de Liniaco, Durandus cliens Reomaensis Ecclesiæ, Lambertus Maior eiusdem Ecclesiæ, Bernardus de Sancto Georgio, Vuicardus Seruiens, Et alij quamplures. Acta sunt hæc Eduæ publicè anno ab Incarnatione Domini MCXXXIX. regnante Ludouico Rege Iuniore, Odone Duce Burgundiæ mense Maio, VIII. Kal. Iunij, Luna XII, Epacta VII, Indictione I, concurrente V, Innocentio Romanæ sedis Cathedram gubernante. Hoc Priuilegium totidem verbis innouauit anno post hunc octauo Humbertus Eduensis Episcopus Eugenio III. Pontifice, testibus, Guillelmo Fontanetensi Abbate, Bauduino Castellionensi Abbate, Guillelmo & Milone Fontanetensibus Monachis, Guidone Clareuallensi Monacho, Theobaldo priore, Guidone, Odone, altero Odone, Drogone Flauigniacensibus Monachis, Gaufredo, Henrico, Nicolao Flauigniacensibus Monachis, Henrico Archidiacono subscribente, eodem Rege & Duce, ideoque hoc loco est omissum.	1139. 1147.	
Caput II.	Ex Tabulario Reomaensi.	Sententia Godefridi Episcopi Lingonensis Petri causa data, vt componeretur lis inter Ecclesiam S. Ioannis & Rubeimontis.	Quoniam Deo annuente pastoralis cura nobis commissa est, sollicitè prouidere nos condecet, vt in gregibus nobis creditis, si quæ spinæ discordiarum pullulare ceperint, moxfalce sententiæ nostræ recidantur. Ego igitur Godefridus sanctæ Lingonensis Ecclesiæ humilis minister cognita controuersia, quæ inter Ecclesiam S. Ioannis de Pratis, & Ecclesiam S. Mariæ Rubeimontis de parochia Asiaci, cæterisque, quampluribus querimoniis diu exagitata fuerat, assensu, & laude vtriusque partis, ratione, æquitatéque dictante finem imponere curauimus. Præcepimus itaque, quatenus bis in anno, scilicet in festo sancti Germani, festóque omnium Sanctorum de Castro, atque de Burgo omnes de tota parochia ad Ecclesiam Asiacensem, cum debitis oblationibus generaliter conueniant. Præterea confessiones, reconciliationes, puerperarum, nuptiarum, iudiciorúmque benedictiones, cereus, & chrisma, omnia ad parochiam pertinentia, iussione nostra eidem Ecclesiæ collata sunt. De baptizandis infantibus sic definitum est, vt qui potuerint occurrere ad Parochiam, ibidem baptizentur. Si autem necessitas poposcerit à Parochiano Asiaci in Ecclesia S. Mariæ baptizentur. Defuncti omnes ad Ecclesiam Asiaci sepeliantur, exceptis iis qui præmisso iure Parochiæ ad Ecclesiam S. Mariæ sepeliri voluerint, qui redditi à Parochiano, conuentu exeunte receptifuerint. Sin aliter nullo modo reddantur, immo ad Parochiam sepeliendi deferantur. Hæc à nullo alio præsumantur nisi à Parochiano, vel ab eo cui ipse necessitate exigente iniunxerit. Acta sunt hæc VIII. Calen. Nouemb. Innocentio II. Romanæ sedis Papa existente, Regnante Ludouico Rege Iuniore, anno ab Incarnatione Domini MCXLI, vtraque parte laudante. Præsente Rainardo eiusdem castri Domino. Audientibus his Garnerio Archidiacono, Bosone Decano de Montebarro, Milone Decano de Sisimis. Rainerio milite de Roca, Rogerio de Anciaco. Adfuerunt etiam hi ex parte Ecclesiæ S. Ioannis. Petrus eiusdem Ecclesiæ Abbas, Odo Monachus, Bernardus Claudus, Bernardus Præpositus, Thebaudus filius eius, Galerannus, Stephanus Moran, Theodoricus de Taueniaco. Ex parte Ecclesiæ S. Mariæ Rubeimontis adfuerunt hi. Abbatissa eiusdem Ecclesiæ nomine Damnuis, Maria de Nuceriis, Simon Capellanus eius, Petrus Arnaldus, Milo Faber, Galterius de Garda.	1141.	
Caput III.	Ex Tabulario Reomaensi.	Alterum iudicium Godefridi Episcopi Petro agente in lite Estiuensi pronunciatum.	In nomine sancte & indiuidue Trinitatis. Ego Godefridus Dei gratia Lingonensis Episcopus notum facio tam præsentibus quàm futuris, quòd discordia erat inter Rogerium de Anceio, & Garnerium de Diuione, & Humbertum de Mons, maritos sororum suarum, Luciæ, & Margaritæ: & Ecclesiam S. Ioannis Reomaensis de iis quæ capiebant in villa Estiue. Volebat enim Rogerius, & illi plus capere quàm deberent ibi. Cognouit itaque Rogerius in præsentia nostra, quòd ibi deberet habere saluamentum ab Abbate, & illi ab eo pro sororibus quarum viri erant. Fecit autem Rogerius hominium Petro Abbati, pro saluamento, quod tale est. In Mansis sancti Ioannis (excepta terra quæ fuit Heriodi, & Mansis in quibus habitant homines vel habitaturi sunt, in quibus clamat Heldierius) singulis annis sextarium hordei, vel auenæ, & duo panes, & duo membra carnis porcinæ, si porcus in eodem manso nutritus fuerit, & occisus. Sin autem duæ gallinæ, & sextarium vini; qudò si vinum desit, pro vino dent nummos, quantum venditur sextarius apud Rubeum montem. Mansi qui sunt in cœmeterio dant dimidium saluamentum. Extra cœmeterium sunt decem & septem Mansi, qui similiter dant dimidium saluamentum. Si quis hospitatur in aliquo Manso S. Ioannis, & non habeat illum integrum, dabitur ei extra villam iugerum terræ, & reddet integrum saluamentum. Et si quis Mansus in pluribus partibus diuisus fuerit, & hospitatur ab hominibus, tale saluamentum quod debebat antequam diuideretur, tale postea reddat. Annona & vinum redditur in festo Sancti Martini, panis & caro in festo Sanctorum Innocentium, vel in die crastina. Quòd si panis non placet eis, pro singulis dabuntur singuli denarij. Ministri militum qui hæc accipiunt de suo viuant, & non de rusticorum. Et si rustici infra octo dies non dant quod debent, facient clamorem famulis Abbatis, vel ipsi Abbati. Quòd si Abbas vel ministri eius, intra quindecim dies post clamorem, non faciunt eis iustitiam, ipsi deinceps per se faciant. Et sciendum quòd saluamentum istud nusquam reddetur nisi in eadem villa. Si verò milites vel ministri eorum propriam iustitiam fecerint ibidem, vel apud Rubeum montem, ipsam facient, & non longius. Hoc casamentum laudauit Rogerius, & hæc consuetudo recognita est in præsentia nostra coram multis testibus. Vltra hanc consuetudinem quæ dicta est, sub anathemate interdicimus, ne milites, vel ministri eorum aliquid capere præsumant, & vt ratum, & inconcussum deinceps habeatur, sigilli nostri impressione munimus appositis testibus, qui huic negotio terminando interfuerunt. Engodus Monachus, Odo Monachus, Pontius Archidiaconus, Stephanus Archidiaconus, Boso Archipresbyter, Rainerius de Roca, Hugo Cheualchea, Rainerius de Pulteria, Rainaldus Vicecomes, Humbaldus Altré, Milo Libornes, Helias frater eius, Bruno Saluages, Bernardus Ambesas, Robertus de Leheli, Bernardus Præpositus, Galerannus frater eius, Stephanus Moran, Henricus Malesmainus, Lambertus Maior, Petrus Maior, Varimbaltus, Acta sunt hæc anno ab Incarnatione Domini MCXLI, Apostolicæ sedis Cathedram obtinente Domno Innocentio, Francorum excellentissimo Rege Ludouico.	1141.	
Caput IV.	Ex Tabulario Reomaensi.	Iterata donatio Ecclesiarum de Asneriis, & de Nuid à Gotefrido Episcopo Lingonensi.	Godefridus Dei gratia Lingonensis Episcopus, Petro venerabili Abbati Monasterij Reomaensis, eiúsque successoribus regulariter substituendis in perpetuum. Æquitatis ratio postulat, vt qui Deo familiariùs seruiunt, eis diligentiùs solicitudinis nostræ curam impendamus. Ea propter dilecte in Christo fili, Petre, do & concedo tibi, tuisque successoribus ad vsum fratrum tuorum apud Reomaum Monasterium Deo famulantium, liberè & quietò perpetuò possidendam Ecclesiam de Asneriis, & Ecclesiam de Nuid & præsentationem Presbyteri in eisdem Ecclesiis, saluo iure Lingonensis Episcopi; & vt hoc donum apud posteros ratum maneat, & inconcussum proprij sigilli impressione, & testium adnotatione confirmo. Signum Nicolai Abbatis Castillionis, Signum Garnerij Archidiaconi, Signum Pontij Archidiaconi, Signum Hugonis de Calma, Signum Achardi præpositi. Actum anno gratiæ MCXLV.	1145.	
Caput V.	Ex Tabulario Reomaensi.	Priuilegium Gotefridi Episcopi Lingonensis de Ecclesiarum donationibus.	In nomine summæ & indiuiduæ Trinitatis Patris & Filij & Spiritus sancti, Amen. Sanctorum prædecessorum nostrorum ordinatio labilis memoriæ defectum, seu fortunæ mutabilitatem in futurum præcauens, multimodis nos instruit exemplis ea, quæ in Ecclesia Dei solemniter aguntur literalibus tradere monumentis. Eorum igitur meritis, & dignis operibus pro spe, & retributione cœlestium participari desiderans, Gotefridus ego nutu Dei almæ Lingonicæ sedis Episcopus, hoc in diuinæ misericordiæ respectu pietatis genere consulendum destinaui, vt Eleemosynis, & benègestis prædecessorum meorum Monasterio Reomaensirationabili iure subscriptis, & deputatis, manum fauoris mittam, & per bonæ voluntatis holocaustum iustorum me benefactis intercludam. Laude igitur & consilio fidelium nostrorum, & totius Lingonensis Ecclesiæ, interueniente Domno Petro Reomaensis Monasterij Abbate præstantissimo, Deo primùm, & beatæ Mariæ Virgini Dei Genitrici, & B. Ioanni Reomaensis Monasterij, & Monachis ibi in seruitio Dei aggregatis, vel eis in perpetuum successuris de omnibus rebus subinsertis, secundùm priuilegia prædecessorum meorum Lingonensium Episcoporum, huiusmodi testamentum ex parte mea constituo, conscribo & confirmo. Priuilegium Sigoaldi Episcopi de consecratione Abbatis, de fraterna dilectione, de charitatiua fratrum castigatione, & emendatione, sed & de omnibus quæcumque Episcopaliter præcepit, & confirmauit, laudamus & confirmamus. Priuilegium Guidrici Episcopi de tribus Ecclesiis, videlicet de Asiaco, de Similiaco, & de vineis. Priuilegium Acchardi Episcopi de Ecclesia de Scolis cum appenditiis suis. Priuilegium Brunonis Episcopi de Ecclesia Corporis sancti, Montis Bertaldi, Betfontis, Asneriis, Ricei, & Niudis. Priuilegium Hugonis Episcopi de Ecclesia Iuliaci. Priuilegium Arduini Episcopi de iure Parochiæ Asiaci, & de integritate ipsius. Priuilegium Rainardi Episcopi de Ecclesia Curtannaci, cum appenditiis suis, de Ecclesia Ateiensi, de Ecclesia Barri, de Ecclesia Camedonensi. Priuilegium Ioceranni Episcopi de Ecclesiis Byrrei, Ricei, Curtannaci cum appendiciis suis, Capella videlicet Montis Barri Ecclesiæ subscripta, & subiecta, de iure fundorum, & Casamentorum B. Ioannis, de oblationibus, & decimis laicorum personis abiudicatis, & in omnibus Parochiis illis per manus Episcoporum saluo iure Ecclesiæ nostræ B. Ioanni redditis, & concessis. Priuilegium Roberti Episcopi de rebus supra scriptis, & inferius subiiciendis. Priuilegium Guilenci Episcopi de rebus suprascriptis, & de duabus Abbatiis Sanctimonialium, Orbiaci videlicet atque Rubeimontis. Has igitur omnes denominatas Ecclesias, & quæcumque antiquorum patrum, seu principum pia deliberatione ad proprietatem prædicti Monasterij pertinere cognouimus pro posse nostro redintegrare, & reformare cupientes iuxta legem, & determinationem singulorum propriè, & communiter salua consistere, & inuiolata permanere, censemus, & præcipimus, & quidquid boni ratione iustitiæ ex nostra parte superaddere possumus, Spiritus sancti gratia cooperante superaddimus, & concedimus. De duabus verò Abbatiis illis, Orbiaci videlicet, atque Rubeimontis, quarum vna in proprio B. Ioannis prædio, altera in propria parochia constructa esse cognoscitur, scandalum discordiæ penitus contradicentes, vt debitum honorem, & reuerentiam Domno Abbati & suis exhibeant, mandamus, & obsecramus. Non enim licet aliis Monachis subintrare, si aliquando contigerit in Abbatiis illis ratione aliqua ordinem immutari. Cœmeteria verò in suis parochiis antiquitus constituta, & consecrata, secundum parochialia iura, suos vsus habeant, & obtineant, nec alterius parochianum aliqua Ecclesia recipiat, nisi per consilium Ecclesiæ suæ Abbas, vel minister eius hoc fieri permittat. His etiam præscriptis addimus Ecclesiam de Spissia cum appendiciis suis, saluis Synodis & consuetudinibus Ecclesiæ Lingonensis, & eam cum laude & consilio Religiosorum virorum & Archidiaconorum supradictæ Ecclesiæ Reomaensi in perpetuum concedimus. Addimus etiam & concedimus Ecclesias de Esteth, de Cameredo, Ecclesias annexas villæ S. Remigij Betfontis, Visarnei, Teleiaci. De electione verò sacerdotum in Ecclesia Spissiæ, canonicam potestatem eidem Ecclesiæ Reomaensi concedimus. Hæc autem omnia tam ex prædecessorum nostrorum, quàm ex nostro præcepto generaliter astruentes, chartam subinde plenissimè conscriptam, & astipulatam manus propriæ tactu, & subscriptione confirmamus, & Archidiaconis nostris ordinabiliter confirmandam donamus. Si quis verò contra istius nostræ definitionis paginam obuius ire præsumpserit, bis vel tertiò commonitus, nisi se correxerit, & ad emendationem venerit, anathematis vinculo teneatur. Acta sunt hæc anno ab Incarnatione millesimo centesimo quadragesimo septimo, Apostolicæ sedis cathedram obtinente Domino Eugenio, Francorum excellentissimo Rege Ludouico. Sub quo omnes fere nationes contra paganorum infidelitatem commotæ sunt, Lingonicæ sedis Episcopo Domino Gotefrido. Ego Hulricus subscripsi. Ego Pontius Lingonensis Ecclesiæ Archidiaconus subscripsi. Ego Garnerius Archidiaconus subscripsi. Sunt etiam testes huius rei Lingonici Canonici Hugo de Riueria, Vuido Venator. Gaulterius Trecensis Canonicus. Rainaldus Decanus Montis Barri. Petrus de sancto Georgio. Odo de Furno. Herbertus Abbas S. Stephani Diuionensis. Raimbaldus Abbas de Alba Riua. Clarembaldus Sacerdos.	1147.	
Caput VII.	Ex Tabulario Reomaensi.	Priuilegium Eugenij III.	Confirmatio Ecclesiarum, quæ ab Episcopis hactenus datæ. Eugenius Episcopus seruus seruorum Dei dilectis filiis Petro Abbati Monasterij S. Ioannis Reomaensis, eiúsque fratribus tam præsentibus, quàm futuris Regularem vitam professis. In perpetuum. Desiderium quod ad religionis propositum & animarum salutem pertinere monstratur, autore Deo, sine aliqua est dilatione complendum. Quapropter dilecti in Domino filij vestris iustis postulationibus clementer annuimus, & præfatum B. Ioannis Monasterium, in quo diuino mancipati estis obsequio gloriosorum virorum Clodouei, Caroli, & aliorum Regum Francorum præceptis munitum, & fratrum nostrorum Sigoaldi, Brunonis, Ioceranni, Guilenci, & aliorum Lingonensium Episcoporum scriptis roboratum, ad exemplar prædecessoris nostri felicis memoriæ Papæ Innocentij, cum possessionibus, & bonis suis, sub B. Petri, & nostra protectione suscipimus, & præsentis scripti priuilegio communimus, statuentes, vt quascumque possessiones, quæcumque bona idem Monasterium in præsentiarum iustè, & canonicè possidet, aut in futurum concessione Pontificum, largitione Regum, vel Principum, oblatione fidelium, seu aliis iustis modis, Deo propitio, poterit adipisci, firma vobis, vestrisque successoribus, & illibata permaneant. In quibus hæc propriis duximus vocabulis exprimenda. Ecclesiam videlicet de Villa, quæ dicitur Corpus Sancti, Ecclesiam Ateiensem, Ecclesiam S. Georgij de Simiriaco, Ecclesiam de Beriaco, Ecclesiam de Vineis, Ecclesiam de Tultriaco, Ecclesiam de Asiaco, Ecclesiam de Nuidis, Ecclesiam de Asinariis, Ecclesiam de Cortenniaco, Capellam Montis Barri, Ecclesiam de Bunciaco, Ecclesiam de Riciaco, Ecclesiam de Iuliaco, Capellam S. Medardi, Ecclesiam de Scolis, Ecclesiam Camedonensem, Ecclesiam Estiuei, Ecclesiam de Estet, Ecclesiam de Spissia cum appendiciis suis, Ecclesiam de Barro, quidquid iuris habetis in villis S. Remigij, videlicet Betfontis, Visernei, Teliaci, quidquid etiam venerabilis frater noster Gotefridus Lingonensis Episcopus vobis iustè concessit, & scripto suo firmauit. In Eduensi Episcopatu Ecclesiam de Ionaio, Ecclesiam de Suintiaco, Ecclesiam de S. Germano de Mondaum, Ecclesiam de Tisiaco, Ecclesiam Sanctæ Magnentiæ, Capellam de Rouuredo, Ecclesiam de Cadriaco, cum Capella eiusdem villæ, Ecclesiam S. Medardi, Ecclesiam B. Mariæ in villa Iouis. In Episcopatu Matisconensi, in Saturniaco Ecclesiam S. Andreæ, cum Capella S. Leodegarij, Ecclesiam S. Martini de Cereis, cum Capellis ad eam pertinentibus, Capellam de Bufariis cum appendiciis suis. In Episcopatu Niuernensi Monasterium S. Petri de Glanno. In Tullensi Episcopatu Ecclesiam S. Stephani. Concordiam præterea inter vos, & sorores Ecclesiæ S. Mariæ de Rubeomonte, de Parochia Asiaca, à venerabili fratre nostro Gotefrido Lingonensi Episcopo vtriusque partis assensu rationabili prouidentia factam, nostro munimine roboramus. Decernimus ergo, vt nulli omnium hominum liceat præfatum Monasterium temere perturbare, aut eius possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, aut aliquibus vexationibus fatigare, sed omnia conseruentur eorum, pro quorum gubernatione, & sustentatione concessa sunt vsibus omnimodis profutura. Salua sedis Apostolicæ autoritate & diœcesanorum Episcoporum Canonica iustitia. Si qua ergo in futurum Ecclesiastica sæcularisve persona hanc nostræ constitutionis paginam sciens contra eam temerè venire tentauerit secundo tertióve commonita, si non satisfactione congrua emendauerit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reámque se diuino iudicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, à sacratissimo Corpore ac Sanguine Dei Domini redemptoris nostri Iesu Christi aliena fiat, vtque in extremo examine districtæ vltioni subiaceat. Cunctis autem eidem loco iusta seruantibus sit pax Domini nostri Iesu Christi, quatenus hic fructum bonæ actionis percipiant, & apud districtum iudicem præmia æternæ pacis inueniant. Amen. [Rota] Ego Eugenius Catholicæ Ecclesiæ Episcopus subscripsi. Ego Albericus Ostiensis Episcopus subscripsi. Ego Imarus Tusculanus Episcopus subscripsi. Ego Hubaldus Presbyter Cardinalis Sanctorum Ioan. & Pauli subscripsi. Ego Iulius Presbyter Cardinalis Tit. Sancti Marcelli subscripsi. Ego Guido Presbyter Cardinalis Tit. Pastoris subscripsi. Ego Otho Diaconus Cardinalis S. Georgij ad velum aureum subscripsi. Ego Octauianus Diaconus Cardinalis Tit. S. Nicolai in carcere Tulliano subscripsi. Ego Ioannes Diaconus Cardinalis S. Mariæ nouæ subscripsi. Ego Guido Diaconus Cardinalis Sanctæ Mariæ in porticu subscripsi. Ego Hiacynthus Diaconus Card. S. Mariæ in Cosmedin subscripsi. Datum apud S. Florentinum per manum Guidonis S.R.E. Diaconi Cardinalis & Cancellarij III. Idus Octobris Indict. XI. Incarnationis Dominicæ anno MCXLVII. Pontificatus Domini Eugenij tertij Papæ anno III.	1147.	
Caput VIII.	Ex Tabulario Reomaensi.	Iudicium Godefridi Lingonensis Episcopi in lite Petri Reomaensis Abbatis, contra Luciam de Anceio & filios de iure Estiuei.	In nomine sancte & indiuiduæ Trinitatis. Ego Godefridus Dei gratia Lingonensis Episcopus, notum facio tam præsentibus quàm futuris, quòd discordia erat inter Rogerium de Anceio, & Ecclesiam Sancti Ioannis Reomaensis, de villa quæ dicitur Estiue. Rogerius enim volebat ibi capere plus quàm deberet. Cognitum est & dictum in præsentia nostra, quòd ibi debet habere saluamentum, & quòd ab Abbate illud habere debebat est concessum. Postea orta est contentio inter Luciam sororem ipsius Roberti, & filios suos Rogerium, & Hugonem, contra Petrum Abbatem Reomaensem de eadem villa, iurante illa & filiis eius se facturos de hac controuersia quidquid ego dicerem. Ego autem dixi vt tali consuetudine contenti essent, qualem recognouerat se habere in præsentia nostra prædictus Rogerius. Est autem hæc consuetudo, id est saluamentum in manibus Sancti Ioannis, excepta terra, quæ fuit Hariodi, & exceptis Mansis, in quibus habitant homines, vel habitaturi sunt in quibus clamat Heldierius. Quod saluamentum tale est. Singulis scilicet annis sextarium hordei, vel auenæ, & duo panes, & duo membra carnis porcinæ, si porcus in eo Manso nutritus fuerit, & occisus. Sin autem duæ gallinæ, & sextarium vini. Huius ergo prædicti saluamenti medietatem habet Lucia cum filiis suis. Quam scilicet ipsa, à prædicto Rogerio habere debebat. Quòd si vinum defuerit, pro vino dant nummos, quantum venditur sextarius apud Rubeum Montem, Mansi qui sunt in cœmeterio dant dimidium saluamentum. Extra cœmeterium sunt decem & septem Mansi, qui similiter dant dimidium saluamentum. Si quis hospitatur in aliquo Manso S. Ioannis, & non habeat illum integrum, dabitur ei extra villam iugerum terræ, & reddet integrum saluamentum. Et si quis Mansus fuit partitus in duabus, vel pluribus partibus, & ibi hospitantur homines, vnum saluamentum persoluunt. Annona & vinum redduntur in festo Sancti Martini, panis & caro in festo Sanctorum Innocentium, vel in die crastina. Quòd si panis non placet eis, pro singulis dabuntur singuli denarij. Ministri militum, qui illud accipiunt, de suo viuent, non de rusticorum. Et si rustici infra octo dies non dant quod debent, facient clamorem ministris Abbatis, vel ipsi Abbati. Et si Abbas, vel ministri eius intra quindecim dies post clamorem non faciunt eis iustitiam, ipsi deinceps per se facient, & sciendum quòd saluamentum istud nusquam reddetur, nisi in eadem villa: Si verò milites, vel eorum ministri propriam iustitiam fecerint ibidem, vel apud Rubeum montem illam facient, & non longius. Hæc consuetudo recognita est in præsentia nostra coram multis testibus. Vltra hanc consuetudinem quæ dicta est, sub anathemate interdicimus, ne milites vel ministri eorum aliquid capere præsumant. Et vt hoc ratum & inconcussum deinceps firmiter habeatur, sigilli nostri impressione munimus. Huius rei testes sunt, Reinaldus Monachus Claræuallis, Odo Monachus, Acchardus Monachus, Arnulfus, Gerardus, Paganus milites, Petrus Magister, Simeon & Engelbertus Presbyteri, Andreas de Montebarro, Calo de Gency, Theobaldus de Grisingny, Matthæus de Castellu, Rainaldus Vicecomes, Milo de Castellu, Hugo de Monz, Huldierius de Birri, Iocerannus & Guido, Odo, Simon. Acta sunt hæc anno ab Incarnatione Domini MCL. Indictione XIII, Epacta XX, concurrente V, ciclo XVIII, Apostolicæ sedis Cathedram obtinente Domno Eugenio. Francorum excellentissimo Rege Ludouico.	??	
Caput IX.	Ex Tabulario Reomaensi.	Henricus Eduensis Episcopus conciliat Reomaenses Cistertiensibus.	Quoniam antiquorum fuit consuetudo ea, quæ commendare memoriæ voluerunt monumentis literarum tradere, eorum doctrinam imitantes notum fieri volumus tam futuris, quàm præsentibus quòd querela illa & discordia quæ fuit inter Cistertiensem & Reomaensem Ecclesiam de loco Sancti Germani de Mundaum, & possessionibus ad eundem locum pertinentibus, in præsentia Domini Henrici Eduensis Episcopi versa est in concordiam. Ego enim Rainardus Abbas Cistertiensis, & conuentus eiusdem Ecclesiæ possessionem supradictam tranquillam, & quietam habere Reomaensi Ecclesiæ concessimus. Nullam enim inquietationem siue à nobis, siue à nostris successoribus Ecclesiam Reomaensem sustinere volumus super his. Vnde ea quæ suprà diximus, & scripto commendauimus, & sigillo nostro confirmauimus. Huius concessionis testes sunt, Domnus Abbas Airardus de Persenia. Prior Cistertij Lutegerus, Angelerius eiusdem loci Monachus, Stephanus Lombardus, Hugo Pauper, Aymo, Simon Præcentor, Otto Hospitalarius, Vuillelmus Anglicus, Thomas Scriptor eiusdem loci Monachus, Domnus Abbas Petrus Reomaensis, Boso eius Monachus.	circa 1151.	
Caput X.	Ex Tabulario Reomaensi.	Godefridus Lingonensis duas de nouo Ecclesias Petro donat.	Godefridus Dei gratia Lingonensis Episcopus Petro venerabili Abbati Monasterij Reomaensis, eiúsque successoribus regulariter substituendis. In perpetuum. Æquitatis ratio postulat, vt qui Deo familiarius seruiunt eis diligentius solicitudinis nostræ curam impendamus. Ea propter dilecte in Christo fili Petre concedo tibi, tuisque successoribus ad vsum fratrum tuorum apud Reomaense Monasterium Deo famulantium liberè, & quietè perpetuò possidendam Ecclesiam de Belaun, cum capella de Reu saluo, iure Lingonensis Episcopi, & vt hoc donum apud posteros ratum maneat, & inconcussum nostri sigilli impressione, & testium adnotatione confirmo. Signum Pontii Archidiaconi, Nicolai Abbatis Castellionis, Seguini Decani, Achardi Præpositi, Petri Capellani Castellionis, Hugonis de Chalma, Iocelini Clerici, Hurrici Capellani de Claromonte, Matthæi Castellionensis, Rainerii de Puteriis militis, Henrici Chanlate, Andreæ Gizelit Præpositi & aliorum multorum. Actum anno millesimo centesimo quinquagesimo primo Incarnationis Dominicæ.	1151.	
Caput XI.	Ex Tabulario Reomaensi.	Godefridus componit litem Reomaensem cum Sanctimonialibus Fussei.	In nomine sanctæ & indiuiduæ Trinitatis. Ego Godefridus Dei gratia Lingonensis Episcopus notum esse volo præsentibus, & futuris, quòd inter Monachos Monasterii S. Ioannis & Sanctimoniales Fussei controuersia diurius ventilata tandem per manum nostram finem accepit. Monachi siquidem aduersus Sanctimoniales clamabant decimas cuiusdam grangiæ, quam ipsæ construxerant in parochia Iullei, quæ Monachorum est, sed & terram intra curtem eiusdem grangiæ, necnon etiam molendinum quod factum esse dicebant in aqua ipsorum. De his autem omnibus querelis post multas altercationes inter Petrum tunc Abbatem præfati Monasterii, & Helisendem Priorissam Fussei laudante Audeburge Abbatissa Fontis Ebraudi, & vtriusque Capituli Monachorum scilicet, & Sanctimonialium assensu hoc modo facta est compositio. Monachi guerpiuerunt Sanctimonialibus, & quittam dimiserunt terram, quàm supra diximus, quæ erat intra curtem præfatæ grangiæ, & prædictum molendinum. Ita tamen vt Sanctimoniales prouideant ne molendinum Monachorum per ipsum ingurgitetur, & decimas terrarum, quas eo tempore Sanctimoniales tenebant, & amplius decimas ab eis non accipient Monachi illarum terrarum, quas deinceps de bosco extrahent in ipso finagio. Porrò Sanctimoniales propter hoc reddent monachis annuatim ad festum sancti Remigii quindecim solidos, qui tamen si eo die redditi nom fuerint, vsque ad quintum decimum diem recipient eos monachi sine vlla satisfactione, vel occasione. Quòd si etiam tunc eos non habuerint, pro satisfactione non plus quàm denarii duodecim supra capitale eis dabuntur. Huius autem compositionis testes sunt, Auiuialo tunc Abbas Pultariensis, Frater Rainaudus cellarius Claræuallis, Clarembaldus Decanus Musseti, Iosbertus de Firmitate, Rainerius-de Maresco, Bartolomeus Kokille. Actum est hoc anno ab Incarnatione Domini millesimo centesimo quinquagesimo quinto.	1155.	
Caput XII.	Ex Tabulario Reomaensi.	Priuilegium Alexandri III. Papæ.	De Ecclesiia Monasterio adnexis. Alexander Episcopus seruus seruorum Dei dilectis filiis Petro Abbati Monasterij S. Ioannis Reomaensis eiúsque fratribus tam præsentibus quàm futuris regularem vitam professis. In perpetuum. Desiderium quod ad religionis propositum & animarum salutem pertinere monstratur, autore Deo, sine aliqua est dilatione complendum. Quapropter dilecti in Domino filij vestris iustis postulationibus clementer annuimus, & præfatum B. Ioannis Monasterium, in quo diuino mancipati estis obsequio gloriosorum virorum Clodouei, Caroli, & aliorum Regum Francorum præceptis munitum, & fratrum nostrorum Sigoaldi, Brunonis, Ioceranni, Guilenci, & aliorum Lingonensium quondam Episcoporum scriptis roboratum, ad exemplar Patrum & prædecessorum nostrorum sanctæ recordationis Innocentii & Eugenii Romanorum Pontificum, cum possessionibus & bonis suis, sub B. Petri, & nostra protectione suscipimus, & præsentis scripti priuilegio munimus, statuentes, vt quascumque possessiones, quæcumque bona idem Monasterium in præsentiarum iustè, & canonicè possidet, aut in futurum concessione Pontificum, largitione Regum, vel Principum, oblatione fidelium, seu aliis modis iustis præstante Domino poterit adipisci firma vobis, vestrisque successoribus illibata permaneant. In quibus hæc propriis duximus exprimenda vocabulis. Ecclesiam videlicet de Villa, quæ dicitur Corpus Sancti, Ecclesiam Ateiensem, Ecclesiam Sancti Georgij de Simiriaco, Ecclesiam de Berriaco, Ecclesiam de Vineis, Ecclesiam de Tultriaco, Ecclesiam de Asiaco, Ecclesiam de Nuidis, Ecclesiam de Asinariis, Ecclesiam de Cortenniaco, Capellam Montis Barri, Ecclesiam de Bunciaco, Ecclesiam de Iuliaco. Capellam sancti Medardi, Ecclesiam de Scolis, Ecclesiam Camedonensem, Ecclesiam Estiuei, Ecclesiam de Estet, Ecclesiam de Spissia cum appendiciis suis, Ecclesiam de Belaum cum Capella de Reu, Ecclesiam de Barro, cum Capella de Torceio, Ecclesiam de Pisi cum appendiciis suis, Ecclesiam de Marmeiaus, Ecclesiam de Satigny, Ecclesiam de Villamorina, cum appendiciis suis, Ecclesiam Monasterij Sanctis Ioannis, Ecclesiam de Corumblis. Quidquid iuris habetis in villis sancti Remigij, videlicet Betfontis, Visarnei, Teliaci. Quidquid etiam frater noster Gotefridus Lingonensis Episcopus vobis iustè concessit, & scripto suo firmauit. In Eduensi Episcopatu Ecclesiam de Iouiaco, Ecclesiam de Simeriaco, Ecclesiam de Sancto Germano de Mondaum, Ecclesiam de Tisiaco, Ecclesiam Sanctæ Magnentiæ, Capellam de Rouredo, Ecclesiam de Cadriaco, cum Capella eiusdem villæ, Ecclesiam Sancti Medardi, Ecclesiam B. Mariæ in villa Iouis. In Episcopatu Matisconensi, in Saturniaco Ecclesiam S. Andreæ, cum Capella S. Leodegarij, Ecclesiam S. Martini de Cereis, cum Capellis ad eam pertinentibus, Capellam de Bufariis cum appendiciis suis. In Episcopatu Niuernensi Monasterium Sancti Petri de Glanno. In Tullensi Episcopatu Ecclesiam Sancti Stephani. Concordiam præterea inter vos, & sorores Ecclesiæ S. Mariæ de Rubeomonte, in Parochia Asiaca, à fratre nostro Gotefrido Lingonensi Episcopo vtriusque partis assensu rationabili prouidentia factam, nostro munimine roboramus. Decernimus ergo, vt nulli omnino hominum liceat præfatum Monasterium temere perturbare, aut eius possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, seu quibuslibet vexationibus fatigare. Sed omnia integra conseruentur eorum, pro quorum gubernatione, ac sustentatione concessa sunt vsibus omni modo profutura, salua sedis Apostolicæ autoritate & Diœcesanorum Episcoporum Canonica iustitia. Siqua igitur in futurum Ecclesiastica, sæcularisve persona hanc nostræ constitutionis paginam sciens, contra eam temerè venire tentauerit, secundo tertióve commonita, nisi reatum suum congrua satisfactione correxerit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reámque se diuino iudicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, & à sacratissimo Corpore, & Sanguine Dei Domini Redemptoris nostri Iesu Christi alienafiat, atque in extremo examine districtæ vltioni subiaceat. Cunctis autem eidem loco sua iura seruantibus sit pax Domini nostri Iesu Christi, quatenus hic fructum bonæ actionis percipiant, & apud districtum iudicem præmia æternæ pacis inueniant. Ego Alexander Catholicæ Ecclesiæ Episcopus. Ego Hubaldus Ostiensis Episcopus. Ego Bernardus Portuensis & S. Rusinæ Episcopus. Ego Gaulterius Albanensis Episcopus. Ego Hubaldus Presb. Card. tituli S. Crucis in Ierusalem. Ego Henricus Presb. Cardin. tituli SS. Nerei & Achillei, Ego Ioannes Presb. Cardin. tituli S. Anastasiæ. Ego Albertus Presb. Card. tituli S. Laurentii in Lucina. Ego Guillelmus tituli S. Petri ad vincula Presb. Cardin. Ego Hiacynthus Diaconus Card. S. Mariæ in Cosmedin. Ego Odo Diaconus Card. S. Nicolai in carcere Tulliano. Ego Boso Diaconus Cardin. SS. Cosmæ & Damiani. Ego Cynthius Diaconus Cardin. S. Adriani. Ego Manfredus Diaconus Card. S. Georgij in Velabro. Datum Senonis per manum Hermanni S.R.E. Subdiaconi & Notarii III. Kal. Nouemb. Indict. XIII. Incarnat. Dominicæ anno MCLXIV. Pontificatus verò Domini Alexandri Papæ III. anno VI.	1164.	
Caput XIII.	Ex Tabulario Reomaensi.	Galterius Lingonensis Episcopus Petro Ecclesiam donat.	Galterus Dei gratia Lingonensis Episcopus dilectis filiis Petro Reomaensis Monasterii venerabili Abbati & fratribus ibidem Domino seruientibus. In perpetuum.Dignum est vt fideles filios, & Ecclesias nobis commissas Domino attenta benignitate foueamus, & ad eorum sustentationem pia largitione beneficiis ampliemus. Ea propter dilecti in Domino filii deuotionem vestram erga nos benignius attendentes, iustæ petitioni vestræ clementius accedentes, vobis, & successoribus vestris Ecclesiam de Villamorina cum appendiciis suis donando & concedendo largimur, & ne hoc in irritum veniat, aut possit venire sigilli nostri munimine perpetua successione firmamus. Huius nostræ donationis testes sunt, Hugo, Girardus Lingonenses Archidiaconi. Guido, Girardus, Nerdunus Canonici.	??	
Caput XIV.	Ex Tabulario Reomaensi.	Sanctio Hugonis III. Ducis Burgundiæ de iurisdictione Abbatis in ciues Reomaenses.	Ego Hugo Dux Burgundiæ notum facio & testificor tam pręsentibus quàm futuris, quòd Burgenses Monasterij Sancti Ioannis iurauerunt, quod Abbati & Monachis redderent quidquid iuris atque consuetudinis ipsorum esse scire possent. Præterea iurauerunt quòd in curia Abbatis iustitiæ starent, & quidquid iustitia dictaret, ei totum exequerentur. Si verò Burgenses istud non tenerent, ego promisi Abbati & Monachis quòd eis inde auxiliator essem. Et præcepi & adhuc præcipio vt vbicumque ego sim seruientes mei auxilium promissum loco & vice mei Abbati & Monachis faciant. Huius rei testes sunt, Galterus Lingonensis Episcopus. Petrus Decanus Barri. Magister Girardus de Vangionis riuo. Nicolaus Capellanus meus. Boinus Præpositus Castellionis. Petrus de Lingonis.	??	
Caput XV.	Ex Tabulario Reomaensi.	Godefridus postquam renunciarat Episcopatui Lingonensi testificatur de concordia Petri cum Monasterio Putei Orbis.	Ego Godefridus Episcopus quondam Lingonensis, præsenti scripto omnibus notificari volo, ob conseruationem pacis, & nunc & in perpetuum qualiter de Molendino subtus Curtange, de quo inter Petrum venerabilem Abbatem Reomaensem, & Aglentinam Abbatissam Putei Orbis discordia erat, per manum nostram, assensu vtriusque Capituli, talis facta est compositio. Statutum est à nobis, vt Monachi molendinum sibi retineant donantes prædictis Sanctimonialibus propter hoc annuatim tres sextarios bladi, & dimidium, de tali dumtaxat blado quale in eodem molendino molitur, medietatem scilicet de hibernali, & alteram de trimesio. Dabitur autem hoc bladum à Priore de Courtangè nuntio Abbatissæ medietas in crastino festiuitatis omnium Sanctorum, & altera medietas in crastino Sancti Paschæ, vel ex tunc quando competenter fuerit requisitum, remota omni occasione, & malo ingenio. Si tamen in illis partibus talis fortè fuerit guerrarum malitia, vt molendina, quæ sunt superiùs & inferiùs præfatum molendinum, & ipsum combustum sit, vel destructum, ita vt ea reædificari communis terræ malitia non sinat, interim prædictæ Sanctimoniales donec valeat molendinum reædificari, de prætaxata annona nihil à Monachis exigere possunt. Huius rei testes sunt, Frat. Gilbertus de Claraualle & Frat. Vuillelmus de Gisigne Monachi. Rainaldus Decanus Montis Barri. Simon de Courtangè miles. Actum anno ab Incarnatione Domini millesimo centesimo sexagesimo quinto.	1165.	
Caput XVI.	Ex Tabulario Reomaensi.	Petrus Abbas litem cum Priore Monasterij de Charitate transactione componit.	Notum sit omnibus tam præsentibus, quàm futuris, litem fuisse inter Monachos de charitate, qui habitabant tunc temporis apud Brasciacum, & Monachos de Monasterio S. Ioannis super terra quæ dicitur S. Martini, quæ etiam adiacet secus S. Germanum de Mundaum. Tandem prædicta lis hoc modo terminata est ex consilio Domni Petri tunc Abbatis de Monasterio S. Ioannis, & ex consensu Domni Rodulfi tunc Prioris de Charitate, & vtriusque conuentus confirmatione. Monachus S. Germani de Mundaum pro pacis prædictæ durabilitate septem libras & dimidiam dedit, & annuatim tres solidos in æternum persoluet Priori de Brasciaco de prædicta terra quæ dicitur S. Martini. Si forsitan prædictos tres solidos retinuerint illi de S. Germano, nec requisiti satisfacere voluerint ad terram quæ dicitur S. Martini vertent se Monachi de Brasciaco, donec sibi satisfaciant Monachi de Monasterio S. Ioannis. Tres isti solidi persolui debent in die S. Mariæ in Martio. In hoc censu continetur quidquid terræ illi S. Martini pertinet tam in pratis, quàm in nemore, & aqua, & tertiis, & decimis, & parochia, & in omnibus terræ illi pertinentibus. Hoc autem vt firmius teneatur laudamus, & sigilli nostri munimine confirmamus ego Rodulfus Prior & Arnulfus Subprior, & Conuentus. Testes ex parte Monachorum de Charitate. Rainaldus Prior de Dampetra, Stephanus de Sancto Ione tunc Prior Brasciaci, Ioannes eiusdem villæ Capellanus, Hugo de Sancto Boneto, Martinus de Viuert, Besinus de Valle, Constantius Roclauis, Vaslinus de Montort, Simon de Brisun. Ex parte Monachorum Sancti Ioannis. Guntardus Monachus, Seguinus Monachus, Lambertus Monachus, Lucius Prior de Sancto Germano, Adalardus Monachus, Lambertus Maior, Achardus Cocus, Petrus Brutinus, Martinus Foreters de Sancto Andrea.	??	
Caput XVII.	Ex Tabulario Reomaensi.	Stephani Eduensis & Bernardi Niuernensis Episcopi iudicium pro Reomaensibus ex delegatione Pontificis.	Ego Stephanus Dei gratia Eduensis, & ego Bernardus eiusdem prouidentia Niuernensis Episcopi, notum facimus omnibus, ad quorum audientiam literæ istæ peruenerint, quod cùm causa, quæ inter Abbatem Reomaensem de Monasterio S. Ioannis, & Abbatissam Rubeimontis, & Sanctimoniales eiusdem loci agitabatur nobis commissa esset à Domino Papa, ante cætera iudicauimus pacem, quæ facta erat per Godefridum Lingonensem Episcopum inter eos de assensu partium, & sigillo eiusdem Episcopi confirmata, & priuilegiis duorum Apostolicorum Eugenij, & Alexandri roborata, omnino stare debere, nec per nos, nec per alios delegatos iudices aliquo modo posse infringi. Iudicium istud factum fuit apud Pontem Sancti Desiderij super Icaunam, & postea inter Rubeum montem, & Asiacum recordatum, & ex parte Abbatis, & prædictæ Abbatissæ collaudatum. Testes, Acelinus Abbas Regniaci, Gaucherius Abbas Flauigniacensis, T. Decanus Niuernensis, Hugo Vastini Archipresbyter, G. Capellanus Episcopi Niuernensis, Dodo de Cona & Piscis Canonici Niuerni, Lambertus de Seelo, M. Paganus Canonicus Autisiodorensis, Obertus de Monte Regali, Milo de Noeriis, Hugo de Argentolio frater eius, Iobertus de Anci, Columius Præpositus Tornodori multialij, Actum est verò hoc anno ab Incarnatione Domini millesimo centesimo septuagesimo tertio, & sigillorum nostrorum munimine confirmatum.	1173.	
Caput XVIII.	Ex Tabulario Reomaensi.	Literæ immunitatis ab hospitio, Hugonis III. Ducis Burgundiæ pro Ecclesia de Belaon.	Ego Hugo Dux Burgundiæ notum facio omnibus pręsentibus & futuris, quòd cùm quædam controuersia verteretur inter me ex vna parte, & Ecclesiam Reomaensem ex altera super Gestio, quod dicebam me habere in terra prædictæ Ecclesiæ de Belaun, & in hominibus suis, in eadem terra manentibus, & ego nolens iniuriam Ecclesiæ facere per homines & seruientes meos inquisiui, quòd de iure gestium in prædicta terra, & in hominibus suis non habebam, prædictos homines à Gestio omnino quittaui, & literas meas sæpefatæ Ecclesiæ in testimonium tradidi. Huius rei testes sunt, Vuillelmus de Lesineis, Iocelinus de Aualone, Stephanus de Raueriis, Petrus Monachus, Vuillelmus de Quinceio, Boinus Præpositus Castellionis, Petrus Maior Castellionis, Henricus Rufus Burgensis. Actum est hoc anno incarnati Verbi millesimo centesimo septuagesimo nono.	1179.	
Caput XIX.	Ex Catalogo Abbatum.	Petri Abbatis diuturna fuit præfectura.	Petrus præfuit Monasterio Reomaensi per plures annos, ab anno Domini millesimo centesimo quadragesimo, vsque ad annum millesimum centesimum septuagesimum octauum, & vltra.	??	
Caput I.	Ex notis Chronicis Catalogi Abbatum.	??	Rainaldus præsidebat Monasterio Reomaensi anno Domini millesimo centesimo octogesimo secundo.	1182.	
Caput II.	Ex Tabulario Reomaensi.	Rainaldus transigit cum Lamberto Priore domus sancti Bernardi de Alpium iugis in lite de decimis.	Notum sit omnibus tam præsentibus quàm futuris, quòd discordia, quæ inter Ecclesiam S. Ioannis Reomaensis, & Domum quandam S. Bernardi de Alpium iugis, quæ in Monteregali habetur pro decimis Domus eiusdem Sancti Bernardi, quæ sunt in villa vocabulo Sineuineis nuncupata, quas Canonici debebant & minimè reddebant, ita pacificata est. Vtriusque igitur Domus assensu est definitum, & sigillorum præsentium autoritate firmatum, quòd Domus Sancti Bernardi pro decimis prædictis, quas Ecclesiæ præfati S. Ioannis debebat annuatim, ipsi Ecclesiæ pro vnaquaque carruca tres sextarios redderet mediam partem frumenti, & mediam hordei. Si autem terram prædicti Sancti Ioannis exercere vellent ius Ecclesiæ redderent. Hæc concordia facta est istis audientibus & laudantibus. Ex parte Domus S. Bernardi. Prior ipsius Domus Lambertus, & Amalricus, & Arnulphus, & alij Conuersi. Ex parte autęm Ecclesiæ S. Ioannis testes isti fuerunt. Rainaldus Abbas ipsius Ecclesiæ, Petrus Monachus, Vuillelmus Monachus, & alij Monachi eiusdem Ecclesiæ, Teredus Maior, Achardus Cocus, & alij quamplurimi. Hæc pax facta est in tempore prædicti Rainaldi Abbatis, & Petri Præpositi Montis Iouis, ipsis laudantibus, & concedentibus anno incarnati Verbi millesimo centesimo octogesimo secundo.	1182.	
Caput III.	Ex Tabulario Reomaensi.	Manasses Episcopus Lingonensis Rainaldum donat Ecclesia de Piseio.	Ego Manasses Dei gratia Lingonensis Episcopus notum facio omnibus, quòd ob salutem animæ meæ, & prædecessorum meorum donaui Monasterio Reomensi in perpetuum Ecclesiam de Pise cum omnibus appendiciis suis, ita vt medietatem prouentuum percipiat, reliqua medietas sit presbyteri cum iure presbyteratus, quod tale est. Peræ peregrinorum, oblationes sponsi & sponsæ, reconciliationes mulierum, oblationes campionum. Ita tamen quòd solus sit in prædictis quatuor. Oblationes sequentium partientur, tricenarij, procurationis mortuorum & nuptiarum. Ita tamen quòd si aliquid proximorum trium præcedentium redimatur, partietur. Confessiones, absolutiones, Baptismatum oblationes, denarius, & candela charitatis, decimæ grossæ, & minutæ partiantur. Si quid residuum fuerit de cereo Paschali partiatur. Prædicto quoque Monasterio concessi electionem presbyteri quoties prænominata Ecclesia vacauerit, & inde inuestiui Domnum Renaudum tunc eiusdem cœnobij Abbatem, testibus Lamberto Archidiacono, Milone Cantore, Petro Decano Barri. Magistro Hunaudo, Hugone de Chaumont. Actum anno incarnati Verbi millesimo centesimo octogesimo quinto.	1185.	
Caput IV.	Ex Tabulario Reomaensi.	Priuilegium Lucij III. Papæ de Ecclesia S. Thomæ apud Montembarrum.	Lucius Episcopus seruus seruorum Dei, dilectis filiis Abbati & Capitulo Reomaensi, salutem & Apostolicam benedictionem. Iustis petentium desideriis dignum est nos facilem præbere consensum, & vota quæ à rationis tramite non discordant effectu prosequente complere. Ea propter dilecti in Domino filij vestris iustis postulationibus grato concurrentes assensu, Ecclesiam quam venerabilis frater noster Lingonensis Episcopus, iuxta Pontem Montisbarri in honorem Beati Thomæ martyris de nouo fundauit, & vobis ad instituendos ibi Monachos de Capituli sui assensu concessit, sicut vobis canonicè collata est, & vos eam cum omnibus pertinentiis suis canonicè possidetis deuotioni vestræ, autoritate Apostolica confirmamus, & pręsentis scripti patrocinio communimus. Statuentes vt nulli omnino hominum liceat hanc paginam nostræ confirmationis infringere, vel ei ausu temerario contraire. Si quis autem hoc attentare pręsumpserit, indignationem omnipotentis Dei, & beatorum Petri & Pauli Apostolorum eius se nouerit incursurum. Datum Veronæ XV. Kal. Octobris.	??	
Caput V.	Ex Priuilegio Innocentij Papæ III.	Alias Ecclesias à Manasse Episcopo obtinet.	Ex donatione Manasserij quondam Lingonensis Episcopi Ecclesiam de Marmaiaus, Ecclesiam de Santigny, Ecclesiam de Pisi cum appendiciis suis, Capellam S. Thomæ apud Turin & Ecclesiam de Corumblis.	??	
Caput VI.	Ex Tabulario Reomaensi.	Præceptum Philippi Augustide protectione ditionis S. Andreæ Reomaensis.	Philippus Dei gratia Francorum Rex. Nouerint vniuersi quòd homines vniuersos qui ad pręsens mansionarij sunt in potestate beati Andreæ, & illos qui deinceps ibidem mansuri venient in protectionem & custodiam nostram per posse nostrum suscipimus, quamdiu per rationem eos tueri poterimus, eisdémque consuetudines Lorriaci concessimus, sub ea conditione quòd omnium prouentuum, qui de potestate illa prouenerint, medietatem percipiemus. Actum Senonis anno incarnati Verbi millesimo centesimo octogesimo octauo, mense Februario.	1188.	
Caput I.	Ex Tabulario Reomaensi.	Donatio Hugonis III. Burgundiæ Ducis Hugoni Abbati Reomaensi.	Notum sit omnibus tam præsentibus quàm futuris, quòd ego Hugo Dux Burgundiæ, & Albonij Comes dedi, & concessi in perpetuum laude & assensu Odonis filij mei iam militis, Alexandri similiter filij mei pro remedio animæ meæ, & antecessorum meorum, & pro anniuersario meo annuatim faciendo Deo & Ecclesiæ Monasterij S. Ioannis gestium quod habebam in villa Monasterij S. Ioannis vna die per annum, & Domum Beati Thomæ quæ est iuxta eiusdem Ecclesiam apud Montembarrum, similiter & furnagium hominum vltra pontem manentium, ita tamen quòd aliquis non possit ibi furnum ædificare præter Monachos præfatæ Ecclesiæ, vel eorumdem mandatorium. Dedi quoque præmemoratæ Ecclesiæ hoc quod habebam in Pressoriis quæ sunt vltra pontem, saluo iure Petri Ioye & hæredum suorum. Dedi adhuc supradictæ Ecclesiæ Robertum, & Radulfum de Ateis cum suis hęredibus, & vxorem Vier de Lenne, & hęredes ipsius. Huius rei testes sunt, Manasses Episcopus Lingonensis, Guillelmus Abbas Cistertiensis, Pontius Cellerarius Cistertiensis, Guillelmus de Quince, Durannus de Flauigny, Guillelmus de Ginum, Guillelmus de Moneta Monachi S. Iannis, Simon de Brecun, Aimo de Marrineio Connestabilis, Rainaudus de Vernei, Aruius de Safra, Boinus Præpositus Castellionis, Petrus Maior Castellionis, Eurardus Præpositus Diuionensis. Et vt hoc ratum habeatur sigilli mei munimine præsens scriptum confirmaui, similiter & Odo filius meus id scriptum sigillo suo muniuit. Acta sunt hæc anno ab Incarnatione Domini millesimo centesimo octogesimo nono, IV. Kal. Augusti, Domno Hugone eiusdem Ecclesiæ existente Abbate.	1189.	
Caput II.	Ex Tabulario Reomaensi.	Manassis Episcopi Lingonensis testimonium de ea donatione.	Ego Manasses Dei gratia Lingonensis Episcopus notum facio omnibus, quòd Hugo Dux Burgundiæ, & Albonij Comes laude, & assensu filiorum suorum Odonis, & Alexandri pro remedio animæ suæ, & antecessorum suorum, pro anniuersario suo annuatim faciendo dedit in eleemosynam Deo, & Ecclesiæ Monasterij S. Ioannis Gestium, quod habebat in villa Monasterij S. Ioannis semel in anno, & Domum beati Thomæ, quæ est iuxta eiusdem Ecclesiam apud Monsembarri, similiter & furnagium hominum vltra pontem manentium, ita tamen quòd nullus possit ibi furnum ædificare præter Monachos eiusdem Ecclesiæ, vel eorumdem mandatorium. Dedit quoque memoratæ Ecclesiæ quòd habebat in Pressoriis, quæ sunt vltra pontem, saluo iure Petri Ioye &. hæredum suorum, dedit etiam eidem Ecclesiæ Robertum & Radulfum de Ateis cum suis hęredibus, & vxorem Vuier de Lenne, & hæredes ipsius. Hæc autem donatio facta est per manum meam, quæ vt rata habeatur literis annotatam sigilli præsentis impressione muniui. Testes, Vuillelmus Abbas Cistertiensis, Vuillelmus de Quince, Durannus de Flauigni, Monachi Sancti Ioannis, Simon de Brecun, Aimo de Marigny Connestabilis, Petrus Maior Castellionensis, Eurardus Prępositus Diuionensis. Actum anno Incarnationis Dominicæ millesimo centesimo octogesimo nono.	1189.	
Caput III.	Ex Tabulario Reomaensi.	Donatio Clarembaudi de Noers Hugone Abbate.	Sciant præsentes & posteri quòd nobilis vir Clarembaudus Dominus de Noers, ob remedium animæ suæ, & antecessorum suorum cum laude vxoris suæ, dedit & concessit Deo & Ecclesiæ beati Ioannis Reomensis homines quos apud Rubeummontem habebat, scilicet Gauterium Texerannum, & eius vxorem Ermingardem, & Beatricem vxorem Guidonis de Foro cum ipsorum hęredibus. Abbas verò Reomensis, & totus conuentus eiusdem Ecsię, pro impenso sibi beneficio concesserunt ei fratrum societatem in orationibus, & omnibus eiusdem Ecclesię beneficiis. Audito autem eius obitu de eo sicut de Professo Ecclesię exequentur, & anniuersarum eius, & patris sui solemniter peragetur. Donationem autem istam laudauerunt Domnus Hugo Autissiodorensis Episcopus, & Domnus Guido frater eius, & sigillis suis confirmauerunt, laudauit etiam mater ipsius Clarembaudi. Huius donationis testes sunt, Durannus, Godefredus, Milo, Vuillelmus eiusdem Ecclesiæ Monachi, Laurentius, Leodegarius, Imbertus famuli Abbatis, Stephanus de Argentueil, Iobertus de Mollini, Stephanus le Bornez, Iobertus de Bar, Huo filius eius, Guido Tardel Milites, Theobaudus de Sanci Præpositus de Noers. Actum est hoc anno ab Incarnatione Domini millesimo centesimo octogesimo nono, tempore Domni Hugonis Abbatis.	1189.	
Caput IV.	Ex Tabulario Reomaensi.	Donatio Guidonis de Noers, Hugone Abbate.	Notum sit tam præsentibus quàm futuris, quòd nobilis vir Guido frater Domini Clarenbaudi de Noers, ob remedium animæsuæ, & antecessorum suorum Ecclesiæ Beati Ioannis Reomaensis dedit, & concessit vsuarium in pasturis de Ious tam in nemoribus, quàm in planis vniuersaliter, hominibus eorumdem villæ, scilicet hominibus prædictæ Ecclesiæ & iusticialibus; & in puteo de Huimus similiter vsuarium liberè & absolutè, sicut sui homines habitantes in eadem villa habere solent. Concessit etiam iam dictæ Ecclesiæ mansum vnum, quod est intra clausuram Prioratus eiusdem villæ. Præterea quatuor homines, Ioannem & fratres eius, qui in eadem villa prędictæ Ecclesiæ antea liberi fuerant, & pro sui forefacto in seruitutem prædicto Guidonise redegerant, Ecclesiæ prænominatæ Guido ipse de voce concessit, ita sanè si prædicti homines ad Ecclesiam redire voluerint, ea conditione vt ipsi homines alterum Dominum, nisi Ecclesiam, deinceps nec facere nec habere possint. Iterum quidam homo in eadem villa prænominatæ Ecclesiæ antea liber se cum vxore in seruitutem prædicto Guidoni redegit filio suo non laudante; horum etiam filium nomine Nazarium, quem sæpedictus Guido propter parentes reclamabat, Ecclesiæ prælibatæ liberè, & absque calumnia concessit. Ob istius autem susceptionem beneficij Hugo Abbas Reomensis, & Capitulum eiusdem Ecclesiæ prædictum Guidonem de illatis iniustè ab eo Ecclesiæ prædictæ absoluerunt, constituentes illi proprium altare, in quo totius vitæ suæ curriculo singulis diebus sibi Missam celebrare constituerunt de Spiritu sancto, exceptis diebus Lunæ pro fidelibus Dei, diebus Sabbathi de sancta Maria. Audito autem eius obitu, & comperto nomen eius in Regula cum nominibus fratrum scribetur, & sicut de professis ipsius Ecclesiæ fieri solet, de eodem prosequetur; & vlterius pro eius anima & antecessorum suorum Missa pro fidelibus Dei in perpetuum celebrabitur, & eiusdem & patris sui anniuersarum non prætermittetur. Ne autem istud beneficè constitutum malignè restringi valeat vel calumniari, ego Hugo Autisiodorensis Episcopus, & ego Clarembaudus Dominus de Noers, & ego Guido autor huius beneficij & concessor, istud sigillis nostris corroborauimus, laudante hoc vxore Domini Clarembaudi. Hæc omnia facta sunt in præsentia Domini Hugonis Autisiodorensis Episcopi, & fratris sui Clarembaudi Domini de Noers, qui hoc laudauerunt tempore Domini Hugonis eiusdem Ecclesiæ Abbatis. Huius rei testes sunt, Durannus Flauigniacensis, Villelmus, Milo tunc Prior de Ious, Godefredus Prior Cortengiaci Monachi, Laurentius, Leodegarius, Lambertus famuli Abbatis, Stephanus de Argentueil, Iosbertus de Melanni, Stephanus Libornez, Iosbertus de Bar, Huo filius eius, Guido Fardel milites. Anno ab Incarnatione Domini millesimo centesimo octogesimo nono.	1189.	
Caput V.	Ex Tabulario Reomaensi.	Canonici Belnenses Hugoni Abbati cedunt Ecclesiam Cadriaci.	Nouerint vniuersi præsentes & futuri, quòd Canonici Beatæ Mariæ Belnensis Ecclesiæper manum Domini Galterij Eduensis Pontificis resignauerunt Hugoni Abbati, & Ecclesiæ Reomaensi, si quid iuris habebant in Ecclesia Cherriaci, & vt hoc ratum perpetuis temporibus habeatur, prædicti Canonici Chartam præsentem fecerunt sigilli sui munimine roborari, si quam autem confirmationem habent super eadem Ecclesia in priuilegiis, vel aliis scriptis similiter resignauerunt. Anno ab Incarnatione Domini millesimo centesimo nonagesimo.	1190.	
Caput VI.	Ex Tabulario Reomaensi.	Decimæ Ecclesiæ de Ious donantur in solidum Hugoni.	Ego Petrus Dei gratia S. Benigni Diuionensis Abbas Domini Lingonensis Episcopi vicarius, notum facio vniuersis, quòd Matthias filius Maioris de Chableia calumniabatur duas partes in decima de Ious, tandem verò recognouit, quod iniustè vexabat Ecclesiam S. Ioannis Reomensis super eadem decima, totámque calumniam guerpiuit, & si quid in ipsa decima iustè, vel iniustè habebat, vel habere debebat, totum ex integro prædictæ Ecclesiæ pro remedio animæ suæ, & antecessorum suorum liberè in eleemosynam tradidit & concessit. Fecit autem hoc apud Odunum grangiam de Rigneio coram his testibus. Testes, Hugo Abbas S. Ioannis Reomaensis, Vuillelmus de Quinceio, Hugo de Molendinis, Simon de Vezeliaco, Milo Prior de Ious. De Laicis, Martinus Pelliparius, Martinus Carnifex, Ioannes de puteo, Iterius Præpositus de Malleio, Rainaldus Bucherans vitricus eius, Humbaudus Miles, Laurentius, & Leodegarius, Famuli Abbatis. Vt verò hoc firmiùs staret, & quietiùs, fecit istud idem Matthias laude matris suæ Bonæ, & nepotum suorum Ioannis & Odonis qui apud Chableam laudauerunt, vbi coram eis eleemosyna ipsa recognita fuit, & recitata. Testes de laude ipsorum. Guarinus Cantor, Villelmus Brito, Magister Menardus, Huelierius Capellanus, Armannus Canonicus, Rodulfus Presbyter, Hugo de Nugle Miles, Arbertus Pannellus, Bertrandus de Ponte, Stephanus Godarz, Eruinus & Galterius Præpositi Erui, Martinus Buchars. Nobis etiam apud Castellionem quædam tractantibus accessit prædictus Matthias, & eleemosynam præscriptam se ita fecisse multis audientibus coram nobis recognouit, eámque in manu nostra posuit, & vt de illa Ecclesiam beati Ioannis inuestiremus, & chartam faceremus postulauit. Nos igitur per manum Vuillelmi de Quinceio Ecclesiam beati Ioannis de ipsa eleemosyna inuestiuimus, & vt eam in perpetuum liberè & quietè possideat præsentis Chartæ autoritate confirmamus. Si quis ergo contra eam ire tentauerit, nisi resipuerit, & emendauerit, anathema sit. Actum est hoc apud Castellionem anno ab Incarnatione Domini millesimo centesimo nonagesimo primo.	1191.	
Caput VII.	Ex Tabulario Reomaensi.	Hugo Abbas cum Hugone de Vergei permutat iura aliqua.	Ego Hugo Dei gratia Monasterij S. Ioannis dictus Abbas præsentibus, & futuris notum facimus, quòd fauente Capitulo nostro quietum dimisimus nobili viro Domino Hugoni de Vergei, & eius hæredibus, quidquid habebamus apud Vetus Castrum, & in eiusdem castri potestate, & etiam vxorem Hugonis Longi in perpetuum possidendam, præter vxores Alexandri & Petri quæ sunt apud Valonis. Ipse autem iam dictus Hugo, pro recompensatione huius dimissionis, concessit nobis quidquid habebat, vel reclamabat apud Soenci, & apud Monesterel, tam in hominibus, quàm in mulieribus, & etiam filios Ioannis Presbyteri Petrum & Michaëlem. Et vt hoc ratum habeatur, ego Hugo iam dictus Abbas pręsentem Chartam sigilli nostri impressione fecimus confirmari. Actum est hoc anno ab Incarnatione Domini millesimo centesimo nonagesimo secundo, mense Iunio.	1192.	
Caput VIII.	Ex Tabulario Reomaensi.	Odo Dux Burgundiæ III. ius hospitij cedit Hugoni Abbati.	Notum sit omnibus tam præsentibus quàm futuris quòd ego Odo Dux Burgundiæ dedi & concessi perpetuo possidendum Deo & Ecclesiæ S. Ioannis Reomaensis pro remedio animæ meæ, & antecessorum meorum gestium quod habebam in villis scilicet Vineis, Barro, & Ateis tam in hominibus iam dictæ Ecclesiæ, quàm in hominibus quorumlibet Dominorum, & vt hoc ratum & inuiolabile permaneat præsentem paginam sigilli mei attestatione confirmaui. Huius rei testes sunt, Rainaldus Vigerius Eduensis, Dominus Huo Miles, Dominus Odo Caissoth, Et ex parte Abbatis Bernardus & Hugo sacrista, Leodegarius, Laurentius eiusdem Abbatis seruientes. Actum est hoc anno ab Incarnatione Domini millesimo centesimo nonagesimo quarto, Domino Hugone eiusdem Ecclesiæ existente Abbate.	1194.	
Caput IX.	Ex Tabulario Reomaensi.	Donatio Odonis III. Burgundiæ Ducis Hugoni III. Abbati.	Ego Odo Dux Burgundiæ notum facio, tam præsentibus, quàm futuris, quòd pro Dei amore, & pro remedio animæ meæ, & patris mei, & antecessorum meorum dedi in eleemosynam Deo, & Hugoni Abbati Monasterii S. Ioannis Reomaensis, & eius successoribus Milonem de Montbar filium Pontiæ, & hæredes suos cum possessionibus eorum, quas in potestate mea habent perpetuò possidendos, eos omnino quitans. Et vt hoc in posterum perpetuam habeat firmitatem, præsens scriptum inde factum contra omnes calumniatores autoritate sigilli mei confirmaui. Isti affuerunt, Vuillelmus de Brenna, Vuillelmus de Barris, Maius de Acie, Rainaudus Vierius Eduensis, Guillelmus de Sainct Bour, Theobaudus Præpositus de Montbar. Vuillelmus de Quinciaco, Hugo Prior de Tisi, Laurentius, Leodegarius, Achardus famuli Abbatis, Petrus Nicolai & Brictius filius eius.	??	
Caput I.	Ex Notis Catalogi & Tabulario S. Stephani Diuionensis.	??	Hugo IV. præsidebat anno Domini millesimo centesimo nonagesimo sexto, & vnus erat ex signatoribus Actorum Matildis repudiatæ ab Odone III. quæ notantur anno millesimo centesimo nonagesimo octauo.	1198.	
Caput II.	Ex Tabulario Reomaensi.	Confirmat Dux Odo III. emptiones aliquot Hugonis Abbatis.	Ego Odo Dux Burgundiæ notum facio præsentibus, & futuris, quòd Guiardus Iunain, & Odo filius eius vendiderunt Ecclesiæ Reomaensi, & omnino quitauerunt quidquid habebant in villa de Visarne laudantibus vxoribus suis Petronilla, & Adenorde, & hæredibus ipsius Guiardi. Vnde de bonis ipsius Ecclesiæ habuerunt vsque ad valentiam nonaginta librarum. In hunc modum vendidit Osmundus de Plaanei, laudantibus vxore sua, & hæredibus, quidquid in eadem villa in decimis, & in omni vtilitate habebat, vnde habuit vsque ad viginti septem libras, & vnam vaccam. Hoc autem in præsentia mea fuit recognitum. Sciendum est etiam, quòd Osmundus de Rubeomonte in præsentia mea constitutus dedit, & concessit præfatæ Ecclesiæ quidquid habebat in saluamento de Cheuigneio in omni vtilitate, in nemoribus scilicet, & terris, & hominibus. Hanc concessionem laudauit Humbaudus filius eius, vnde habuit viginti libras Prouinenses. Cognouerunt in præsentia mea, quòd ista donatio erat de feodo prædictæ Ecclesiæ. Nihilominus Dominus Andreas de Montebarro dedit eidem Ecclesiæ omnem censum, quem habebat apud Riceium, exceptis septem solidis, quos dederat Ecclesiæ S. Petri Viui Senonensis. Hoc autem postmodum laudauerunt Mabilia relicta ipsius Andreæ, & Dominus Bartolomeus de Poleisi maritus eius, & habuerunt inde quindecim libras. Et cùm venditiones istæ & donationes in præsentia mea recognitæ fuissent ad instantiam ipsorum prædictorum eas confirmaui manucapiens & promittens per præsentis Chartæ tenorem, quòd si quis ipsam Ecclesiam super his vexare voluerit, ego eam manutenebo. Actum est hoc anno Incarnationis Verbi millesimo centesimo nonagesimo sexto.	1196.	
Caput III.	Ex Tabulario Reomaensi.	Donat Odo III. eidem homines aliquot & prædia.	Ego Odo Dux Burgundiæ notum fieri volo præsentibus & futuris, me dedisse in eleemosynam Deo & Ecclesiæ beati Ioannis Reomaensis quendam hominem apud Belnam Bricium cognomento Tabernarium & eius hæredes cum omnibus suis tenementis liberè & absolutè absque omni exactione in perpetuum possidendos. Dedi etiam eidem Ecclesiæ locum, in quo grangia mea constiterat, & hortum qui est retrò grangiam eidem grangiæ adiacentem. Præterea dedi eidem Ecclesiæ quendam hominem apud Castellionem super Sequanam Angebertum de Chamunt, & eius hæredes cum vxoribus eorum, & omnibus tenementis eadem libertate, qua & superiores in perpetuum possidendos. Dedi etiam eidem terram, & homines quos possederat Eirardus Floiche apud S. Euphronium, & in Sinemuro, & sicut Radulfus de Pomarz post mortem eiusdem Eirardi in gageria possidebat, & omnem terram arabilem, quam habebam in meo dominio in finagio Sinemuri. Huius rei testes sunt, Reinaudus Vigerius Eduensis, Theobaldus Præpositus Montisbarri, Robertus Sacerdos Magister domus leprosorum. Quod vt ratum firmúmque permaneat literis meis annotaui, & sigilli mei impressione firmaui. Actum est hoc anno millesimo centesimo nonagesimo sexto.	1196.	
Caput IV.	Ex Tabulario Reomaensi.	Hugo Pignoratitio contractu quærit Monasterio Villam de Soenci.	Ego Gauterius Dei gratia Eduensis Episcopus, notum facimus præsentibus, & futuris, quòd Ioannes de Garart per manum nostram, & in præsentia nostra inuadiauit Ecclesiæ S. Ioannis Reomaensis villam quæ dicitur Soenci pro trecentis, & viginti libris Prouinensis monetæ, & quidquid habebat in finagio eiusdem villæ, ea videlicet conditione quòd supradictam villam ex alieno censu redimere non posset, nisi ex suo proprio, & tempore Quadragesimæ, scilicet à Dominica qua cantatur, Inuocauit me, vsque ad Octauas Paschæ. Recognouit etiam coram nobis, quod prædicta villa, & totum ipsius villæ finagium esset de feodo Reomaensis Ecclesiæ & quòd tale pactum fuit inter ipsum, & fratres eiusdem Ecclesiæ, quòd si ipsa moneta quocumque modo viluerit, pro singulis quinquaginta solidis vna marca argenti reddetur. In hac quidem villa Raimundus de Espissia dicitur habere quandam partem, quam iamdicta Reomaensis Ecclesia tenet sub nomine Gageriæ septem librarum & quindecim solidorum. Cùm verò præfatus Raimundus voluerit redimere nominatam partem, tantumdem cadet de prædicta pecunia. Hanc autem Gageriam & omnia quæ prædiximus laudauit Flandina vxor iam dicti Ioannis & liberi eorum ad quos prædictorum scilicet villæ & finagij ius pertinebat. Fiduciauit & isdem Ioannes in manu nostra, quòd bona fide ea, quæ prædicta sunt teneret, & nunquam contraire attentaret. Huius rei testes fuerunt, Theobaudus Præpositus Montisbarri, Vuillelmus Præpositus Sinemuri. Actum est hoc anno incarnati Verbi millesimo centesimo nonagesimo septimo.	1197.	
Caput V.	Ex Tabulario Reomaensi.	Odo III. iurisdictionem Cortennaci & Crespeæ ac Prædia aliquot donat.	Ego Odo Dux Burgundiæ notum facio tam præsentibus quàm futuris, me pro salute animæ meæ, & antecessorum meorum dedisse in eleemosynam Abbati, & Ecclesiæ Monasterij S. Ioannis Reomaensis perpetuo & libere possidendam omnem iustitiam, quam me habere dicebam in villa de Cortengi & in villa de Crespea, tam in terris, quàm in hominibus, & in omni vtilitate. Eodem modo concessi Abbati, & Ecclesiæ prædictæ omnem censum quem Andreas portarius de me tenebat, vbicumque esset, ipso Andrea ius suum resignante, & eadem Ecclesia eum propter hoc in Monachum recipiente. Vt autem hæc mea donatio perpetuam obtineat firmitatem, præsentem Chartam inde fieri feci, & sigillo meo confirmari. Actum est hoc anno incarnati Verbi millesimo centesimo nonagesimo septimo.	1197.	
Caput I.	Ex Notis Chronicis Catalogi Abbatum.	Tempus Præfecturæ Guillelmi.	Guillelmus pręsidebat Monasterio Reomaensi anno Domini millesimo centesimo nonagesimo octauo.	1198.	
Caput II.	Ex Tabulario Reomaensi.	Hilduinus Episcopus Lingonensis Domum Dei Espissiensem donat.	Ego Hilduinus Dei gratia Lingonensis Ecclesiæ Electus notum facio, tam pręsentibus, quam futuris, nos intuitu pietatis & misericordiæ dedisse Domum Dei de Espissia ædificatam à B. Domino eiusdem villæ Ecclesiæ Reomaensi, quia donatio & dispositio eiusdem Domus ad nos de iure pertinet, & præcipuè quia in Parochia ipsius ædificata est. Actum est hoc anno Dominicæ Incarnationis millesimo ducentesimo.	1200.	
Caput III.	Ex Tabulario Reomaensi.	Galterus Eduensis Episcopus litem terminat inter Reomaenses & Presbyteros Cadriaci.	Ego Galterus Dei gratia Eduensis Episcopus, attestatione pręsentis paginæ ad cunctorum notitiam volumus peruenire, quòd controuersia quæ inter Reomenses Monachos & Capellanum de Cherriaco super eiusdem loci Ecclesiæ prouentibus vertebatur coram nobis, in hunc modum terminata est. Siquidem de omni prouentu memoratæ Ecclesiæ quoquo modo eueniat, habebit Reomensis Ecclesia medietatem, Presbyter verò aliam medietatem, excepto quòd Presbyter habebit extra partem communem denarium baptismi & communionis & panis benedicti. Si autem Capellanus vicarium habuerit & intuitu eleemosynæ aliquid ei concessum fuerit, vsque ad duodecim denarios vicarij erit. Quod autem vltra duodecim fuerit, Monachi & Capellanus per medium partientur. Reomenses quoque Monachi ius habent instituendi Presbyterum in prædicta Ecclesia Cherriaci. Vt autem istud deinceps firmiùs teneatur vtriusque partis assensu, præsentem chartam nostro sigillo fecimus insigniri. Actum est hoc anno Verbi incarnati millesimo ducentesimo.	1200.	
Caput IV.	Ex Tabulario Reomaensi.	Guillelmus Abbas cum Belnensibus Canonicis transigit de decimis Ginniaci.	Nouerint vniuersi præsentes & futuri, quòd Abbas Reomaensis & eiusdem loci conuentus super decimatione Ginniaci in hunc modum pacis conuenerunt, quòd idem Abbas, vel conuentus solueret præfatis Canonicis pro vniuersis prouentibus illius decimæ, qui ad Canonicos pertinent, singulis annis vsque ad tres annos duos modios auenæ, & modium frumenti, & alium modium auenæ, saluo tamen post illum terminum iure vtriusque Ecclesiæ. Si verò tempestas vel incendium ingruerint, secundùm consuetudinem Eduensis patriæ Canonici concordarent cum Monachis de solutione decimæ. Ad confirmationem huius compositionis actum est hinc inde de illa compositione duas Chartas eiusdem tenoris fieri, ex quibus vnam Chartam habebit memoratus Abbas sigillo beatæ Mariæ Belnensis consignatam. Canonici verò habebunt aliam Chartam sigillo præfati Abbatis roboratam. Actum est anno Verbi incarnati istud millesimo ducentesimo.	1200.	
Caput V.	Ex Tabulario Reomaensi.	Guillelmus Monasterio de nouo aquirit Suentiacum alio contractu pignoraticio.	Ego Gaulterius Dei gratia Eduensis Episcopus, omnibus præsentes literas inspecturis notum facimus, quòd cùm Ioannes de Guarart olim inuadiasset Ecclesiæ Reomensi villam de Suence, quæ de ipsius Ecclesiæ casamento est, pro trecentis & viginti libris monetæ Pruuinensium, vxore sua Flandina & infantibus suis innadiationem istam laudantibus, tandem super præfata Gageria inter ipsum Ioannem & prædictum Abbatem orta est controuersia, quæ postmodum de consensu vtriusque partis hoc modo coram nobis fuit pacificata. Vuillelmus Abbas Reomensis pro bono pacis dedit dicto Ioanni XXV. libras monetæ Diuionensium, & dabit ei annuatim vnum modium segetis in horreo Reomaensi, medietatem frumenti, & medietatem hordei: frumentum reddetur ad mensuram eiusdem villæ, & hordeum ad mensuram Reomensis horrei, & ipse Ioannes dedit, & quitauit in eleemosynam de cætero omnes prouentus ipsius Gageriæ Reomensi Ecclesiæ, hoc adiuncto quòd villam illam nisi de suo proprio redimere non valebit, & si eam fortè redimi contigerit, Ecclesia Reomensis à prædicta pensione segetis erit libera & soluta. Si verò Pruuimenses pondere vel libra viluerint, vna marca argenti ad pondus Trecarum pro quinquaginta solidis Reomaensi Ecclesiæ persoluetur. Quod vt ratum sit ac firmum, ad mandatum eorum pręsentem Chartam sigillo nostro fecimus confirmari. Actum est hoc anno incarnati Verbi millesimo ducentesimo secundo.	1202.	
Caput VI.	Ex Tabulario Reomaensi.	Donatio Clarembaudi de Capis Iuliaco Reomaensium.	In principio nascentis Ecclesiæ illam constat credentium de Gentibus religionem fuisse, vt per loca effusis pecuniis Monasteria ædificarent studiosè, ædificatis clerum adderent, clero quoque rerum commoda attribuerent, quos non est incertum per hanc benignitatis dispensationem ad illam veram Ecclesiam quæ Ierusalem appellatur peruolasse, ad quam currentium, ista quædam via & limes dignoscitur esse. Quippe quos ista, typica variáque curationum ratione noxis emaculat, illa sorte hinc euulsos placidissima recipit, fouet, & coronat. Quantis postmodum perfruantur gaudiis, quibus intersint festiuitatum solemniis, quàm plena iucunditate præsentiam semper aspiciant creatoris nullo officio humanæ linguæ, vel stili potest enucleari. Idcirco Dominus Clarembaudus Caparum atque Hermengardis vxor eius ex parte sua concedit Deo atque sanctæ Mariæ Iuliacensis Ecclesiæ quoddam pratum, quod est inter Molendinum & fontem prædictæ Ecclesiæ, & hoc facit dominus Clarembaudus laudare suis hominibus, videlicet Gauterio suo Præposito, Roberto coco, Gauterio Caserio, Herberto Monacho. Insuper Siluester de Iuliaco, Stephanus & Gauterius hoc idem laudant. Hoc actum est Henrico Trecensi Comite & M. Comite Barri regnantibus. De concessione ista habuit dominus Clarembaudus triginta solidos & vxor eius quinque.	??	
Caput VII.	Ex Tabulario Reomaensi.	Donatio Clarembaudi de Capis altera.	Clarembaudus de Capis, omnibus in posterum. Noscant præsentes & futuri, quòd ego Clarembaudus pro remedio animæ meæ & patris mei & antecessorum meorum trado Deo & Ecclesiæ Beati Ioannis Reomensis in villa Iuliaci de reditibus meis iustis, qui in festo S. Remigij recipiuntur quadraginta solidos singulis annis in perpetuum reddendos. Maior meus hos nummos in die prædicta, vel in crastina Monachis sine vlla occasione, vel impedimento persoluet. Præterea iustitiam, quam in domo Monachorum in prædicta villa Iuliaci habebam, cum omnibus quæ intra clausuram eorum continentur, quietam & liberam omni tempore concedo. Laudauerunt hoc fratres mei Galterius & Vuido. Et hi testes ex mea parte qui viderunt & audierunt. Odo de Vendoure, Tetbaudus du Fraisne, Siluester Maior, Aubericus, & Mornis famuli, Iocelinus Monachus & Medicus, Pontius Medicus de Monte Regali. Ethi ex parte Abbatis, Humbertus Monachus tunc Prior, Garnerius tunc Prior Iuliaci, Petrus, & Villelmus Monachi, Terredus Maior, Robertus de Ricei, Petrus Martins, Thomas Huguet.	??	
Caput I.	Ex Tabulario Reomaensi.	Guido Reomaensis concedit Guidoni de Capis Presbyterum in Capella Iuliacensi.	Robertus Dei gratia Lingonensis Episcopus, omnibus ad quos præsentes literæ peruenient salutem in Domino. Notum volumus fieri, quòd Guido Abbas, & conuentus Reomensis concesserunt, Guidoni domino de Capis, quod in noua capella sua quam fecit apud Iuleium potest habere proprium Capellanum, ita etiam quòd ille Capellanus iurabit se omnes oblationes, & prouentus qui venient ad altare dictæ Capellæ per manum suam Capellano, vel Priori eiusdem villæ integrè redditurum. Dicti verò Capellanus & Prior in dicta Capella tanquam in sua licitè pro sua voluntate diuina officia celebrabunt. Actum anno gratiæ millesimo ducentesimo sexto.	1206.	
Caput II.	Ex Tabulario Reomaensi.	Guido oppigneratas decimas soluto pretio redimit.	Ego Guido Abbas S. Michaëlis de Tornodoro, & ego Theobaudus Decanus Montisbarri notum facimus vniuersis, tam præsentibus, quàm futuris præsentes literas inspecturis, quod dum controuersia agitaretur inter Guidonem Abbatem Reomensem ex vna parte & Petrum Acordatum, ac Siguinam vxorem eius ex altera super medietate decimæ de Tuli & tertiis de Tuli & de Charreres, dictus Acordatus & vxor eius in pręsentia nostra recognouerunt, quòd supradictam medietatem decimæ, & tertias illas titulo gageriæ possidebant, quam gageriam redemit ab eis memoratus Abbas Reomensis, & de pretio quod erat super gageriam illam, vtrique illorum satisfecit. Quod vt ratum, & inconcussum perpetuò permaneret dicto Abbati ad petitionem memorati Petri Acordati, & vxoris eius inde literas nostras tradidimus sigillorum nostrorum munimine roboratas. Actum est hoc mense Februario, anno gratiæ millesimo ducentesimo septimo.	1207.	
Caput III.	Ex Tabulario Reomaensi.	Priuilegium Innocentij III. Guidoni & suis datum.	Innocentius Episcopus seruus seruorum Dei, dilectis filiis Guidoni Abbati Monasterij S. Ioannis Reomensis, eiúsque fratribus tam præsentibus, quàm futuris Regularem vitam professis. In perpetuum. Desiderium quod ad religionis propositum & animarum salutem pertinet autore Deo sine aliqua est dilatione complendum. Quapropter dilecti in Domino filij vestris postulationibus clementer annuimus, & præfatum beati Ioannis Monasterium in quo diuino mancipati estis obsequio gloriosorum virorum Clodouei, & Caroli, & aliorum Regum Francorum præceptis munitum; & fratrum nostrorum Sigoaldi, Brunonis, Ioceranni, Guillenci, & aliorum Lingonensium Episcoporum scriptis roboratum, ad exemplar Patrum & prædecessorum nostrorum Innocentij, Eugenij, Alexandri, & aliorum Pontificum, cum possessionibus & bonis suis sub B. Petri, & nostra protectione suscepimus, & præsentis scripti priuilegio communiuimus, Statuentes vt quascunque possessiones, quæcunque bona, idem Monasterium in præsentiarum iustò & Canonicè possidet, aut in futurum concessione Pontificum, largitate Regum vel Principum, oblatione fidelium, seu aliis modis iustis præstante Domino poterit adipisci; firma vobis vestrisque successoribus & illibata permaneant. In quibus hæc propriis duximus exprimere vocabulis. Ecclesiam videlicet de Villa quæ dicitur Corpus Sancti, Ecclesiam Ateiensem, Ecclesiam S. Georgij de Simiriaco, Ecclesiam de Berriaco, Ecclesiam de Vineis, Ecclesiam de Tultriaco, Ecclesiam de Asiaco, Ecclesiam de Nuidis, Ecclesiam de Asinariis, Ecclesiam de Cortenniaco, Capellam Montisbarri, Ecclesiam de Bunciaco, Ecclesiam de Riciaco, Ecclesiam de Iuliaco, Capellam sancti Medardi, Ecclesiam de Scolis, Ecclesiam Estiuei, Ecclesiam Camedonensem, Ecclesiam de Estet, Ecclesiam de Bellaun, cum Capella de Reu, Ecclesiam de Barro, cum Capella de Torceio; quidquid iuris habetis in Villis S. Remigij, videlicet Betfontis Visarnei, Teliaci; quidquid etiam frater noster Godefridus Lingonensis Episcopus vobis iustè concessit, & scripto suo firmauit. In Eduensi Episcopatu Ecclesiam de Ionaio, Ecclesiam de Suentiaco, Ecclesiam de S. Germano de Mundaum, Ecclesiam de Tisiaco, Ecclesiam S. Magnentiæ, Capellam de Rouredo, Ecclesiam de Cadriaco, cum Capella eiusdem Villæ, Ecclesiam sancti Medardi, Ecclesiam S. Mariæ in Villa Iouis. In Episcopatu Matisconensi in Saturniaco Ecclesiam S. Andreæ, cum Capella S. Leodegarij, Ecclesiam S. Martini de Cereis, cum Capellis ad eam pertinentibus, Capellam de Bufariis cum appendiciis suis. In Episcopatu Niuernensi Monasterium S. Petri de Glanno. In Tullensi Episcopatu Ecclesiam S. Stephani. Monasterium etiam S. Mariæ de Rubeomonte in parochia Asiaca, in quo à fratre nostro Godefrido Lingonensi Episcopo vtriusque partis assensu rationabili prouidentia concordiam factam nostro munimine roboramus. Ex donatione Galteri quondam Lingonensis Episcopi Ecclesiam de villa Morina cum appendicis suis. Ex donatione Manasserij quondam Lingonensis Episcopi Ecclesiam de Marmaiaus, Ecclesiam de Santigny, Ecclesiam de Pisi cum appendiciis suis, Capellam S. Thomæ apud Turin, Ecclesiam de Corumblis. Ex donatione Hilduini quondam Lingonensis Episcopi Domum Dei de Espissia. Ex donatione Hugonis quondam Ducis Burgundiæ Gestium, quod habebat in villa Monasterij S. Ioannis, & domum S. Thomæ iuxta Capellam apud Montembarrum, Furnagium hominum vltrà pontem manentium, & quod nullus ibi furnum ædificet præter vos, Pressores Montisbarri, & prouentus eorum. Ex donatione Odonis Ducis Burgundiæ filij prædicti Hugonis ea quæ habebat in villis, scilicet vineis, Barro & Ateia tam in hominibus quàm in possessionibus quorumlibet aliorum. Ex donatione Garnerij quondam Lingonensis Episcopi in Ecclesia de Espissia quatuor libras, in Ecclesia de Pisi quatuor libras. In Ecclesia de Corumble quadraginta solidos monetæ Ducis. Concordiam quoque inter vos & Canonicos de Espissia super decem libris monetæ vsualis per terram nobilis viri Ducis Burgundiæ, seu aliis rebus, sicut in authentico Hilduini quondam Lingonensis Episcopi continetur non irrationabili prouidentia factam. Nec non compositionem inter vos & nobilem virum Guidonem de Capis, super Capella quam idem nobilis vir construxit apud Iuliacum, sicut prouidè factæ sunt, & ab vtraque parte sponte receptæ, firmamus. Ad hæc etiam prohibemus ne aliquis Professus, vel Conuersus sub professione domus vestræ astrictus sine consensu & licentia Abbatis, & maioris partis vestri Capituli pro aliquo fideiubeat, vel ab aliquo pecuniam mutuò accipiat vltra pretium Capituli vestri prouidentia constitutum, nisi propter manifestam domus vestræ vtilitatem. Quòd si id fortè præsumpserit non teneatur conuentus de his aliquatenus respondere. In Parochialibus verò Ecclesiis quas habetis liceat vobis Sacerdotes eligere, & Diœcesano Episcopo præsentare, quibus si idonei fuerint Episcopus curam animarum committat, vt ei de spiritualibus, vobis verò de temporalibus debeant respondere. Obeunte verò te nunc eiusdem loci Abbate, vel tuorum quolibet successorum nullus ibi qualibet subreptionis astutia seu violentia præponatur, nisi quem fratres communi consensu, vel fratrum pars maioris & sanioris consilij: secundùm Deum & Beati Benedicti Regulam prouiderint eligendum. Decernimus ergo vt nulli omninò hominum liceat præfatum Monasterium temere perturbare, aut eius possessiones auferre, vel ablatas retinere, vel quibuslibet vexationibus fatigare; sed omnia integra permaneant eorum pro quorum gubernatione, & sustentatione concessa sunt vsibus omnimodis profutura, salua sedis Apostolicæ autoritate, & Diœcesanorum Episcoporum Canonica iustitia. Si qua igitur in futurum Ecclesiastica sæcularisve persona, hanc nostræ constitutionis paginam sciens contra eam temere venire tentauerit, secundo tertiove commonita, nisi reatum suum congrua satisfactione correxerit potestatis, honorísque sui dignitate careat, reámque se diuino iudicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, & à sanctissimo corpore, ac sanguine Redemptoris nostri Iesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtæ vltioni subiaceat. Cunctis autem eidem loco iusta seruantibus sit pax Domini nostri Iesu Christi, quatenus hic fructum bonæ actionis percipiant, & apud districtum iudicem præmia æternæ pacis inueniant. Ego Innocentius Catholicæ Ecclesiæ Episcopus subscripsi. Ego Cynthius S. Laurentij in Lucina Presbyter Cardinalis subscripsi. Ego Centius SS. Ioannis & Pauli Presbyter Cardin tituli Pammachij subscripsi. Ego Petrus S. Marcelli Presbyter Cardinalis subscripsi. Ego Benedictus S. Susannæ Presbyter Cardin. subscripsi. Ego Leo S. Crucis in Ierusalem Presbyter Cardinalis subscripsi. Ego Guala S. Martini Presbyter Cardinalis subscripsi. Ego Pelagius S. Cæciliæ Presbyter Cardinalis subscripsi. Datum Laterani per manum Ioannis tituli S. Mariæ in Cosmedin Diaconi Cardinalis S. Romanæ Ecclesiæ Cancellarii XI. Kal. Iunij Indict. XIV. Incarnationis Dominicæ anno MCCXI. Pontificatus Domini Innocentij Papæ III. anno XIV.	1211.	
Caput IV.	Ex Lib. II. Innocentij III. Papæ Regesto XIV. epist. LIV. ad Abbatem & Conuentum Reomensem.	Vetat ne indebitis exactionibus ab Episcopis grauentur.	Cum à nobis petitur quod iustum est, & honestum tam vigor æquitatis, quam ordo exigit rationis, vt id per solicitudinem officij nostri ad debitum perducatur effectum. Ea propter dilecti in Domino filij vestris iustis postulationibus grato concurrentes assensu præsentium auctoritate districtius inhibemus, ne Venerabilis frater noster Lugdunensis Archiepiscopus, & Episcopus Lingonensis, vel aliquis vester Prælatus procurationes, aut exactiones indebitas à vobis extorquere præsumat. Sed iis quæ iuxta Lateranensis statuta Concilii debentur iidem contenti existant. Statuentes ne aliquis in vos, vel villas vestras, sine manifesta, & rationabili causa excommunicationis, suspensionis, vel interdicti sententiam audeat promulgare. Decernimus ergo vt nulli omninò hominum liceat hanc paginam nostræ inhibitionis, & constitutionis infringere, vel ex ausu temerario contraire, &c. Datum Laterani VIII. Calen. Iunij, Pontificatus nostri anno XIV.	1211.	
Caput V.	Ex eodem Regesto Innocentij III. Epistola LV. Abbati Theoloci & Priori Cistertiensi.	Delegatos ab Inquisitione in Monasterium Reomense prohibet, quòd subreptitia esset delegatio.	Quotiens per suggestionem falsitatis, & veritatis suppressionem circumuenire nos aliqui satagunt, circumueniunt potiùs semetipsos, quia cognita veritate, quidquid taliter impetrant nullius decernitur esse valoris, cùm mendax precator carere debeat impetratis. Sanè cum olim ad nostram audientiam peruenisset quòd Reomense Monasterium, tam in spiritualibus, quàm in temporalibus non modicum foret collapsum, Venerabili fratri nostro Eduensi Episcopo, & dilecto filio Abbati de Buxeria dedimus in mandatis, vt ad idem Monasterium accedentes, quæ ibidem corrigenda essent corrigerent, tam in capite, quàm in membris, ipsi verò, sicut ex litteris eorum accepimus, mandatum Apostolicum exequentes ad locum personaliter accesserunt, & inquisitione præhabita diligenti præfatum Monasterium, tam in spiritualibus, quàm in temporalibus inuenerunt multo meliùs se habere, quàm se longè retroactis temporibus habuisset. Quosdam etiam de fratribus, qui cum dilecto filio eiusdem Cœnobij Abbate discordes erant, ad veram pacem & firmam concordiam reuocarunt. Nuper autem nuncius venerabilis fratris nostri Episcopi Lingonensis ad præsentiam nostram accedens à nobis inquisitionem contra dictum Abbatem ad vos, prædictorum mentione non habita, impetrauit. Cùm igitur sicut ex multorum Religiosorum virorum testimonio, nec non & Capituli Reomensis accepimus idem Abbas Monasterium ipsum sicut vir prouidus, & discretus tam in spiritualibus quàm in temporalibus per Dei gratiam non modicum augmentarit. Discretioni vestræ per Apostolica scripta præcipiendo mandamus, quatenus superfedentes negotio memorato, in facienda inquisitione auctoritate literarum nostrarum nullatenus procedatis ne innocentia confundatur, aut veritas conculcetur. Datum Laterani VIII. Cal. Iunij Pontificatus nostri anno XIV.	1211.	
Caput VI.	Ex eodem Regesto Epist. LVI.	S. Columbæ Senonensis, & S. Germani Autisiodorensis Abbatibus, & Decano Autisiodorensi.	Committit executionem Priuilegij Reomensibus concessi supra capite quarto. Dum dilectis filiis Abbati & Monachis Reomensibus duxerimus indulgendum, ne venerabilis frater noster Lugdunensis Archiepiscopus, & Episcopus Lingonensis, vel aliquis eorum Prælatus procurationes, aut exactiones indebitas ab ipsis extorquere præsumat, & districtiùs inhibuerimus authoritate Apostolicâ, statuendo ne aliquis in eos, vel villas ipsorum, sine manifesta, & rationabili causa excommunicationis, suspensionis, & interdicti sententiam audeat promulgare. Discretioni vestræ per Apostolica scripta mandamus, quatenus illos, qui contra inhibitionem, & constitutionem nostram duxerint temerè veniendum, vt ab huiusmodi præsumptione desistant censura Canonica sublato appellationis obstaculo compescatis. Quòd si non omnes &c. duo vestrûm ea, &c. Datum Laterani XVI. Calend. Iunij, Pontificatus nostri anno XIV.	??	
Caput VII.	Ex Tabulario Reomaensi.	Ioannis de Garart liberi Suentiacum, & seipsos Guidoni donant coram Duce Odone, Ducissa Aalide, Gauterio Eduensi Episcopo, tribus distinctis chartis, sed verbis & anno istius.	Ne in posterum tenebrosum fiat quod præsentialiter agitur, Ego Aalis Ducissa Burgundiæ notum facio vniuersis præsentibus & futuris, quòd Odo filius Ioannis de Garart & Regina, & Adelina filiæ eiusdem Ioannis in præsentia mea constituti cognouerunt se dedisse in eleemosynam Deo, & Ecclesiæ beati Ioannis Reomaensis, quidquid habebant & reclamabant in omnibus, & per omnia in villa, quæ dicitur Suenci, & finagio, ac pertinentiis eiusdem villæ, quæ de feodo iam dictæ Ecclesiæ erant, & esse recognoscebant. Quæ videlicet omnia Ioannes, & Flandina pater & mater eorum coram me recognouerunt Odoni, & Reginæ & Adelinæ pro portione patrimonij sui dedisse ipsis Ioanne, & Flandina, & aliis eorum liberis laudantibus. Prætereà sæpè dicti Odo, & Regina & Adelina dederunt se prætaxatæ Ecclesiæ, vt liberos in perpetuum possidendos: vt autem res ita contracta firmitatem obtineat, ad instantiam multoties dictorum Odonis, Reginæ, Adelinæ, Ioannis & Flandinæ precum, præsentem paginam sigilli mei feci munimine roborari. Actum anno Incarnati Verbi millesimo ducentesimo duo decimo.	1212.	
Caput VIII.	Ex Tabulario Reomaensi.	Iudicum à Pontifice delegatorum sententia pro Guidone & suis.	Ego G. Decanus de Espissia, & Held. Prior de Tisiaco notum facimus præsentibus & futuris, quòd cùm Abbas & Conuentus Reomaensis ex vna parte, & Theobaldus olim Præpositus Montisbarri litigarent coram Abbate, Decano, Cantore Vizeliacensibus Iudicibus à Domino Papa delegatis super terris, pratis, & rebus aliis, tandem dictæ partes de voluntate, & assensu dictorum Iudicum in nos compromiserunt, & promissionem fide præstita confirmantes, de seruando arbitrio nostro, plegios vsque ad quinquaginta libras dederunt. Nos igitur iura vtriusque partis diligenter inquirentes, cùm constitisset nobis per testes ab vtraque parte productos, quædam fossata sita subtus stagnum Montisfortis, & quendam campum qui esset super fossata, & alium campum, qui est subtus fossata, & quandam terram sitam desuper tramitem iuxta fossata, & quoddam pratum iuxta pascua Montisbarri situm, & partem cuiusdam virgulti siti prope oreum virgulti prænominati Theobaldi ad Reomaensem Ecclesiam pertinere, ea eidem Ecclesiæ adiudicauimus. Introitum etiam præfati virgulti iuxta Dominum Iosbelinum decreuimus fieri. Ita quod idem Theobaldus tenebitur introitum, & cuncta damna eis resarcire. Et vt istud ratum, factum, & inconcussum permaneat, sigillis nostris illud fecimus roborari. Actum anno gratiæ millesimo ducentesimo quarto-decimo.	1214.	
Caput IX.	Ex Tabulario Reomaensi.	Permutatio inita Guidone Præsidente de vinea Tisiacensi.	Ego Hugo Archidiaconus Tornodorensis omnibus præsentes litteras inspecturis notum esse volo, quòd ego commutationem illam quam Prior Tisiaci, & Ogerus de Teliciaco, inter se fecerunt de vinea, quæ dicitur de Praella ad campum qui est in clauso de Bisgremam, in quo videlicet campo costumam meam habebam, & prætereà qui de caduco meo erat, laudo & concedo Priori nominato. Ita scilicet, quòd nec censum, nec costumam, nec iustitiam in dicto campo mihi retineo: nec dictus Prior in iam dicta vinea similiter nec censum, nec costumam, nec iustitiam sibi vel Ecclesiæ Reomaensi retinet, vel reseruat. In huius verò rei testimonium pręsentes litteras Prioritradidi sigilli nostri testimonio confirmatas. Actum anno gratiæ millesimo ducentesimo quarto-decimo, mense Iunio.	1214.	
Caput X.	Ex Tabulario Reomaensi.	Transigit Guido Abbas cum Guidone Domino Iulei de oblationibus Capellæ Iuliacensis.	Nouerint vniuersi, ad quos litteræ præsentes peruenerint, quòd cùm nos, Abbas, & Conuentus Reomaensis ex vna parte, & ego Guido Dominus de Iuleio ex altera, litigaremus coram Decano Capellæ Diuionensis, & Coniudicibus suis à Domino Papa delegatis, super permutatione oblationum Capellæ de Iuleio, tandem post multas altercationes composuimus in hunc modum. Quòd nos, Abbas, & Conuentus Reomaensis concessimus Domino Guidoni, & Clericis seruientibus in Capella de Iuleio oblationes, quæ ibidem fient à Domino Guidone, & vxore sua, & hospitibus suis, & familia sua, illis scilicet quos Dominus Guido tenebit propriis expensis tam in victu, quàm in vestitu, saluo iure Parochiali Ecclesiæ de Iuleio in omnibus, tam in decimis, quàm in aliis, quæ hîc specialiter non exprimuntur. Si verò alios Parochianos de Iuleio in eadem Capella offerre contingat, Clerici Capellæ tenentur per fidelitatem suam Presbytero, & Priori reddere oblationes eorum. Et ego Guido Dominus de Iuleio in recompensationem oblationum dedi, & concessi dictis Abbati & Conuentui, & Curato de Iuleio dimidium modium bladi in decima de Fulcheriis annuatim percipiendum, tertiam partem frumenti, & tertiam hordei, & tertiam auenæ, cuius medietas Monachorum est, & medietas alia Capellani. Si verò de parte quam ego habeo in prædicta decima tota summa illa non possit persolui, in molendino meo de Ferreio residuum persoluetur. Et hoc laudauit Petronilla vxor mea. Concessi etiam ego Guido, & creantaui, quòd de cætero nec ego, nec alius de mandato meo, vel assensu procurabit augmentum Capellæ sæpè dictæ in detrimentum, vel læsionem matricis Ecclesiæ, nec Monachi similiter, vel Curatus augmentum Ecclesiæ matricis procurabunt in detrimentum, vel læsionem Capellæ memoratæ. Concessi etiam, quòd si Capella prædicta quod absit, remaneat Clericorum seruitio destituta, oblationes prædictæ ad matricem Ecclesiam reuertentur, & istas constitutiones iurauerunt Huo Presbyter, Ioannes Boucharz, Thomas de Fulcheriis se fideliter obseruaturos, & successores eorum, & Vicarij, tam ab illis, quos hîc nominauimus, quàm à successoribus eorum constituti ad obseruandum similiter iurare tenentur ante quam dictæ Capellæ beneficio inuestiantur. Et vt factum istud ratum & stabile permaneat, ego Guido Abbas Reomaensis, & ego Guido Dominus de Iuleio sigillorum nostrorum munimine roborauimus. Actum est hoc anno ab Incarnatione Domini millesimo ducentesimo decimo-quinto, die Mercurij ante natiuitatem beatæ Mariæ.	1215.	
Caput XI.	Ex Tabulario Reomaensi.	Confirmatur superior transactio à Iudicibus delegatis à Pontifice.	Robertus Capellæ Ducis, Ioannes Christianitatis Diuionensis, A. Oscariensis Decani vniuersis præsentes litteras inspecturis, in Domino salutem. Cùm essemus Iudices authoritate Apostolicâ delegati super causa, quæ vertebatur inter Ecclesiam Reomaensem, & Guidonem Dominum de Iuleio super permutatione oblationum Capellæ suæ de Iuleio, post multam altercationem, bonis viris mediantibus, inter se composuerunt de prædictis querelis, quam compositionem ad petitionem ipsorum, sicut in authentico sigillis suis roborato, & coram nobis recitato, continetur authoritate Apostolicâ, quâ fungimur in hac parte, approbamus & confirmamus. Actum est hoc anno ab Incarnatione Domini millesimo ducentesimo decimo-quinto.	1215.	
Caput XII.	Ex Tabulario Reomaensi.	Guido redimit iura saluamenti Estiuei.	Ego Hugo Dei patientiâ Lingonensis Episcopus, notum facimus vniuersis præsentes litteras inspecturis, quòd Ioannes Rubeus miles de Merlegniaco vendidit Guidoni Abbati Reomaensis Monasterij, quidquid habebat in saluamento de Estiueio. Videlicet in pane & vino, & carne, & gallinis, & in omnibus aliis rebus. Istam autem venditionem laudauerunt Adelina vxor dicti militis, & Iobertus de Venosses, à quo idem miles tenebat, & dictus Iobertus tenebat in feodo ab Ecclesia Reomensi. Et ne super ista venditione quæstio de cætero suboriretur, ad preces vtriusque partis præsentes litteras sigilli nostri munimine corroborauimus. Actum est hoc anno Domini millesimo ducentesimo vigesimo-secundo, mense Septembri.	1222.	
Caput XIII.	Ex Tabulario Reomaensi.	Arnulfus S. Petri Autisiodorensis Abbas interpretatur iura Reomaensium & Rubeimontis arbiter vtrinque electus.	Cum tempore bonæ memoriæ Godefridi Lingonensis Episcopi quædam controuersia verteretur inter Ecclesiam Reomaensem ex vna parte, & Ecclesiam beatæ Mariæ Rubeimontis exaltera, super iure Parochiali Ecclesiæ Asiaci, vt in charta eiusdem Episcopi apparet. Dictus Episcopus, qui Iudex ordinarius vtriusque Ecclesiæ erat, finem dictæ discordiæ imponere volens, partes suas interposuit ad pacem inter dictas Ecclesias reformandam de assensu & laude vtriusque partis, secundùm quod ius & æquitas exigebat, & pacem illam ad memoriam futurorum in quandam chartam redegit, & ad maius robur eandem sigillo suo, vt iudex ordinarius roborauit. Sed quia in eadem charta aliqua videntur aliquibus obscura, de nouo alia est orta controuersia super præmissis, vnde in nos communi assensu & voluntate vtraque pars compromisit, ad tollendam & declarandam dictæ chartæ obscuritatem, concedentes sub pœna quinquaginta librarum, quod dictum nostrum super hoc decreto firmiter obseruabunt. Nos itaque, diligenter inspecto primæ chartæ capitulo, scilicet quòd omnes homines de Castro & Burgo, & de tota Parochia ad Ecclesiam Asiaci, bis in anno, scilicet in festo sancti Germani, & in festo omnium Sanctorum, cum debitis oblationibus generaliter conueniant, ipsum in primis declarare curauimus, quia quidam dicobant quòd in aliis diebus, nisi in diebus prænominatis secundùm chartæ tenorem, dicti homines non tenebantur venire ad Ecclesiam Asiaci, aliis contrarium dicentibus, & sentientibus. Nos itaque hanc obscuritatem declarando, dicimus quòd de communi iure & consuetudine in partibus istis hactenùs approbata, dicti homines tenentur venire ad Ecclesiam suam Parochialem Asiaci Dominicis diebus & festiuis, & aliis secundùm quod opportunitas eis permiserit. Sed non dicimus cum debitis oblationibus: quia in illis diebus non fiunt debitæ oblationes, sed voluntariæ. Tenentur venire ibi ad audiendum verbum salutare, & præcepta Ecclesiastica, & quæ sunt festiuitates feriales omnibus, & quæ feriales fœminabus, non hominibus, & alia corporibus & animabus vtilia, & ad sciendum qui sunt excommunicati nominatim, vt eos tanquam excommunicatos euitare possint, ne sententiæ in ipsos latæ participes fiant. Et cùm omnia Parochialia iura iussiene dicti Episcopi Ecclesiæ Asiaci collata sint, de confessionibus, reconeiliationibus puerperarum, nuptiarum, iudiciorúmque benedictionibus, cùm nullâ indigeant declaratione, dicimus, vt sic obseruetur sicut continetur in charta dicti Episcopi. De cereo benedicto, & chrismate, sicut distinctè in Synodo præcipitur Presbytoris dicimus, vt sint in diligenti custodia Presbyteri Asiaci, ne de illis possint fieri sortilegia, vel alia maleficia. De infantibus baptizandis dicimus, vt sicut definitum est à prædicto Episcopo de cætero firmiter obseruetur. Etsi necessitas tanta sit, quòd Presbyter Asiaci non possit tempestiuè venire, baptisetur ab aliquo alio Clerico, vel laico in Ecclesia, vel extra, secundùm quod necessitas poposcerit. Dicit dictus Episcopus in charta sua super hoc confecta, quòd omnes defuncti ad Ecclesiam Asiaci sepeliantur, nullo excepto, nisi iis qui præmisso iure Parochiali ad Ecclesiam beatæ Mariæ sepeliri voluerint. Vnde dicimus, quòd de illis, qui peruenerunt ad legitimam ætatem tantummodò intelligendum est, & non de illis paruulis qui non habent discretionem, & velle, nec possunt eligere sepulturam, cùm charta dicat de iis qui voluerint, & non de quolibet alio. Et quia in articulo illo, qui dicit præmisso iure Parochiali reddantur Conuentui beatæ Mariæ, videntur aliqui dubitare quale ius Ecclesia Asiaci debeat habere in illis Parochianis suis; nos ita dignum ducimus declarare. Ius Parochiale tale est de iure communi & consuetudine approbata, quòd inprimis debet facere infirmus testamentum Presbytero suo, & Ecclesiæ suæ, posteà quibus voluerit: mortuus debet primò deferri ad Ecclesiam Asiaci Parochialem, & ibi Missa pro defuncto celebrari. Postmodùm verò Presbyter Asiaci debet reddere corpus defuncti Conuentui Ecclesiæ beatæ Mariæ Rubeimontis, ordine seruato hinc inde, qui continetur in charta dicti Episcopi super hoc confecta. Dicunt aliqui, quòd pueri infra legitimos annos constituti debent sepeliri apud Rubeummontem, si Patres eorum eisdem ibi elegerint sepulturam, dicentes eos hoc iure vsos fuisse per quadraginta annos & ampliùs. Hoc etiam dicunt de confessionibus, & ponunt causam, eo quòd non audent accedere ad Ecclesiam Asiaci propter guerrarum pericula. Sed nos dicimus in his duobus articulis homines Rubeimontis nullam acquisiuisse præscriptionem, quia si quando homines prædicti non sunt ausi accedere ad Ecclesiam Asiaci ad confitendum peccata sua propter guerras, vt superiùs dictum est, dicimus quòd cessante causâ cessat effectus, quia modò non sunt ibi tales guerræ. De sepulturis puerorum dicimus, quòd ipsi, vel patres eorum per hoc nullam acquisierunt præscriptionem, cùm Presbyter Asiaci nullum faciens præiudicium Ecclesiæ suæ, vel successoribus suis, & pueros & adultos possit sepelire in quibuslibet cæmeteriis pro voluntate sua, de assensu tamen parentum & amicorum. Quia delictum personæ non redundat in detrimentum Ecclesiæ. Vnde per hoc nulla alicui potuit acquiri præscriptio, maximè cùm ipsa semper debeat habere iustum titulum, & bonam fidem, quod dicti homines habere non potuerunt, scientes quòd omnia iura Parochialia tam castri, quàm Burgi pertineant ad Ecclesiam Asiaci, sicut continetur in charta super hoc confecta. De expensis verò in lite factis hîc nihil, & de chatex nihil modò definimus, quia chatex nondum sunt probata, nec expensæ iuratæ, vel taxatæ. Sed potestatem penès nos retinemus de dicendo pro voluntate nostra super his tempore opportuno. Ego Arnulfus Abbas S. Petri Autisio dorensis huic dicto meo super præmissis coram partibus, & pluribus aliis probis viris solemniter prolato ad petitionem partium, & ad memoriam futurorum, sigillum nostrum apponere dignum duximus. Actum anno Domini millesimo ducentesimo vigesimosexto, mense Octobri, die Martis proxima post festiuitatem beati Remigij.	1226.	
Caput XIV.	Ex Tabulario Reomaensi.	Hugo IV. Dux Burgundiæ Guidoni fit assertor Suenciaci.	Ego Hugo Dux Burgundiæ notum facimus omnibus præsentes litteras inspecturis, quòd in præsentia Andreæ Domini Espissiæ, & mandati nostri à nobis constituti, videlicet Boini Vigerij Castellionis, & Petri de Corbigny Præpositi Aualonis, Ioannes de Vineis, & filij eius, videlicet Andreas, Nicolaus Clericus, Hugoino & Achardus, & omnes alij hæredes sui quitauerunt Ecclesiæ Reomaensi spontanei, non coacti, absque vlla reclamatione, quidquid iuris se dicebant habere in omni vtilitate in villa de Soanceio cum appendiciis suis, & in finagio eiusdem villæ, si quid iuris in eodem habebant. Dictus autem Andreas Dominus Espissiæ, Ioannes de Vineis, & filij eius supradicti non humiliter rogauerunt, vt dictam villam de Soanceio cum appendiciis suis aduersùs eos, & aduersùs omnes homines manuteneremus & defenderemus Abbati & Conuentui Reomaensi, & de dictæ quitatione legitimam garantiam eidem Ecclesiæ portatemus. Nos verò precibus supra dictorum inclinati, dictam villam de Soanceio cum appendiciis suis tenemur defendere & conseruare bona fide memoratæ Ecclesiæ Reomaensi. Et vt ista quitatio rata maneat & inconcussa, ad instantiam supradictorum præsentes litteras suprà dictis Abbati & Conuentui tradidimus sigillinostri munimine roboratas. Actum est hoc anno Domini millesimo ducentesimo tricesimo, mense Ianuario.	1230.	
Caput XV.	Ex Tabulario Reomaensi.	Emptio Guidonis de Remundo Abbate Diuionensi.	Vniuersis & singulis præsentes litteras inspecturis. Nos Laurentius Curatus de Salmasia Eduensis Diœcesis, & Humbertus Curatus de Charanceio, Lingonensis Diœcesis, notum facimus quòd nos vidimus, examinauimus, & verbo ad verbum legimus quasdam litteras sanas & integras non rasas, non abolitas, nec cancellatas, nec aliqua parte sui litura, vel sigillo vitiatas, formam subsequentem continentes. Ego Guido Reomaensis Monasterij dictus Abbas, & eiusdem loci Conuentus notum facimus omnibus præsentes litteras inspecturis. Quòd venerabilis Pater Remundus Dei gratia S. Benigni Diuionensis Abbas, & eiusdem Ecclesiæ Conuentus dederunt, & in perpetuum concesserunt nobis quidquid iuris Prioratus suus de Salmasia habebat, & habere poterit apud Visarne, & apud Vilennes, & in appendiciis earundem villarum, & quatuor sextarios bladi de eleemosyna Domini Vuilelmi de Salma militis, ad mensuram Montis Regalis annuatim percipiendos in decima sua de Taleceio. Videlicet vnum sextarium frumenti, alterum siliginis, & duos auenæ perpetuò possidendos pro quinquaginta solidis Diuionensibus reddendis singulis annis Priori de Salmasia, & apud Salmasiam infrà octauas Annunciationis Dominicæ. Et si fortè, quod absit, intra dictum terminum non reddamus, nos tenemur prouidere nuncio Prioris supradicti in expensis eundo & redeundo ad nos factis, quoad vsque dictus Prior de quinquaginta solidis se teneat pro se & Ecclesia sua penitùs propagato. In cuius rei testimonium ego Abbas præsentibus litteris sigillum meum apposui. Et quia nos Conuentus sigillum non habemus, sigillo Decani Montisbarri præsentes litteras fecimus sigillari. Actum anno Domini millesimo ducentesimo tricesimoquarto, mense Martio. Visio nostra anno Domini millesimo ducentesimo nonagesimo-nono, mense Martio.	1234.	
Caput XVI.	Ex Tabulario Reomaensi.	Robertus Episcopus Lingonensis donationem Guidoni factam testatur.	Notum sit omnibus præsentes litteras inspecturis, quòd Dominus Hugo Boiche miles, & Domina Petronilla vxor eius, & Huguenius & Vvilelmus filij ipsorum dederunt & concesserunt, & penitùs quitauerunt quidquid iuris habuerant & habebant in furno de Marmeaus, & in molendino nouo, quod est subtus villam quæ dicitur Vineas: & in media parte decimæ de Vasseio, & in media parte tertiarum de Glenon in perpetuam eleemosynam Ecclesiæ Reomaensi. In cuius rei testimonium, ego Robertus Dei gratiâ Lingonensis Episcopus, ad preces & instantiam vtriusque partis præsentibus litteris sigillum nostrum fecimus apponi. Actum est hoc anno Domini millesimo ducentesimo tricesimoquarto, mense Decembri.	1234.	
Caput XVII.	Ex Tabulario Reomaensi.	Concordia inter Guidonem Abbatem, & Iterium de Brocia in lite Riceiensi.	Robertus Dei gratiâ Lingonensis Episcopus, vniuersis præsentes litteras inspecturis salutem & notitiam rei gestæ. Noueritis, quòd nos vniuersas discordias, quæ inter Abbatem & Conuentum Reomaensem, ex vna parte; & Dominum Iterium de Brocia militem, ex altera, occasione villæ de Riceio, coram Abbate de Chora & coniudicibus suis authoritate Apostolicâ delegatis vertebantur, pacificauimus in hunc modum. Quòd excasuræ & talliæ, & questæ quæ factæ fuerint in hominibus Ecclesiæ Reomaensis de Riceio, & placitum generale, & chauagia dictorum hominum, & corueiæ eorundem per medium partientur inter dictos Abbatem, & Conuentum, & Dominum Iterium. Iustitia verò de terra Reomaensis Ecclesię apud Riceium, & hominum ipsius videlicet commorantium in terra, & mansis eiusdem Ecclesię, per medium similiter partientur. Si verò latro deprehensus fuerit, qui debeat mortem subire, tradetur nudus Domino Iterio ad suspendendum, vel si aliquis alius deprehendatur in forefacto, pro quo debeat puniri ad effusionem sanguinis, vel mutilationem membrorum, res illius per medium patientur. Domus verò sancti Ioannis Reomaensis habebit plenum vsuarium in tribus nemoribus, scilicet de Losenna, des Anuers, & de la Forest. Ita quod primò capiet in vno nemore sibi ostenso, quòd possit sufficere ad vsuarium dictæ domus. Illo verò deficiente in alio nemore capiet, & posteà in tertio. De terris dictorum nemorum, si extirpata fuerint, dicimus quòd terræ per medium partientur inter prædictas partes. Si verò Abbas Reomaensis venerit ad villam de Riceio, piscationem habebit quandiu fuerit in villa, in tota riparia de Riceio cum rete & lorra. Ecclesia verò Reomaensis habebit ibi seruientem suum liberum, & Dominus Iterius suum, qui facient sibi inuicem sacramentum fidelitatis, quòd seruabunt fideliterius vtriusque partis. Si autem Dominus Iterius voluerit alicui dare mansum ad domificandum, dabit primò mansum vacuum, si repertum fuerit in villa, posteà si necesse fuerit extra villam ordinatè vnum post alium, secundùm consuetudinem villæ; ita quòd costumæ penes Ecclesiam Reomaensem remanebunt, si terra sua fuerit. Mansus verò & domus Presbyteri de Riceio cum toto tenemento adiacenti, & tota escasura sua remanebunt integrè Ecclesiæ Reomaensi Res verò supradictas, videlicet escasuras, tallias, iustitiam, placitum generale, corueias, & ea in quibus associati sunt, non poterit Dominus Iterius, vel hæredes sui in eleemosynam concedere, præterquam Ecclesiæ Reomaensi, nec ab alio Domino in feodo recipere. Dominus verò Iterius debet soluere Ecclesiæ Reomaensi decimam de terris propriis & vineis. Si ergo escasura venerit Ecclesiæ Reomaensi, vel Domino Iterio intra annum bona fide tenentur vendere: & si non possunt vendere in primo anno, in subsequenti vendere tenentur. De molendinis verò de quercu dicimus, quòd partem illam, quam neutra pars possidet, acquirent bona fide, & communiter soluent; & communiter partientur, & communiter reficient. Et vt ista compositio rata maneat & inconcussa ad preces & instantiam vtriusque partis, præsentes litteras sigilli nostri munimine fecimus roborari. Actum est hoc anno Domini millesimo ducentesimo tricesimo-quinto mense Iunio.	1235.	
Caput XVIII.	Ex Tabulario Reomaensi.	Guido societatem instituit inter suos & Cellenses Trecarum.	Venerabilibus in Christo fratribus Religiosis viris Guidoni Ecclesiæ Reomaensis diuina permissione Abbati, & eiusdem loci Conuentui, Frater Letericus diuina permissione sancti Petri de Cella dictus Abbas, & eiusdem loci Conuentus Trecensis, Salutem & sinceram in Domino charitatem. Noueritis quòd ad petitionem charissimi nostri Guidonis Ecclesiæ Reomaensis Abbatis, & quorundam fratrum Ecclesiæ prædictæ in nomine Domini nostri Iesu Christi vnanimi assensu talem contraximus vobiscum societatem. Si Domnus Abbas Reomaensis ad nos venerit, & Capitulum tenere voluerit, ei licebit, & quæcunque ibi tractanda sunt disponere, & fratres de quacunque sententia absoluere poterit. Similiter nostræ Ecclesiæ Abbati in Ecclesia Reomaensi idem si voluerit, facere licebit. Item, si aliquis Monachus vester, excepto furto, discordatus ab Abbate & Capitulo vestro, ad nos venerit, quoad vsque reconciliatus fuerit, eum retinebimus, & ei necessaria prouidebimus: & vos similiter de nostro facietis. Si autem breuis defuncti ante Capitulum venerit Commendatio, Vigiliæ & Missa matutinalis, ac si præsens esset corpus, pro eo celebrabitur. Breues in Capitulo legentur, post Capitulum omnes campanæ pulsabuntur, generale fiet officium. Si autem post Capitulum quacunque hora venerit vsque ad collationem statim Vigiliæ cantabuntur, cætera vsque in crastinum differentur. In Conuentu septem Vigiliæ & septem Missæ fient, inter fratres tricenarius Missarum diuidetur, pro eo triginta diebus in Refectorio præbenda dabitur, vnusquisque Sacerdotum Missam vnam, vnusquisque Diaconorum, Subdiaconorum, Acolythorum Psalterium vnum, Conuersi centum Miserere mei Deus, vel totidem Pater noster dicent. In Calendario nomen defuncti scribetur, & anniuersarium quasi pro nostro professo celebrabitur. In Anniuersariis Abbatum magnæ Vigiliæ fient. Ad hanc societatem confirmandam & retinendam festiuitas sancti Ioannis Reomaensis hominis Dei in duodecim Lectionibes celebrabitur apud nos, & festiuitas S. Frodoberti apud vos in duodecim Lectionibus similiter. In cuius rei testimonium & memoriam præsentes litteras sigillorum nostrorum munimine fecimus roborari. Anno gratiæ millesimo ducentesimo tricesimo sexto, mense Februario.	1236.	
Caput I.	Ex Tabulario Reomaensi.	Robertus Lingonensis Episcopus de donatione Guillelmo facta dicit testimonium.	Robertus Dei gratia Lingonensis Episcopus vniuersis præsentes litteras inspecturis, salutem in Domino. Vniuersitati vestræ notum facimus, quòd in nostra constitutus præsentia Ioannes de Riceio Capellanus, nepos Stephani quondam Curati de Riceio, dedit & concessit in perpetuam eleemosynam, pro remedio animæ suæ, Monasterio Reomaensi domos suas, cum omnibus appendiciis, & porprisio dictarum domorum sitas apud Riceium, iuxta domos dicti Monasterij Reomaensis. Tradidit etiam dictus Ioannes Capellanus in nostra præsentia Vvillelmo Abbati Reomaensi nomine Monasterij Reomaensis veram possessionem dictarum domorum, & porprisij, & ipsum Abbatem de eisdem inuestiuit, promittens per iuramentum suum in manu nostra corporaliter præstitum se eiusmodi donationem bona fide inuiolabiliter seruaturum, & nunquam per se, vel per alium de cætero contra dictum Monasterium se moturum quæstionem, volens & nobis supplicans, vt si contingeret, quod absit, ipsum contra dictam donationem venire, & erga dictum Monasterium quæstionem mouere; quod in ipsum animaduerteremus, & excommunicaremus eundem. In cuius rei testimonium præsens instrumentum ad preces, & instantias dicti Abbatis, & dicti Ioannis, sigilli nostri munimine fecimus roborari. Actum anno Domini millesimo ducentesimo tricesimooctauo, mense Ianuario.	1238.	
Caput II.	Ex Tabulario Reomaensi.	Concordia Guillelmi cum Domino Rupis fortis.	Ego A. Dominus Rupis fortis omnibus præsentes litteras inspecturis notum facio, quòd cùm discordia esset inter Religiosos viros Abbatem & Conuentum Reomaensem ex vna parte, & nos ex altera, super Borda sita iuxta molendinum sancti Ioannis apud Asiacum, & super clausura prati sui iuxta Prioratum de Asiaco per bonos viros, videlicet Abraham Priorem de Vaucia, & Dominum Andream de Sauuoisiaco pacificati sumus in hunc modum. Quòd Borda iam dicta ita maneat, quòd Abbas, vel Prior de Asiaco non possunt aliquem in eadem amasire, & quòd dicta clausura prati maneat, & fiat sicut est incepta. Et ad maiorem firmitatem huius rei ad instantiam supradicti Abbatis, & supradictorum mediatorum, videlicet Prioris de Vaucia, & Domini de Sauuoisiaco in testimonium huius rei præsentes litteras sigillaui. Actum anno Domini millesimo ducentesimo tricesimonono, mense Martij.	1239.	
Caput III.	Ex Tabulario Reomaensi.	Iudicium Decani Reomaensis pro Guilelmo & Monachis.	T. Decanus Reomaensis Presbytero de Crie salutem in Domino. Cùm Abbas & Conuentus Reomaensis Laurentium de Crie piscatorem coram nobis authoritate Domini Lingonensis, super terris tercialibus sitis in finagio de Crie, in quibus dictus Laurentius dicebat se tractum habere, & super Serganteria ad Prioratum de Asiaco spectantibus traxissent in causam, lite super præmissis coram nobis legitimè contestata, testibus productis, attestationibus publicatis, omnibus ritè peractis. Nos de consilio prudentium virorum, prænominatis Abbati & Conuentui, In nomine Patris & Filij & Spiritus sancti, dictas terras tertiales, tractum & Serganteriam per sententiam definitiuam adiudicauimus, contradictores, rebelles, & perturbatores sententiæ excommunicationis decreuimus supponendos. Inde est quòd vobis mandamus, quatenus dictos Abbatem, & Conuentum in dictis terris tercialibus, tractu, & Serganteria authoritate nostra tueamini, contradictores, rebelles & perturbatores per censuram Ecclesiasticam compescendo. Datum anno Domini millesimo ducentesimo tricesimo-nono, mense Maij, die Martis ante Ascensionem Domini. Reddidi litteras.	1239.	
Caput IV.	Ex Tabulario Reomaensi.	Guillelmus ius Feudalis Dominij in allodia quædam Estiuensia commutat.	Vniuersis præsentes litteras inspecturis, Robertus Dei gratia Lingonensis Episcopus, salutem in Domino. Vniuersitati vestræ notum facimus, quòd in nostra constituti præsentia Milo de Lauia miles, & Ioanna vxor eius, quidquid habent & possident in terris, pratis, hominibus, nemoribus, & aliis rebus in villa Estiue, & eius finagio, quæ mouent de capite dictæ Ioannæ, cœperunt in feodum à viro Religioso Guillelmo Abbate Reomaensi, nomine Ecclesiæ Reomaensis, & eidem Abbati in nostra præsentia de rebus dictis homagium fecerunt, recognoscentes se dicto Abbati & Ecclesiæ Reomaensi feodum omnium rerum prædictarum, quas de Alodio tenebant pro qua draginta libris Diuionensibus vendidisse. Renuntiauerunt etiam per iuramenta sua omni exceptioni, quæ sibi de iure posset competere, & deceptioni vltra dimidium iusti pretij. Renunciauit autem dicta Ioanna, &c. Datum anno Domini millesimo ducentesimo tricesimonono, mense Iunio.	1239.	
Caput V.	Ex Tabulario Reomaensi.	Guillelmus censum in tria nemora Monasterio restituit.	Vniuersis præsentes litteras inspecturis, Guido Dei gratia Eduensis Episcopus, salutem in Domino. Vniuersitati vestræ notum facimus, quòd cùm discordia verteretur inter Abbatem, & Conuentum Reomaensem, ex vna parte, & Ioannem Dominum de Rocha, de Brunim ex altera, super quibusdam nemoribus sitis in territorio de Valeriis, quæ vocantur nemus de Valeres, nemus de dorso asini, nemus de Booloy, tandem Vvilelmo Abbate Reomaensi, & dicto Ioanne in præsentia mea constitutis, dictus Ioannes recognouit se tenere ad censum dicta nemora pro duobus solidis Diuionensibus censualibus in annunciatione Dominica soluendis, &c. Hoc autem dictus Ioannes Dominus de Rocha, de Brunim, & Galterius filius eius per iuramenta sua in nostra præsentia corporaliter præstita, & Sibilla vxor dicti Ioannis, per iuramentum suum in præsentia mandati nostri, videlicet Dauid Archipresbyteri Corbiniaci præstitum, promiserunt se bona fide seruaturos; promiserunt etiam per iuramenta sua, quòd nunquam in posterum per se, vel per alium contra huiusmodi venirent, nec dictam Ecclesiam scienter molestarent, nos rogantes, quòd si contingeret, quod absit, eos vel eorum hæredes contra superiùs nominata venire, quòd nos ipsos, & eorum hæredes ad instantiam Abbatis & Conuentus Reomaensis excommunicaremus, & eos tandiu teneremus excommunicatos, quovsque de excessu, & iuramenti violatione ad condignam venirent satisfactionem. In cuius rei testimonium ad preces, & instantiam vtriusque partis præsens instrumentum sigilli nostri munimine fecimus roborari. Anno Domini millesimo ducentesimo tricesimo-nono, mense Decembri.	1239.	
Caput VI.	Ex Tabulario Reomaensi.	Priuilegium à Gregorio Papa IX. Guillelmo datum de Noualium decimis.	Gregorius Episcopus seruus seruorum Dei, dilectis filiis Abbati, & Conuentui Monasterij sancti Ioannis Reomaensis ordinis sancti Benedicti Lingonensis Diœcesis, salutem & Apostolicam benedictionem. Cùm à nobis petitur quod iustum est, & honestum, tam vigor æquitatis, quàm ordo exigit rationis, vt id per solicitudinem officij nostri ad debitum perducatur effectum. Quapropter dilecti in Domino filij vestris iustis postulationibus grato concurrentes assensu præsentium vobis authoritate concedimus, vt in Parochiis Ecclesiarum vestrarum pro ea portione, qua in eisdem veteres iustè percipitis, decimas Noualium, de quibus aliquis hactenùs non perceperit, sine iuris præiudicio alieni, percipere valeatis. Nulli ergo omninò hominum liceat hanc paginam nostræ concessionis infringere, vel ei ausu temerario contraire. Si quis autem hoc attentare præsumpseris, indignationem omnipotentis Dei, & beatorum Petri & Pauli Apostolorum eius se nouerit incursurum. Datum Laterani VIII. Cal. Martij, Pontificatus nostri anno duodecimo.	1240.	
Caput VII.	Ex Tabulario Reomaensi.	Guillelmus societatem sibi & suis instituit cum Monachis S. Rigaudi Matisconensis.	Hæc est societas, quæ Monachos Monasterij sancti Ioannis Reomaensis, & Monachos S. Rigaudi connectit. Si fortè aliquis fratrum Monasterij S. Ioannis in Ecclesia sua turbatus ad S. Rigaudum venerit, cum eis quasi vnus ex eis morabitur, donec cum gratia ad Ecclesiam suam redierit. Similiter fratres S. Rigaudi apud Monasterium S. Ioannis. Pro defunctis verò id agitur. Cùm breuis defuncti ad alterutram venerit Ecclesiam, statim post recitationem fiet officium, & signa pulsabuntur, & septem Missas, & septem officia habebunt in Conuentu, & septem diebus habebunt præbendam, siue vnus, siue plures fuerint. Capitulum, Dormitorium, Refectorium, vtrumque commune erit. Abbates verò suum alternatim tricenarium habebunt. Hæc autem societas acta est Guillelmi videlicet Monasterij sancti Ioannis Abbatis, & Ioceranni Abbatis S. Rigaudi temporibus, anno Domini millesimo ducentesimo quadragesimo.	1240.	
Caput VIII.	Ex Tabulario Reomaensi.	Robertus Lingonensis probat acta Decani Reomaensis de Suentiaco.	Robertus Dei gratia Lingonensis Episcopus, vniuersis præsentes litteras inspecturis salutem in Domino. Noueritis quòd T. Decano Reomaensi ad mandatum nostrum anno Domini millesimo ducentesimo tricesimo octauo, die Veneris ante ramos Palmarum apud Espissiam, sicut nobis per suas litteras insinuauit, accedente in ipsius Abbatis Reomaensis pręsentia constituti Ioannes de Espissia dictus de Vineis, & filij eius, videlicet Nicolaus, Andreas, & Huguinio, & Achardus, & filiæ eiusdem Ioannis, videlicet Haramburgis, Maria, & Agnes: & vxores Andreæ & Huguinionis, videlicet Margarita, & Adelina, quitauerunt omnes successiuè in manu eius, quasi in nostra quidquid iuris habebant, vel habere poterant in villa de Suence, & in appendiciis eiusdem villæ, & in finagio, & in villa de Cordois, sponte, ac proinde non vi, non metu compulsi, non dono inducti, sicut ipsi concorditer asserebant. Iurauerunt insuper omnes supradicti super sancta Euangelia, quòd contra eiusmodi quitationem per se, vel per alios aliquo modo non venirent. Processu verò temporis Robertus Præpositus de Rupe, & Robinus leprosus generi supradicti Ioannis omnia supradicta sub eadem forma quitauerunt, & modo consimili iurauerunt. Datum anno Domini millesimo ducentesimo quadragesimo, mense Iunio, die Veneris ante octauas Pentecostes.	1240.	
Caput I.	Ex Tabulario Reomaensi.	Andrèas Rubeimontis Dominus Rainaldo & suis læsis satisfacit.	Ego Andreas Dominus Rubeimontis miles notum facio vniuersis præsentes litteras inspecturis, quòd cùm inter me ex vna parte, & Rainaldum Abbatem, ac Conuentum Reomaensem, & homines ipsorum ac fœminas de Estiueo ex altera, contentio verteretur super hoc quòd inquietabam & impediebam supradictos homines & fœminas & eorum animalia, super vsuagiis in pascuis animalium, & pasturis de toto territorio & finagio, qui vocatur Boscus Dei, & de finagio de Sarragneio; & super hoc quòd inquietabam eosdem super vsuagio ad adaquandum animalia sua, & ad agiandum lina sua, & canabos, & ad abluendum pannos suos, & lanas in Riparia mea de Rubeomonte, & ad ipsam aquam bibendam & portandam, provt sibi expedire videretur. Tandem habito bonorum consilio, factâ compromissione hinc inde in bonos viros, & per ipsos super præmissis inquisitâ diligentiùs veritate, per ipsorum relationem, & alio modo mihi constitit euidenter, quòd ipsos Abbatem, & Conuentum, & maximè homines & fœminas eorundem de Estiueo super præmissis indebitè molestabam, vtpote nullum ius habens penitus in prædictis. Inde est, quòd ego volo, dono, & concedo, quòd tam dicti Abbas, & Conuentus, quàm ipsorum homines, & fœminæ de Estiueio vti valeant prædictis vsuagiis in perpetuum liberè & quietè. Promittens iuramento præstito, quòd ipsos, vel eorum alterum super præmissis per me, vel per alium nullatenùs molestabo. Sed ad maiorem explanationem volo, dono, & concedo eisdem in toto terragio, & finagio, qui dicitur Boscus Dei, & in toto finagio de Sarregneio vsum prædictum in pascuis animalium, & pasturis, & aliis vsuagiis ad animalia necessariis, & quòd vsum suum habeant in perpetuum liberè & pacificè in dicta Riparia de Rubeo-monte, ad adaquandum animalia sua, & ad agiandum lina sua, & canabos, & ad abluendum pannos suos, & lanas, & ad bibendum aquam, & portandum, provt sibi viderint expedire: & hæc in ea libertate eisdem iuramento præstito garantire promitto, & hæredes meos ad hæc in perpetuum volo teneri. Et hoc voluerunt & concesserunt, & laudauerunt Elisabeth vxor mea, Andreas, & Ioannes filij mei in mea præsentia constituti. In cuius rei testimonium præsentes litteras sigilli mei munimine roboraui, & in forma consimili eisdem facere, & tradere teneor quàm citò se facultas obtulerit, litteras sigillo Archiepiscopi Lugdunensis sigillatas, vel alicuius personæ authenticæ, quæ ad hoc sufficerent, si dictæ litteræ Archiepiscopi haberi non possent. Et quàm citò fuerit Archidiaconus in Archidiaconatu Tornodorensi alias litteras eisdem facere & tradere teneor in eadem forma suo sigillatas sigillo continentes, quòd tam in me, quàm in hæredes meos, & in terram meam excommunicationis, vel interdicti sententiam valeat promulgare, si me vel hæredes meos à supradictis contigerit resilire. Actum anno Domini millesimo ducentesimo quadragesimo-tertio, mense Februario.	1243.	
Caput II.	Ex Tabulario Reomaensi.	Rainaldi contractus de Hominio libero.	Nos Frater Rainaldus humilis Abbas Reomaensis, totúsque eiusdem loci Conuentus, notum facimus omnibus præsentes litteras inspecturis, quòd nos dedimus & liberaliter concessimus Pariseto nato de Ciuitate Lingonensi domum illam quam tenebat Dominus Barengerius, qui erat Curatus de Birreia, sibi & Agneti vxori suæ, & hæredibus suis iure hæreditario in perpetuum possidendam. Dictus verò Parisetus spontaneus dedit, & concessit se pro homine libero Ecclesiæ nostræ Reomaensi, & ipse, & hæredes sui erunt homines liberi nostri Conuentus pro quinque solidis Diuionensibus nobis annuatim in festo S. Remigij ab eisdem persoluendis. Ita quòd nos, vel successores nostri vltrà quàm dictos quinque solidos ab ipsis non poterimus per exactionem aliquam reclamare. Imò tenemur ipsos, tanquam liberos homines nostri Conuentus aduersùs omnes homines pro posse nostro, defendere, manutenere, & bona fide garantire. Quod vt ratum permaneat, & firmum pręsentibus litteris sigilla nostra fecimus apponi. Actum est hoc anno Domini millesimo ducentesimo quadragesimo-tertio, mense Septembri.	??	
Caput III.	Ex Tabulario Reomaensi.	Sub Præfectura Rainaldi quinto post anno euacuatoriæ litteræ.	Nos Frater Ioannes humilis Abbas de Chora notum facimus vniuersis præsentes litteras inspecturis, quòd in nostra præsentia constitutus Gerardus Burgensis de Saceio, dictus Lisretrex, recognouit se recepisse à Domino Lamberto Sacrista Reomaensi triginta libras Turonenses, quas tenebatur reddere dicto Gerardo pro Domino Achardo Priore de Iugis. Et cùm dictus Gerardus de dicta pecunia litteras haberet, sigillo venerabilis viri Rainaldi Abbatis Reomaensis sigillatas, provt ab ore ipsius audiuimus, dictas litteras dicebat se amisisse. Cùm ergo dictus Gerardus pecuniam à dicto Lamberto integrè recepisset, abrenunciauit litteris supradictis, & voluit, vt si à quolibet inuentæ fuerint, & palàm ostensæ, quòd omninò inanes sint, & pro nihilo reputentur. In cuius rei testimonium ad petitionem dicti Gerardi & instantiam, præsentes litteras dicto Lamberto tradidimus sigilli nostri munimine roboratas. Actum est hoc anno Domini millesimo ducentesimo quadragesimo-octauo, die Iouis post festum B. Nicolai.	1248.	
Caput I.	Ex Tabulario Reomaensi.	Adelina Guillelmo resignat iura Suentiaci.	Vniuersis præsentes litteras inspecturis, Terricus Decanus Christianitatis, Montisbarri veritati testimonium perhibete. Noueritis quòd Adelina relicta Andreæ de Espissia in præsentia nostræ constituta quitauit in mami fratris Vvilelmi Abbatis Reomaensis sponte, & prouidè quidquid iuris habebat, vel habere poterat in villa de Suence, & in appendiciis eiusdem villæ, & in finagio, & in villa de Cordoes, non vi, non metu, non dono inducta, sicut asserebat iuramento firmans super sacrosancta Euangelia, quòd contra huiusmodi quitationem per se, vel per alios aliquo modo non veniet. Quapropter ad petitionem dictæ Adelinæ sigillum nostrum præsentibus litteris duximus apponendum. Datum anno Domini millesimo ducentesimo quinquagesimo, mense Iunio.	1250.	
Caput II.	Ex Tabulario Reomaensi.	Sententia arbitri recuperatoria pro Guillelmo.	Ego Gaufridus Espissiæ Decanus notum facio præsentibus & futuris, quòd cùm inter Dominum Guillelmum Abbatem Reomaensem ex vna parte, & Petrum Decanum de Vineis ex altera, controuersia verteretur super quibusdam possessionibus ad Ecclesiam Reomaensem de iure pertinentibus, quas dictus Decanus minus iustè retinebat. Pluribus hinc & inde propositis super dictis querelis, dictus Abbas & Decanus in inquisitionem legitimorum virorum terminantium compromiserunt. Factâ autem inquisitione diligenter & studiosè, & ea publicata, præfatus Decanus à sæpè dicta inquisitione non veritus est resilire. Domnus verò Abbas ius Ecclesiæ non permittens deperire, voluit à Decano securus esse de dicto prætaxatæ inquisitionis tenendo, qui non valens securitatem hominum in manu Abbatis ponere, assignauit eidem quandam vineam suam de Fornet pro quadraginta libris, quam non licebat ei vendere, aut pignori obligare, vel etiam quoquo modo alienare: si dictum in quisitionis pacificè non teneret. Siautem, quod absit, à dicto inquisitionis resilierit, Reomaensis Ecclesia dictam vineam iure hæreditario de cætero possidebit. Hoc verò sæpè fatus Decanus, & vxor sua fide bona iureiurando se tenere firmarunt. Ego autem ad instantiam precum vtriusque partis, vt res ita peracta robur firmitatis obtineat, præsenti paginæ sigilli mei apposui firmamentum. Datum anno Domini millesimo ducentesimo quinquagesimo-primo, mense Octobris.	1251.	
Caput I.	Ex Tabulario Reomaensi.	Odonis testimonium de donatione fratribus Vallis Callium facta.	Nos Odo Abbas Monasterij Reomaensis, & Thirricus Decanus eiusdem villæ, notum facimus vniuersis præsentes litteras inspecturis, quòd Dominus Philippus miles de Monte-medio in præsentia nostra constitutus recognouit se dedisse Deo, & fratribus Vallis Callium laude & assensu Agnetis vxoris suæ tres sextarios frumenti receptibilis ad mensuram Monasterij Reomaensis pro eleemosyna Dominæ Adelinæ matris suæ, quos assignauit annuatim percipiendos infrafestum omnium. Sanctorum in terragio suo, & in parte terrarum suarum de Visarneio. Voluit autem Philippus prænominatus, & concessit, vt quicunque tenuerit prædictum terragium, & partem terrarum suarum prædictis fratribus Vallis Callium, sine contradictione aliqua prænominatos tres sextarios frumenti persoluere teneatur. In cuius rei testimonium præsentes litteras sigillauimus. Actum anno Domini millesimo ducentesimo quinquagesimo-secundo, mense Iunij.	1252.	
Caput II.	Ex Tabulario Reomaensi.	Priuilegium Innocentij IV. Papæ.	Innocentius Episcopus seruus seruorum Dei, dilectis filiis Abbati & Conuentui Monasterij Reomaensis Ordinis sancti Benedicti Lingonensis Diœcesis, Salutem & Astolicam benedictionem. Indemnitati vestri Monasterij paterna diligentiapræcauere volentes, authoritate vobis præsentium indulgemus, vt ad solutionem aliquorum debitorum compelli per litteras Apostolicas non possitis, nisi huiusmodi debita in vtilitatem eiusdem Monasterij conuersa legitimè probatum fuerit, & ostensum. Non obstante si à vobis, vel prædecessoribus vestris iuramento interposito renunciatum sit indulgentiis, & litteris Apostolicis super hoc impetratis, & etiam impetrandis. Nulli ergo omninò hominum liceat hanc paginam nostræ concessionis infringere, vel ei ausu temerario contraire. Si quis autem hoc attentare præsumpserit, indignationem omni potentis. Dei & beatorum Petri & Pauli Apostolorum eius se nouerit incursurum. Datum Perusij VI. Kal. Octobris, Pontificatus nostri anno decimo.	1253.	
Caput III.	Ex Tabulario Reomaensi.	Guido Lingonensis patronatum Ecclesiæ Belaun Odonis esse agnoscit.	Guido Dei gratia Lingonensis Episcopus, vniuersis ad quos præsentes litteræ peruenerint, salutem in Domino. Vniuersitati vestræ significandum duximus, quòd nos ad præsentationem viri Religiosi fratris Odonis Abbatis Monasterij S. Ioannis Reomaensis Miletum de Lingonis Clericum ad Ecclesiam de Belaun vacantem admisimus, cuius ius patronatus ad memoratum Abbatem dignoscitur pertinere. Datum anno Domini millesimo ducentesimo quinquagesimo-quinto, mense Augusto.	1255.	
Caput IV.	Ex Tabulario Reomaensi.	Hugoni IV. Duci Burgundiæ dat Odo tertiam partem decimæ Montis-barri, vt reliquum tueatur.	Ego Hugo Dux Burgundiæ notum facio vniuersis, quòd cùm Religiosi viri Abbas & Conuentus Monasterij Reomaensis nobis ac hæredibus nostris dederint in perpetuum liberaliter, & concesserint tertiam partem decimæ, quam habebant, vel habere debebant in Parochia, siue in finagio Montis-barri, tam in blado, quàm in vino. Nos verò liberalitatem prædictam benigniùs attendentes, promittimus quòd partem prædictam extra manum nostram non ponemus, nec alienabimus vllo modo, & bona fide quoscunque rebelles compellemus, provt de iure poterimus, ad soluendam nobis, ac Reomaensi Monasterio decimam supradictam. Actum apud Castellionem super Sequanam anno Domini millesimo ducentesimo quinquagesimo-sexto, mense Augusto.	1256.	
Caput V.	Ex Tabulario Reomaensi.	Præstaria Odonis de domo Cadriaci Clerico ad vitam certis conditionibus.	Omnibus præsentos litteras inspecturis. Gerardus Dei gratia Eduensis Episcopus in Domino salutem. Vniuersitati vestræ notum facimus, quòd coram nobis propter hoc constitutus Petrus de Belna Clericus, dictus de Arneto, recognouit quòd domum, siue Prioratum de Charreio, prope Belnam nostræ Diœcesis, cum suis pertinentiis, tenebat & possidebat ad vitam suam tantummodò nomine donationis à Religiosis viris Abbate & Conuentu Reomaensi, sibi factæ. Ita quòd post decessum ipsius Clerici dicta domus cum dictis pertinentiis & meliorationibus ibidem factis, vtensilibus & supellectilibus in loco prædicto repertis, ad dictos Abbatem & Conuentum liberè & pacificè reuertentur. Recognouit siquidem dictus Clericus coram nobis, & bona fide promisit domum, siue Prioratum prædictum, ædificia, domos, prata, & vineas, & alia bona loci prædicti se tenere, & conseruare in eodem statu, vel meliori, in quo erant tempore donationem antecedente, & eandem domum dimittet liberam, quitam & absolutam ab omni onere debitorum. Nihilominùs dictus Clericus recognouit & promisit bona fide coram nobis, quòd cuidam Monacho Reomaensi in loco prædicto commoranti, vel non commoranti, in viginti libris Diuionensibus, & duobus modiis vini annuatim infra festum omnium Sanctorum persoluendis, integrè & pacificè prouidebit. Et insuper idem Clericus quandiu dictam domum tenebit ad soluendum quascunque procurationes, seu alias missiones à dicta domo debitas, se coram nobis specialiter obligauit. Prætereà memoratus Clericus dictorum Religiosorum deuotionem super præmissis liberaliter sibi factam benignè considerans, partem illam & totum ius, quod habet, vel habere potest in decima bladi de Sarrigneio, vel feudo ipsius decimæ, pro remedio animæ suæ, & antecessorum suorum in eleemosynam perpetuam eisdem Religiosis coram nobis dedit in perpetuum, & concessit, & eosdem super hoc coram nobis inuestiuit, retento tamen ad vitam suam tantummodò vsufructu, & dictam donationem idem Clericus tenetur bona fide iam dictis Religiosis erga quoscunque garantire. Super his autem omnibus & singulis firmiter tenendis & obseruandis iuramento in manu nostra super hoc præstito, obligauit se dictus Clericus, & omnia bona sua coram nobis supponendo se & sua nostræ iurisdictioni, vt ad tenendum, & seruandum omnia, & singula supradicta ad requisitionem dictorum Religiosorum eundem Clericum, si necesse fuerit, per excommunicationis sententiam compellamus. In cuius rei notitiam ad requisitionem & instantiam ipsius Clerici præsentes litteras sigilli nostri duximus munimine roborandas. Datum anno Domini millesimo ducentesimo quinquagesimo-nono, mense Iunij.	1259.	
Caput VI.	Ex Tabulario Reomaensi.	Cessio nemorum Monasterio Reomaensium Englanno.	Omnibus præsentes litteras inspecturis, Magister Theobaldus Clericus Curiæ Archiepiscopalis Senonensis in Domino salutem. Notum facimus quòd in nostra præsentia constituta Laura de sancto Martino relicta Petri de Pacis vidua, mater Guillelmi de sancto Martino super Orosam Domicelli compositionem, & quitationem factam à dicto Domicello fratri Henrico Priori de Monasterio Englanno nomine ipsius Prioratus super nemoribus de Monasterio Englanno laudauit, voluit, & concessit expressê, & eidem Priori nomine Prioratus sui quitauit quidquid iuris habebat, vel habere poterat in nemoribus antedictis, provt in litteris sigillo nobilis viri Petri de Roceio militis Balliui Niuernensis sigillatis, & super hoc confectis, continetur, vt dicebat dicta Laura. Promittens ipsa Laura per fidem suam in manu nostra præstitam, quòd contra prædicta, vel aliquid de prædictis per se, vel per alium non veniet in futurum supponens se, quantum ad hoc, iurisdictioni Curiæ nostræ vbicunque maneat, vel existat. Datum anno Domini millesimo ducentesimo sexagesimo-septimo, mense Ianuario.	1267.	
Caput VII.	Ex Tabulario Reomaensi.	Transactio Odonis cum Andrea de Brocia de rebus Ricei.	Vniuersis præsentes litteras inspecturis. Guido Dei gratia Lingonensis Episcopus salutem in Domino. Nouerint vniuersi, quòd Dominus Andreas de Brocia miles, propter hoc in nostra præsentia constitutus, confitetur coram nobis, quòd cùm causa verteretur inter ipsum Andream ex vna parte, & viros Religiosos Abbatem & Conuentum Reomaensem ex altera, coram Officiali Lingonensi super iis quæ ipsi Religiosi petebant à dicto milite in villa, & finagio de Riceio in omnibus talliis; corueis, iustitiis, piscariis, & vsibus nemorum, & pluribus aliis, & sententiatum siue pronunciatum fuisset à dicto Officiali super prædictis pro ipsis Religiosis. Dictus miles, consideratâ super hoc vtilitate suâ, & commodo euidenti, non dolo inductus, nec in aliquo circumuentus, vult & expressè consentit coram nobis, quòd pro prædictis rebus, quæ sententialiter dictis Religiosis adiudicatæ fuerant, prædicti Religiosi Abbas & Conuentus singulis annis habeant, & percipiant viginti quinque libras Turonensium legalium in pecunia numerata. Quam pecuniæ summam coram nobis promittit per solemnem stipulationem prædictis Religiosis, vel eorum mandato apud Riceium singulis annis reddere, & gratum suum facere in quindena festi beati Andreæ Apostoli, provt singulis annis veniet successiuè. Promittit etiam dictus miles per stipulationem prædictam, quòd si in solutione prædictæ pecuniæ deficeret, vel in toto, vel in parte, se decem solidos Turonenses pœnæ nomine redditurum. Concedit etiam dictis Religiosis plenum vsuarium in tribus nemoribus, videlicet de Lansonna, des Enuers, & de la Forest, ad vsum domus suæ de Riceio. De terris autem dictorum nemorum, si fuerint extirpata, dictus miles vult & consentit expressè, quòd per medium inter se partiantur: vult etiam & concedit, quòd si Abbas & Conuentus Reomaensis ad villam de Riceio venerit, quandiu ibidem moram fecerit, quòd in tota Riparia piscationem habeant cum rete, lorra & artificiis, seu ingeniis piscatoriis quibuscunque. Concedit item dictus miles, quòd prædicti Religiosi teneant & habeant domos, mansos, census, costumas, terras, vineas, & omnes alios reditus, prata etiam cum ædificiis quæ in villa & finagio de Riceio tenere & habere consueuerunt. Pro quibus omnibus faciendis & fideliter obseruandis obligat prædictus miles se & successores suos, & omnia bona sua mobilia & immobilia, præsentia & futura vbicunque poterunt inueniri. Renuncians in hoc facto omni actioni & exceptioni doli, & fraudis, omníque consuetudini & statuto, priuilegio fori, indulgentiis, & gratiis à Sede Apostolica concessis & concedendis. Promittit etiam dictus miles pro se & hæredibus suis omnia ista fideliter obseruare iuramento interposito super sancta Dei Euangelia. Promisit etiam soluere decimas dictis Religiosis pro parte, quæ eos contingit de omnibus fructibus, & prouentibus, de quibus consuetum est solui in dicta villa de Riceio, & quantum ad hæc prædicta se & successores suos iurisdictioni nostræ supponit, quòd nos possimus ipsum & ipsos excommunicare vbicunque se transferrent, & terram suam ponere sub districtæ sententiæ interdicto. Incuius rei testimonium ad preces dicti militis præsentibus litteris sigillum nostrum duximus apponendum. Datum anno Domini millesimo ducentesimo sexagesimo septimo, mense Februario.	1267.	
Caput VIII.	Ex Tabulario Reomaensi.	Bona omnia Ioannis de Sedeloco obtinet Odo Abbas sub pensione annua.	Nos Frater Tierricus Prior de Vaucia, Nos Magister Galterus Decanus Christianitatis Reomaensis, & Nos Magister Guillelmus Decanus Christianitatis Molismensis, notum facimus vniuersis præsentes litteras inspecturis, quòd Magister Ioannes de Sede loco Clericus in nostra præsentia propter hoc specialiter constitutus, non vi, non metu, non dolo inductus, spontaneus, non coactus, nec in aliquo circumuentus, sed suâ consideratâ vtilitate, & commodo euidenti, dat, tradit, cedit & concedit Ecclesiæ B. Ioannis Reomaensis omnia bona sua mobilia, & immobilia, habita & habenda, vniuersa & singula vbicunque ea habeat, vel fuerit habiturus pro vndecim modiis, & quinque sextariis frumenti eidem Ioanni, vel mandato suo, quandiu vixerit singulis annis reddendis in Granario Reomaensi, quotiescunque dictum bladum leuare voluerit, à Natiuitate Domini vsque ad festum beati Ioannis proximè subsequens, transferendo in prædictam Ecclesiam quidquid iuris actionis dominij vtilis, vel directi in prædictis rebus habet, vel quoquo modo habere potest, ponendo occasione prædicta dictam Ecclesiam de prædictis omnibus in possessionem vacuam, acctiam corporalem. Ita tamen quòd trecentas libras monetæ poterit retinere, de quibus si voluerit testari poterit, vel suam aliam facere voluntatem. Si autem expressè non retinuerit, tota prædicta pecunia Monasterio remanebit; vel si expressè retinuerit, & de tota pecunia testari noluerit, vel suam non fecerit aliam voluntatem, residuum quod non diuiserit Monasterio similiter remanebit. Vnde de prædictis omnibus se deuestit, & prædictam Ecclesiam coram nobis inuestit, promittens bona fide, & stipulatione solemni, necnon etiam per iuramentum suum super sancta Dei Euangelia coram nobis solemniter præstitum prædictas donationem, traditionem, cessionem, concessionem, deuestituram & inuestituram pro se & suis in perpetuum tenere, & inuiolabiliter obseruare, & contra prædicta, vel aliquod de prædictis per se, vel per alium in posterum non venire, & facere, & præstare omnia quæ in causa cuictionis debent fieri & præstari. Omnia autem prædicta & singula, provt superiùs sunt expressa, prædictus Ioannes coram nobis confessus est esse vera. Datum anno Domini millesimo ducentesimo fexagesimo-nono, mense Augusto.	1269.	
Caput VIII.	Ex Tabulario Reomaensi.	Professio seruitutis quæ dicitur manus mortua Odoni facta.	Nos Hugues Darci Baillis d’Ausois façons sauoir à tous çaus, qui verront & orront ces presantes lettres, que en nostre presance por ce especiaument establis Milon li fis au Baut de Quincé a recogneu de sa propre volunté, sans nulle force, sans contraignement, sans paor, & sans nulle autre contrauention, que il est homs à l’Abbé & au Conuent de Montier sainct Iean taillables & esploitables, haut & bas, en la main morte de ladite Eglise aus vs, & aus constumes des aultres hommes, que li dis Abbés & li Conuents ont en ladite ville de Quincé. Et s’il auenoit chose que li dis Milon s’auouoit, ou se faisoit auoer por autre Seigneur que por loudit Abbé, & porloudit Conuent, il quitte & ottroie audit Abbé, & audit Conuent les sues choses toutes mobles, & non mobles en quelque leu, quil fussent trouué. Renonce en ce faict ii dis Milon à toutes frainchises, à tous percors, & à toutes aides de droict escrit, & non escrit. Et por ce que ce soit chose ferme & estable à tous iors, nous auons seelees ces presantes letres de nostre seel, à la priere & à la requeste doudit Milon. Ce fu faict en lan de grace mille deus cens sexante & dis ou mois de Mars.	1270.	
Caput IX.	Ex Testamento Hugonis IV. Ducis Burgundiæ.	Odo fuit vnus ex signatoribus Testamenti eius.	Huic vltimæ voluntati meæ interfuerunt testes vocati & rogati, Girardus Dei gratia Eduensis Episcopus, Fratres Iacobus Cistertiensis, Guillelmus Flauigniacensis, Radulfus Fontineti, Odo Reomaensis, Hugo S. Benigni Diuionensis, Guillelmus Vergiacensis, Iacobus beatæ Mariæ Castellionis Abbates. R. Dominus de Larreio, Guillelmus de Rupe Dominus de Nolay, Iacobus Seneschallus Eduensis, Guillelmus Decanus Sedeloci, & sigilla sua vnà cum meo vno contextu apposuerunt. Acta sunt prædicta apud Villanas en Dumois die Lunæ ante festum beati Michaëlis, anno Domini millesimo ducentesimo septuagesimo-secundo.	1272.	
Caput X.	Ex Tabulario Reomaensi.	Altera professio Hominij manus mortuæ Odoni facta.	In nomine Domini, Amen. Anno Incarnationis eiusdem millesimo ducentesimo septuagesimo - quarto, mense Nouembri, Ego Girardus de Belone, gener Guerneri, notum facio omnibus præsentes litteras inspecturis, quòd ego sum Homo manus mortuæ Domni Abbatis Reomaensis, & me aduoco pro ipsius homine ad vsus & consuetudines aliorum hominum suorum de Belone, & pro Homine Ecclesiæ Reomaensis. Et si, quod absit, accideret, quòd ego me pro alio Domino aduocarem, siue dominium dictorum Abbatis & Ecclesiæ subterfugerem, volo & concedo spontaneus, sine aliqua coactione facta mihi, quòd quidquid ab ipsis possideo, quidquid mihi dederunt, quodcunque sit, quidquid acquiram in ipsius dominio, & iustitia territorij, & Villæ prædictæ de Belone ipsis Abbati, & Ecclesiæ prædictis remaneat, & possideant omni contradictione remotâ, & de ipsis omnibus suam faciant voluntatem, provt sibi meliùs videbitur expedire. Promisi autem & promitto per stipulationem legitimam & solemnem sub obligatione bonorum meorum omnium mobilium & immobilium, præsentium & futurorum, vbicunque sint, aut vbi poterunt inueniri per iuramentum meum corporaliter præstitum, me contra tenorem præsentis instrumenti non venire per me, vel per alium verbo, facto, consensu, tacitè, vel expressè, seu modo alio qualicunque. Sed dictum præsens instrumentum pro posse ab omnibus faciam irreuocabiliter obseruari.	1274.	
Caput XI.	Ex Tabulario Reomaensi.	Ioannes Cabilonensis Comes Autisiodorensis, Villam Iouis retrocedit Odoni.	Nos Ieans de Chalon Cuens d’Auceurre, & Sires de Rochefort, & nos Alais de Neuers Contesse d’Auceurre façons sauoir à tos ces qui verront ces presantes letres que com l’Abbés, & li Conuents de Moutier seint Iean, eussoint acheté de noble homme Guillaume de lonuille Seigneur de Iuley, & de Dame Marie sa femme de Tanlay, tout çau que il auoint en la ville & ou finage de Ious en Auceurrois por lo preis de quatre cens liures de tournois, & nos deuandis Iehans eussiens ladite terre recosse por deuant gré de ligneige, & eussions paié lesdites quatre cens liures de tournois audit Abbé & au Conuent, & li dis Abbés & Conuent requeist que nous entressiens en son homeige desdites choses, cum nobles homs Miles Sires de Noiers lor eust donné en pure & perpetuelle armone, audit Abbé & au Conuent lou fié des choses dessusdites, si com il appert par les lettres dou deuant dit Seigneur de Noiers, & nous ne vousissions mie entrer en l’homeige doudit Abbé & dou Conuent pour si poul de chose. Nos façons à sauoir à tos, que nous auons eu & receu arriers doudit Abbé & dou Conuent lesdites quatre cens liures de tournois, & lour auons ladite terre randue quite & deliure, & tout ce que nous y auons, & poons auoir pour la reison de ladite rescosse, ou por aultre reison; saul çou que nos retenons por nos, & por nos hoirs, à nos & à nos hoirs permenablement nostre garde és choses dessusdites. Et por ce que ceste chose soit ferme & estauble à tousiours, nos li deuandis Cuens & la Contesse auons mis nos seauls en ces presantes letres. Cau fu faict en lan de grace courant par mille doucens & sexante & seze ou mois d’Octobre.	1276.	
Caput XII.	Ex Tabulario Reomaensi.	Priuilegium Nicolai Papæ tertij.	Nicolaus Episcopus seruus seruorum Dei, dilectis filiis Abbati & Conuentui Monasterij Reomaensis ordinis sancti Benedicti Lingonensis Diœcesis, salutem & Apostolicam benedictionem. Cùm à nobis petitur quod iustum est & honestum, tam vigor æquitatis, quàm ordo exigit rationis, vt per solicitudinem officij nostri ad debitum perducatur effectum. Eapropter dilecti in Domino filij vestris iustis postulationibus grato concurrentes assensu, omnes libertates & immunitates à prædecessoribus nostris Romanis Pontificibus iure per priuilegia, seu alias indulgentias vobis & Monasterio vestro concessas, necnon libertates & exemptiones exactionum à Regibus & Principibus, ac aliis Christi fidelibus rationabiliter vobis indultas, sicut eas iustè ac pacificè obtinetis, vobis & eidem Monasterio authoritate Apostolicâ confirmamus, & præsentis scripti patrocinio corroboramus. Nulli ergo hominum liceat hanc paginam nostræ confirmationis infringere, vel ei ausu temerario contraire. Si quis autem hoc attentare præsumpserit, indignationem omnipotentis Dei, & beatorum Petri & Pauli Apostolorum se nouerit incursurum. Datum Viterbij X. Cal. Octobris, Pontificatus nostri anno II.	1279.	
Caput I.	Ex Tabulario Reomaensi.	Emptio agrorum de Philippo de Monte-medio pro Infirmario.	In nomine Domini Amen. Anno Incarnationis eiusdem millesimo ducentesimo octuagesimo, mense Maio. Ego Philippus dictus de Mont-moien miles, notum facio omnibus præsentes litteras inspecturis, quòd consideratâ vtilitate meâ, & commodo euidenti, non vi ad hoc inductus, nec in aliquo circumuentus, vendo, & titulo puræ ac perfectæ venditionis trado, cedo & concedo Religiosis viris Abbati & Conuentui Reomaensi mediam partem pro indiuiso vineæ meæ, quam habeo apud Viserneum in finagio dictæ villæ iuxta vineam Guillelmi de Grignone armigeri quondam mei ex vna parte; & vineam Rufi de Sulleio militis, ex altera, provt ex partibus lateralibus protenditur hinc & inde, item contiguam ex parte superiori vineæ Iacobi dicti Genni de Viserneo, & ex parte inferiori contiguam campo, qui quondam fuit à la Saincte de Viserneo. Item pratum quod habeo apud Viserneium situm in dicto territorio, quod dicitur du Brueil, iuxta pratum familiæ dicti Lansugler ex vna parte, & pratum liberorum quondam Ioannis dicti Bandelini ex altera parte, provt ex partibus lateralibus protenditur hinc & inde. Item contiguum ex parte superiori campo maioris de Viserneo, & ex parte inferiori contiguum prato dicti Escharni de Viserneo. Quam vineam & pratum pridem à prædictis Religiosis in feudum teneo, & de ipsorum feudó dignoscitur esse pretio sexaginta librarum Turonensium tenenda, & habenda in perpetuum, ab Infirmario dicti Monasterij pro tempore futuro, ad opus & vtilitatem Infirmariæ Monasterij prædicti. Quam pecuniæ summam ego prædictus miles confiteor me habuisse, & recepisse à dictis Religiosis in bona & legitima pecunia numerata. Volens & concedens ad obseruantiam omnium præmissorum me compelli, quasi ex re adiudicata, per curiam Domini Ducis Burgundiæ, cuius iurisdictioni, quoad hoc, me & hæredes meos suppono. In quorum omnium testimonium litteris istis signum dictæ Curiæ supplicaui, & obtinui apponi. Actum in præsentia Stephani de Sinemuro Notarij. Magistri Hugonis Curati de Gennaio. Mag. Petri Maioris de Chiuanches. Mag. Lamberti Curati Reomaensis. Testium ad hoc specialiter vocatorum anno & mense prædictis.	1280.	
Caput II.	Ex Tabulario Reomaensi.	Statuta Gaudrici Abbatis cum Capitulo de Camerario Monasterij.	Nos Frater Gaudricus humilis Abbas Monasterij Reomaensis, vnà cum Conuentu nostro eiusdem loci constituimus Camerarium in dicto Monasterio tali modo. I. Quòd ille qui obedientiam tenebit Camerariam, recipiet omnes reditus, & omnes prouentus, qui pertinent, & pertinebunt ad domum S. Thomæ de Monte-barro, & omnes reditus & prouentus, qui ad dictum Monasterium de Villis de Belaun, & de Reu pertinent, & pertinebunt cum terris, pratis, vineis, salicetis, & domibus sitis in villis, & finagiis de Ateis, quæ Reuerendus Pater Odo bonæ memoriæ quondam Abbas prædicti Monasterij posuit in augmentationem prædictæ Cameræ. II. Item volumus & concedimus, quòd quicunque prædictam Cameram tenebit, & ipse habeat quandocunque voluerit & placuerit suam residentiam in nostra prædicta Abbatia, & habeat pro se præbendas panis & vini, & ab omnibus aliis pitantiis, sicut vnus fratrum nostrorum, & pro seruitoribus, pro Sutore, pro Pellipario, & pro quolibet vnam præbendam panis, sicut consueuerunt habere. III. Item volumus & concedimus quòd prædictus Camerarius habeat fenum & auenam pro vno equo, quandocunque ipsum in Abbatia nostra prædicta contigerit commorari, & quòdipse Camerarius habeat Cameram suam iuxta infirmariam nostram ex vna parte, & iuxta Dormitorium nostrum ex altera. IV. Item volumus & concedimus, quòd dictus Camerarius habeat, teneat, & possideat omnia quæ habemus in villis de Asneriis, & de sancto Remigio, & in finagiis, qualiacunque sint, excepto dono Ecclesiæ de Asneriis. V. Item volumus & concedimus, quòd dictus Camerarius habeat, teneat, & possideat sexdecim sextarios frumenti & auenæ, quos habemus apud Corpus sanctum, pro Fontenetensibus, & vnum sextarium bladi, quos habemus apud Iuleium, & sex sextarios bladi quos habemus apud Vietelum, & omnia quæcunque alij Camerarij tenuerunt tempore retroacto. VI. Et quicunque Camerarius fuerit debebit pro supradictis redditibus & prouentibus prouidere Conuentui hoc modo. VII. Videlicet quòd debebit mappas in Refectorio, & manutergia in Claustro, & peluim seu patellas ad lauandum pedes ad Mandatum, & linteamina ad tergendum, & ad Pascha quolibet anno tradere cuilibet Monacho cucullam & frocum de panno rosseto, & vnam telam de remiset, & vnum stramineum lecti, & sotulares, & cuilibet Conuerso, & cuilibet Conuersæ sotulares. Et si fortè contigerit, quòd dicti panni non possent inueniri innundinis Campaniæ ad vendendum, dictus Camerarius dare tenebitur de alio panno ad æstimationem Domini Abbatis, & Prioris. VIII. Et in festo beati Remigij cuilibet Monacho nouem vlnas telæ, & caligas, & duo paria pedulum. Item in festo omnium Sanctorum annuatim vno anno pellicias, cum dimidia pelle migicij, & sotulares, alio anno tunicas & sotulares, & cuilibet Conuerso quinque vlnas Butelli, & quinque vlnas telæ, & sotulares, & cuilibet Conuersæ tres vlnas Camelini, & quinque vlnas telæ, & sotulares, provt ab antiquo imbere consueuerunt. Et vt istud quod statuimus ratum & firmum in æternum permaneat, sigilla nostra præsentibus litteris duximus apponenda. Datum anno Domini millesimo ducentesimo octogesimo-quinto, mense Iunij. Pueri semper habebunt provt consueuerunt. Datum vt suprà.	1285.	
Caput III.	Ex Tabulario Reomaensi.	Gaudricus ligium hominem acquirit.	Nos Frater Gaudricus humilis Abbas Monasterij Reomaensis, totúsque eiusdem loci Conuentus, notum facimus vniuersis præsentes litteras inspecturis, quòd nos omnia bona quæ Petrus de Ateis pro maioritate, & nomine maioritatis dictæ villæ nostræ de Ateis à nobis in Casamento tenebat, habebat, & possidebat, volentes eidem tanquam benè merito gratiam facere specialem, dicta bona vniuersa & singula eidem, & eius hæredibus Casamentum, quod tenet, tenentibus damus, & concedimus in perpetuum tenenda, habenda, & possidenda à nobis in feudum, recipientes ipsum in hominem nostrum ligium & fidelem ad osculum, sicut homo ligius recipi consueuit, retentis tamen nobis iustitia magna & parua, & dominio, censibus, tertiis, costumiis, & decimis, provt primitùs habebamus. Promittentes bona fide prædictas donationem & concessionem dicto Petro & hæredibus suis sic factas inuiolabiliter & in perpetuum obseruare. Sciendum verò est, quòd hæredes ipsius, provt quilibet eorum in bonis prædictis succedet, tenetur intrare in homagium nostrum, & fidelitatem nostram sine medio, tanquam hæredes nostri ligij & feodales. Et vt ratum ac firmum permaneat in futurum, præsentes litteras dicto Petro tradimus nostris sigillis sigillatas. Datum & actum anno Domini MCCLXXXV. mense Maio.	1285.	
Caput IV.	Ex Tabulario Reomaensi.	Hugo Eduensis Episcopus in Gaudrici gratiam vnit Ecclesias sancti Germani & Suentiaci, ac Rectoris stipendia definit.	Vniuersis præsentes litteras inspecturis, Hugo miseratione diuina Eduensis Episcopus salutem in Domino sempiternam. Nouerint vniuersi, quòd cùm Prior de Mundaon nostræ Eduensis Diœcesis, & prædecessores sui curam Ecclesiæ S. Germani de licentia & tolerantia prædecessorum nostrorum Episcoporum Eduensium, propter paupertatem, & tenuitatem Ecclesiæ prædictæ, & redituum ad ipsam pertinentium tenuerint vsque ad confectionem præsentium litterarum, & tanquam Curati rexerint in eadem. Nos, habito consensu Religiosi viri fratris Gaudrici Abbatis Monasterij Reomaensis Lingonensis Diœcesis, à quo Monasterio mouere dignoscitur Prioratus S. Germani prædicti, considerato etiam quòd Ecclesia de Suenceio adeò est pauper & tenuis in redditibus, quòd Rector ipsius Ecclesiæ inde non poterat commodè sustentari, Curam dictæ Ecclesiæ S. Germani, & Ecclesiæ Parochialis de Suenceio duximus perpetuò vniendam. Ita quòd Rector de Suenceio, qui nunc est, & qui pro tempore erit, Curam vtriusque Ecclesiæ S. Germani, & de Suenceio pleniùs obtinebit perpetuò & habebit, ac oblationes, legata, sepulturas, confessiones, & nuptias, seu illa quæ pro benedictionibus nuptialibus percipi debent, & consueuerunt, & quæcunque ad Altare de S. Germano prouenient idem Rector perpetuò leuabit, & integraliter possidebit, excepto vno bicheto siliginis (in quo dictus Curatus & successores sui tenebuntur dicto Priori, & suis successoribus) annuatim infrà natiuitatem Domini persoluendo. Ita tamen quòd dictus Rector, qui nunc est, & qui pro tempore erit in dicta Ecclesia de S. Germano, tenebuntur perpetuò per se, vel per alium deseruire, & facere luminare, vel procurare erga Parochianos Ecclesiæ S. Germani, vt faciant secundùm quod consuetum est fieri temporibus retroactis. Et si contingat aliquam personam in dicta Ecclesia de S. Germano tradi Ecclesiasticæ sepulturæ, Prior dicti loci & eius socius post Missam dicti Curati diuina, si voluerint, celebrabunt, & oblationes suas integraliter percipient, & habebunt. Reseruato tamen iure patronatus in prædictis Ecclesiis Abbati supradicto. Rector verò prædictus qui nunc est, & qui pro tempore erit habebit & percipiet perpetuò Mansum, quod quondam fuit Benedicti Presbyteri defuncti, provt dictus Presbyter possidere consueuit, & tenere, vel aliud Mansum ad valorem dicti Mansi. Et quòd dictus Curatus, & sui successores, qui pro tempore erunt, possint excolere de terris essartis in finagio dictæ villæ, provt homines ipsius villæ excolere & essartare consueuerunt. Vsagium plenarium in omnibus locis, terris, ripariis, nemoribus, & vbicunque Parochiani de sancto Germano vtuntur, & vtentur in futurum, quandiu in dicta villa de sancto Germano idem Rector vel eius Vicarius facient mansionem. Ac etiam idem Rector solus percipiet mutonos de Romenaio totaliter, & habebit. Volentes insuper quòd decimas dictæ Parochiæ, quas Prior dicti loci vsque ad hæc tempora percepit, solus integraliter percipiat, tam in noualibus, quàm antiquis, & quòd idem Rector in dictis noualibusnon possit ius aliquod de cætero reclamare. Nos autem hæc omnia volentes, laudantes, ac etiam approbantes & confirmantes, præsentibus litteris sigillum nostrum fecimus apponi in testimonium veritatis. Datum anno Domini millesimo ducentesimo octogesimo-nono, mense Februario.	1289.	
Caput V.	Ex Tabulario Reomaensi.	Milo Comes Barri super Sequanam damna data Reomaensibus restaurat.	Ego Milo Comes Barri super Sequanam notum facio omnibus præsentes litteras inspecturis, quòd ego laude & assensu Helixandis vxoris meæ Comitissæ, & Galcherij filij mei dedi & concessi in perpetuam eleemosynam Deo in Prioratu de Iuleio Castro, & Monachis ibidem Deo seruientibus decem solidos Pruuinenses annuatim percipiendos in censibus meis de villa noua infrà octauas S. Remigij, pro restauratione damnorum quæ ego feci dicto Prioratui in guerra mea. Quod vt ratum permaneat, & stabile perseueret in futurum, præsentem chartam feci sigilli mei munimine roborari. Actum anno Domini millesimo ducentesimo nonagesimo, mense Martio.	1290.	
Caput VI.	Ex Tabulario Reomaensi.	Camerarius probante Gaudrico commutat iura Belaonis cum Duce Roberto Magistratu Sinemuri fideiubente.	Religiosis viris & honestis Fratri Gaudrico Abbati Monasterij sancti Ioannis Reomaensis Lingonensis Diœcesis, Ordinis sancti Benedicti, totíqué Conuentui dicti loci, Maior, Scabini, & Communitas de Sinemuro salutem in Domino sempiternam. Noueritis quòd cùm nobilis vir Robertus Dux Burgundiæ dominus noster teneatur nobis in quater viginti libris Turonensibus annui reditus singulis annis reddendis, & soluendis Camerario Monasterii vestri prædicti, vel eius vices gerenti, aut certo mandato vnius ipsorum à prædicto Domino Duce & hæredibus suis villam de Sinemuro tenentibus apud dictum Sinemurum in Ecclesia beatæ Mariæ ante horam sextam, prima die Dominica post Resurrectionem Domini super Marcis, & aliis reditibus, qui prædicto Domino nostro debentur singulis annis ab hominibus & communitate prædicta de Sinemuro pro parte vestra villæ de Belaone super Vrsiam versùs Castellionem, & finagii dictæ villæ, & pro omni iure, actione, dominio vtili, vel directo quæ vos habebatis, & habere poteratis in dictis villa & finagio, hominibus, mansis, terris, pratis, vineis, nemoribus, riparia, iustitia magna & parua, & aliis commoditatibus quibuscunque, exceptis iure patronatus, & dono Ecclesiæ, oblationibus, legatis, annaciis, & decimis dictæ villæ de Belaone, necnon terrarum & vinearum, quas in dictis villa & finagio ipsi Religiosi possidebant, quæ vos prædicto Domino Duci dedistis, tradidistis, cessistis, concessistis pro prædictis octoginta libris Turonensibus soluendis, provt superiùs continetur. Nos vocati in vnum propter hoc specialiter in loco consueto pulsata campana, provt moris est concorditer, & vnanimi assensu pro prædicto Domino Duce, & de mandato ipsius constituimus nos vobis fideiussores, & principales debitores nomine nostro, & Communitatis prædictæ de octoginta libris Turonensibus soluendis & neddendis dicto Camerario, vel eius vices gerenti, aut certo mandate alterius ipsorum à nobis singulis annis apud Sinemurum post tres dies, postquam à vobis, vel à dicto Camerario, vel eius vices gerente, aut alterius ipsorum certo mandato fuerimus requisiti. Constituimus etiam nos, & promittimus per iuramenta nostra à nobis Maiore & Scabinis prædictis nomine nostro & Communitatis prædictæ corporaliter præstita super sancta Dei Euangelia, & sub pœna vnius Marcæ argenti (quam pœnam volumus, & expressè consentimus per prædicta iuramenta nostra contra nos, & successores nostros committi, reddi, & solui priusquam debitum principale à nobis & successoribus nostris dicto Camerario, vel eius vices gerenti, aut certo mandato alterius ipsorum, singulis diebus, quibus post prædictos tres dies deficiemus in solutione pecuniæ supradictæ) prædictas quater viginti libras reddere & soluere dicto Camerario, vel eius vices gerenti, vel certo mandato singulis annis termino, & loco prædictis, si, quod absit, prædictus Dominus Dux, vel sui hæredes in solutione dictæ pecuniæ deficerent, facienda, vt superiùs est prædictum. Donec prædictus Dominus Dux, vel sui hæredes pro prædictis rebus de Belaone vobis assignauerint, assederint, & deliberauerint quater viginti libratas terræ ad valorem Turonensium in redditibus, & prouentibus aliis singulis annis in perpetuum leuandis, ac percipìendis à vobis, & successoribus vestris, quos duxeritis acceptandos. Supponentes nos & successores nostros immediatè districtui illustrissimi Principis Philippi Dei gratia Regis Francorum, & hæredum suorum Regum Francorum, vt ipse Rex & hæredes sui Reges Francorum, Balliuus suus Senonensis, Præpositus & Seruientes ipsius possint nos compellere per bonorum nostrorum captionem, tanquam de re confessa & cognita coram ipso nullis allegationibus, seu exceptionibus admissis sine strepitu causæ post tres dies, postquam à vobis, vel mandato vestro super hoc fuerint requisiti ad præstationem, & solutionem prædictarum quater viginti librarum, necnon dictæ pœnæ, quæ commissa fuerit, si, quod absit, prædictus Dominus Dux, vel sui hæredes deficerent in solutione dictæ summæ, vt superiùs dictum est, facienda. Renunciantes in hoc facto & ex certa scientia per dicta iuramenta nostra nos Maior & Scabini prædicti nomine nostro & Communitatis prædictæ omni actioni & exceptioni doli & in factum, constitutioni, Præsente vtroque, & omnibus aliis exceptionibus, pro enumeratis specialiter habitis, quæ contra præsens instrumentum vel factum possent obiici, siue dici, & iuri dicenti, generalem renunciationem non valere. In cuius rei testimonium sigillum Reuerendi in Christo Patris ac Domini Hugonis Dei gratia Episcopi Eduensis supplicauimus & rogauimus vnà cum sigillo Communitatis prædictæ præsentibus litteris apponi, & nos & successores nostros ipsius Domini Episcopi iurisdictioni supponimus, vt ipse & successores sui Episcopi, nullâ monitione præmissâ, possint nos & successores nostros nomine Communitatis prædictæ compellere, tanquam de re adiudicata, confessa, & cognita coram ipso per sententias excommunicationis in nos, & interdicti in vxores, & familias nostras ad obseruantiam omnium & singulorum præmissorum, qui relaxari non possint donec nobis, vel Camerario prædicto, vel eius vices gerenti, aut alteri ipsorum Mandato de sorte & pœna prædictis quolibet anno, vt prædictum est, fuerit plenariè satisfactum. Et nos prædictus Episcopus ad petitionem & requisitionem prædictorum Maioris, Scabinorum, & Communitatis sigillum nostrum præsentibus litteris apposuimus in testimonium prædictorum. Datum anno Domini millesimo ducentesimo nonagesimo primo, mense Ianuario.	1291.	
Caput VII.	Ex Tabulario Reomaensi.	Philippus Pulcher Rex Francorum alienationem Camerarij probat, & solutioni pretij cauet.	Philippus Dei gratia Francorum Rex, vniuersis præsentes litteras inspecturis, Salutem. Notum facimus, quòd in nostra præsentia propter hoc personaliter constitutus, dilectus & fidelis noster Robertus Dux Burgundiæ asserens, & recognoscens coram nobis, quòd viri Religiosi, Abbas & Conuentus Monasterij sancti Ioannis Reomaensis Lingonensis Diœcesis, Ordinis sancti Benedicti dederunt, tradiderunt, cesserunt, & concesserunt eidem Duci, & suis hæredibus, & successoribus quibuscunque in hæreditatem perpetuam partem suam villæ de Belaone sitæ super Vrsiam versùs Castellionem. Et infrà. Pro octoginta libris Turonensibus annui & perpetui reditus reddendis, & soluendis singulis annis à prædicto Duce, & suis hæredibus seu successoribus villam Sinemuri in Aussesio tenentibus Camerario dicti Monasterij, vel ipsius vices gerenti, vel alicuius ipsorum certo mandato apud Sinemurum prædictum in Ecclesia Beatæ Mariæ, ante horam sextam, prima die Dominica post resurrectionem Domini super Marcis & aliis reditibus, exitibus, & prouentibus debitis dicto Duci singulis annis ab hominibus & Communitate dictæ villæ de Sinemuro. Et infrà. Promisit idem Dux solemniter pro se, suisque hæredibus, seu successoribus dictam villam de Sinemuro tenentibus, quos ad hoc obligauit specialiter, & expressè per iuramentum suum super sancta Dei Euangelia corporaliter pręstitum, & sub pœna vnius Marcæ argenti, quam ipse vult & consentit per dictum iuramentum suum contra se & hæredes suos committi, reddi, & solui priusquam debitum principale ab eodem Duce, & suis hæredibus præfato Camerario, vel eius vices gerenti, vel eorum certo mandato singulis diebus, quibus post dictum terminum deficerent, quod absit, in solutione prædicta, dictum annuum reditum prædicto Camerario, vel eius vicem gerenti, aut eorum certo mandato singulis annis modo, termino, & loco prædictis reddere & soluere integraliter, pacificè, & quietè. Necaliquid recipere aut leuare de prædictis Marcis, nec dictas Marcas diminuere, aut distrahere, aut alicui alij de ipsis Marcis assignare, vel tradere, seu cum aliis reditibus permutare, vel alias quoquo modo alienare, per quæ prędicta solutio posset in aliquo diminui, impediri in posterum, vel differri. Et infrà. Petrus verò de Monteherio Maior, Guido Fornerij, Ancelinus dictus Comes Barri, Galterus Ronselli Draperius, Guillelmus Canis, Iacobus Aynardi, & Guillelmus Guitera Scabini de dicta villa Sinemuri nomine suo, & Communitatis dictæ villæ Sinemuri, asserentes ipsos, & dictam Communitatem in vnum propter hoc specialiter in loco consueto, ad pulsationem campanæ, provt moris est, conuocatos fuisse, concorditer, & assensu vnanimi se constituerunt erga dictos Religiosos, & Camerarium prædictum, & eius vices gerentem, seu eorum Camerarij, & vices gerentis mandatum, fideiussores, & principales debitores. Et infrà. Nos verò cessionem, traditionem, deliberationem, & assignationem prædictas, necnon omnia & singula, provt superiùs exprimuntur ad supplicationem, & requisitionem dictorum Ducis Maioris & Scabinorum suo, & quo supra nomine volumus, approbamus, & tenore præsentium confirmamus, saluo iure nostro, & quolibet alieno, præfatósque Ducem, Maiorem, Scabinos, & Communitatem Sinemuri prædicti, eorúmque hæredes, & successores, quatenùs eos tangit ad omnia prædicta & singula faciemus compelli, quoties ex parte dictorum Religiosorum super his fuerimus requisiti. Quæ vt firma & stabilia perseuerent, præsentes litteras sigilli nostri fecimus impressione muniri, ad requisitionem, & supplicationem Ducis, Maioris, & Scabinorum suo, & quo suprà nomine prædictorum. Actum Parisiis anno Domini millesimo ducentesimo nonagesimo-primo, mense Ianuario.	1291.	
Caput VIII.	Ex Tabulario Reomaensi.	Gaudricus partem Menesterelli Monasterio acquirit.	Nos Soror Margareta humilis Abbatissa Ecclesiæ beatæ Mariæ de Crisinone Autisiodorensis Diœcesis, Notum facimus vniuersis præsentes litteras inspecturis, quòd Simonetus de Aisiaco prædictæ Diœcesis Domicellus, & Iaqueta eius vxor vendiderint, & titulo puræ & perfectæ venditionis tradiderint & concesserint viris Religiosis Abbati & Conuentui Monasterij S. Ioannis Reomaensis Ordinis sancti Benedicti, Lingonensis Diœcesis, partem suam villæ de Menesterello, iuxta villam de Corpore sancto, & quidquid habebant in finagio dictæ villæ de Menesterello, & quidquid iuris, actionis dominij vtilis, vel directi in prædicta villa de Menesterello, & in finagio eiusdem villæ habebant, & quoquo modo habere poterant in hominibus, mansis, terris, pratis, vineis, nemoribus, censibus, costumis, tertiis, corueis, laudibus, ventis manumortua, talliis, seruitute, vsagiis, pasturis, iustitia, dominio, & aliis commoditatibus quibuscunque habenda, tenenda, & possidenda à prædictis Religiosis, & successoribus suis in perpetuum pretio triginta librarum Turonensium eisdem venditoribus à prædictis Religiosis solutarum in bona pecunia numerata, quæ omnia & singula supradicta vendita à prædictis Religiosis tenebant de feudo venditores supradicti; & se deuestierint dicti venditores de prædictis omnibus & singulis venditis, & dictos Religiosos inuestierint. Et infrà. In quorum omnium testimonium & munimen nos prædictam obligationem de prædictis vineis in nostro dominio, & iustitia sitis factam volentes, & concedentes, quantum nostra interest ad requisitionem prædictorum Simoneti & Iaquetæ, sigillum nostrum præsentibus litteris duximus apponendum. Datum anno Domini millesimo ducentesimo nonagesimo-tertio, mense Iunio.	1293.	
Caput IX.	Ex Tabulario Reomaensi.	Procuratio resignandi causa in manus Gaudrici Abbatis.	Ioannes miseratione diuinâ Lingonensis Episcopus vniuersis præsentes litteras inspecturis, salutem in Domino sempiternam. Noueritis quòd facimus, constituimus, & ordinamus nostros veros, & legitimos procuratores, ac nuncios speciales dilectos nobis in Christo viros venerabiles & discretos Ioannem de Saffris Canonicum & Sacristam Lingonensem carissimum nepotem nostrum, & Ioannem de Saffris Rectorem Ecclesiæ de Arboto nostræ Lingonensis Diœcesis, necnon dominum Aimonem de Altari Capellanum nostrum, & quemlibet eorum in solidum, ad resignandum purè & liberè in manibus Religiosorum virorum Abbatis Gaudrici, & Conuentus Reomaensis, vel Abbatis solùm prouentus & exitus, quos habemus, & tenemus ab eisdem ad vitam nostram in villa de Chamonce nostræ Lingonensis Diœcesis in decimis, terris, censiuis, & aliis quibuscunque, tam ex ratione iuris patronatus, quàm ex quacunque alia ratione, quandocunque eis, vel eorum alteri videbitur expedire; promittentes bona fide, & sub hypotheca & obligatione omnium bonorum nostrorum nos ratum & gestum pleniùs habituros quidquid per dictos procuratores nostros, & eorum alterum factum fuerit, seu etiam procuratum in præmissis, vel altero præmissorum. In cuius rei testimonium sigillum nostrum præsentibus litteris duximus apponendum. Actum & datum apud Rupem fortem, post festum beati Barnabæ Apostoli, anno Domini millesimo ducentesimo nonagesimo-sexto.	1296.	
Caput I.	Ex Tabulario Reomaensi.	Regmundus consiliarium sibi asciscit Sacristam Lingonensem, concesso illi ad vitam Camedonensi prouentu.	Ego Ioannes de Safris Canonicus & Sacrista Lingonensis, notum facio vniuersis præsentes litteras inspecturis, quòd cùm viri Religiosi Frater Regmundus humilis Abbas Monasterij Reomaensis, totúsque eiusdem loci Conuentus mihi dederint & concesserint quidquid habent, seu habere debent apud Chamooncé, & in eiusdem loci Parochia, tam in decimis, quàm in quibuscunque aliis, tam ex ratione iuris patronatus, quàm ex quacunque alia ratione, ad vitam meam tantummodò possidenda, exceptâ præsentatione Parochialis Ecclesiæ dictæ villæ, quam sibi retinent prædicti Abbas & Conuentus, si eam vacare contigerit, me viuente. Ego ratione prædictorum per iuramentum meum super sancta Dei Euangelia corporaliter præstitum sum, ero, & esse debeo Clericus & Consiliarius dictorum Abbatis, & Conuentus, & Monasterij supradicti, ac prædicta manutenere, & defendere pro posse meo promitto, & teneor contra omnes. Confiteor tamen quòd post meum decessum prædicta mihi concessa ad eosdem Abbatem & Conuentum, & successores suos, & dictum Monasterium quietè & liberè reuertentur, & debent reuerti, cum omni melioratione, & augmento. In cuius rei testimonium sigillum meum duxi præsentibus litteris apponendum in testimonium veritatis. Datum anno Domini millesimo ducentesimo nonagesimo-sexto, die Dominica post festum S. Barnabæ Apostoli.	1296.	
Caput II.	Ex Tabulario Reomaensi.	Charta libertatis, seu abbonagij Hugonis de Fonteneto.	Transcriptum litteræ infrascriptæ. Nos Frater Regmundus miseratione diuina humilis Abbas Reomeensis, Ordinis sancti Benedicti, Lingonensis Diœcesis, totúsque eiusdem loci Conuentus, Notum facimus vniuersis præsentes litteras inspecturis, quòd nos ad preces Reuerendi in Christo Patris Domini Hugonis Dei gratia Eduensis Episcopi, ac venerabilis viri Magistri Ioannis de Borbonio Archidiaconi Aualonensis in Ecclesia Eduensi. Attendentes etiam & considerantes seruitia, quæ Hugo de Fonteneto dicto Archidiacono vtiliter fecit, & impendit; & quòd idem Archidiaconus & dictus Hugo nobis, Ecclesiæ nostræ, & Prioratui nostro de Tiseio possunt esse in posterum fructuosi, ipsum Hugonem & Beneuenutam de Tiseio eius vxorem, de voluntate etiam fratris Hugonis Prioris nostri Tisiaci abbonamus, & liberos esse volumus, & quemlibet ipsorum qui superuixerit ab omni tallia, corueia, questa, & ab omni alio genere & onere seruitutis, ac etiam omnia bona mobilia & immobilia quæ acquisierint ante mortem suam tam coniunctim, quàm diuisim pro quatuor libris ceræ dicto Priori, ac successoribus suis Prioribus dicti loci, seu mandato ipsorum à prædictis coniugibus, vel ab altero ipsorum qui superuixerit in festo beati Remigij annis singulis persoluendis. Saluis tamen dicto Priori, & successoribus suis in prædictis bonis immobilibus, censiuis, costumis, manumortua, iustitia, & dominio, & aliis iuribus consuetis. Volumus etiam & concedimus primum superstitem liberorum ipsorum coniugum, & descendentium ab ipso superstite cuiúsque sexus successiuè; & in perpetuum prædicta libertate congaudere. Hac tamen conditione appositâ, quòd si dicti coniuges, vel alter eorum, aut etiam ab ipsis causam habens de cætero alium Dominum, quàm Priorem Tisi facerent, seu auoarent, vel personas suas, vel personam suam alibi transferrent, prædicti Prioratus iustitiam & dominium euitando, omnes res & bona quæ ipsi, vel alter eorum sub iurisdictione & dominio dicti Prioratus tenerent & possiderent, eidem Prioratui remanerent ratione excasuræ, non obstante libertate, seu abbonagio antedictis. Prætereà volumus & concedimus de voluntate & assensu dicti Prioris, ac etiam Domini Ioannis de Tisi Presbyteri, & auunculi prædictæ Beneuenutæ, quòd excasura omnium bonorum mobilium & immobilium, quæ dictus Dominus Ioannes habebit tempore quo decedet ad prædictos coniuges, vel ad superstitem ipsorum, ac etiam ad liberos ipsorum, si quos habuerint legitimos deueniat, sine reclamatione aliqua super hoc facienda, & eandem excasuram teneant in perpetuum, tanquam rem suam propriam, & voluntatem suam faciant de eadem. Vnde dictus Dominus Ioannes de omnibus bonis suis mobilibus & immobilibus se deuestiuit in manu dicti Prioris. Qui Prior de voluntate & assensu nostro, & dicti Presbyteri, præfatos coniuges inuestiuit de eisdem. Vult etiam & concedit idem Dominus Ioannes, quòd prędicti coniuges ex nunc dicta bona teneant, & intrent saisinam eorundem, retento tamen dicto Domino Ioanni vsufructu bonorum omnium prędictorum, quandiu vitam duxerit in humanis, vt de ipso vsufructu gaudear, & explectet ad voluntatem suam, tanquam dominus & possessor. Et si contigerit ipsos coniuges absque liberis ante dictum Presbyterum decedere, dicta bona mobilia & immobilia ad eundem Presbyterum deuenient in possessione & proprietate vt priùs, non obstante deuestitione supradicta. Post decessum autem dicti Presbyteri, & amborum coniugum prędictorum, si ipsos sine liberis legitimis decedere contigerit, prędicta excasura ad Priorem dicti loci, qui tunc erit nomine manus mortuę deueniet pleno iure. Quæ vt rata & firma permaneant in futurum, nos Abbas & Conuentus prędicti sigilla nostra vnà cum sigillo pręfati Prioris, qui præmissa omnia voluit, & concessit, pręsentibus litteris apposuimus in testimonium præmissorum. Datum & actum anno Domini millesimo ducentesimo nonagesimo-octauo, mense Aprili. Data huiusmodi transcripti sub sigillo Curię Domini Ducis Burgundiæ per manum Andreæ Remundide Monte-regali Clerici dictæ Curiæ Iurati, mense Ianuarij, anno Domini millesimo trecentesimo decimo-nono.	1298.	
Caput III.	Ex Tabulario Reomaensi.	Roberto Duci Burgundiæ protectionis titulo donat ad vitam prouentus de Ioux.	Ego Robertus Dux Burgundiæ notum facimus vniuersis præsentes litteras inspecturis, quòd cùm dilecti nostri in Christo Frater Regmundus Dei gratia Abbas Monasterij Reomaensis Ordinis sancti Benedicti, Lingonensis Diœcesis, totúsque eiusdem loci Conuentus, nobis ad vitam nostram duntaxat de derint & concesserint prouentus & exitus Prioratus sui de Ioux, Eduensis Diœcesis, cum omnibus iuribus, iurisdictionibus, & pertinentiis eiusdem, nos quoad præmissa procuratorem in rem nostram constituentes tenemur, & promittimus bona fide possessiones, iura, iurisdictionésque eiusdem Prioratus manutenere, & contra perturbantes, quicunque sint, defendere propriis nostris sumptibus, & tueri. Tenemur insuper cuidam Monacho prædicti Monasterij in dicto Prioratu commoranti, & inibi Deo seruienti viginti libras Turonenses, pro necessariis omnibus annis singulis ministrare. Si quas etiam nouitates seu Burgesias indebitas, nos vel gentes nostræ resroacto tempore in villa de Ioux, vel in dicto Prioratu minùs iustè fecimus, tenemur eas penitùs reuocare. Actum est etiam inter nos, quòd post decessum nostrum dictus Prioratus cum omnibus possessionibus, iuribus, iurisdictionibus, pertinentiis, acquisitionibus, Burgesiis, & meliorationibus vniuersis, & singulis per nos in anteà faciendis, cum omnibus mobilibus in dicto Prioratu tempore obitus nostri existentibus, qui exfructibus & prouentibus, vel exitibus dicti Prioratus obuenerint, ad Monasterium prædictum sine retentione & reclamatione qualibet reuertetur, ac etiam in dicto Prioratu remanebunt. Et si, quod absit, aliquas nouitates fecerimus minùs iustè, vel faciemus in prædicti Prioratus præiudicium, quandiu ipsum tenebimus Prioratum, volumus eas penitùs esse nullas. In cuius rei testimonium sigillo nostro præsentes litteras fecimus sigillari. Datum anno Domini millesimo ducentesimo nonagesimo-octauo, mense Nouembri.	1298.	
Caput IV.	Ex Tabulario Reomaensi.	Regmundus societatem init cum Monachis sancti Martini Eduensis.	In nomine Domini nostri Iesu Christi, Amen. Nos frater Hugo miseratione diuina humilis Abbas Monasterij sancti Martini Eduensis, totúsque eius Conuentus, notum facimus vniuersis præsentes litteras inspecturis, quòd nos ex vna parte, & Reuerendus in Christo Pater Regmundus Dei gratia Abbas Monasterij S. Ioannis Reomaensis, Lingonensis Diœcesis, prædicti Ordinis, totúsque eiusdem loci Conuentus, ex altera, de vnanimi assensu, & voluntate partium nostrarum prædictarum, & pro salute animarum nostrarum, & successorum nostrorum talem societatem inter nos partes prædictas contraximus. Videlicet quòd si Abbas S. Ioannis prædicti Monasterij Reomaensis ad Monasterium nostrum supradictum venerit, & Capitulum tenere voluerit, & licebit, & quæcunque ibi tractata fuerint disponere, & fratres de qualibet sententia absoluere, de qua possit absoluere Abbas noster. Similiter nostri Monasterij Abbati in Monasterio S. Ioannis eadem si voluerit facere licebit. Quòd si aliquis Monachus dicti Monasterij Reomaensis, excepto furto, discordatus fuerit ab Abbate & Conuentu suo, & ad Monasterium nostrum venerit, quovsque reconciliatus fuerit eum recipere tenebimur, & ei necessaria ministrare. Et ipsi Religiosi Monasterij S. Ioannis similiter de nostris fratribus facere tenebuntur. Si verò Breuis defuncti venerit ante Capitulum, Commendatio, Vigiliæ, & Missa matutinalis, ac si præsens esset corpus, pro eo celebrabuntur, Breuis in Capitulo legetur, post Capitulum omnes campanæ pulsabuntur, generale fiet officium. Si autem post Capitulum quacunque hora venerit vsque ad collationem, statim Vigiliæ cantabuntur, cætera in crastinum differentur. In Conuentu septem Vigiliæ, & septem Missæ fient, inter fratres tricenarius Missarum diuidetur, pro eo triginta diebus in refectorio præbenda dabitur, vnusquisque Sacerdotum Missam vnam celebrabit, vnusquisque Diaconorum, Subdiaconorum, & Acolythorum Psalterium vnum dicet, Conuersi verò centum Miserere mei Deus, & totidem Pater noster. In Calendario nomen defuncti scribetur, & anniuersarium quasi pro nostro professo celebrabitur. In anniuersario Abbatum magnæ Vigiliæ fient. Ad hanc etiam societatem confirmandam & retinendam, festiuitas beati Ioannis prædicti Monasterij Reomaensis cum duodecim lectionibus celebrabitur in ipsorum Monasterio supradicto. In quorum testimonium ac perpetuam memoriam nos Abbas & Conuentus dicti Monasterij S. Martini Eduensis sigilla nostra præsentibus litteris duximus apponenda. Actum & datum anno Domni millesimo trecentesimooctauo.	1038.	
Caput V.	Ex Tabulario Reomaensi.	Huilardinus de Quinceio Tertias quasdam Reomaensibus donat.	Vniuersis præsentes litteras inspecturis, Officialis Lingonensis salutem in Domino. Noueritis quòd in præsentia Stephani Curati de Tectis Clerici Curiæ nostræ Lingonensis Iurati, cui quantum ad infrascripta, seu etiam ad maiora fidem plenariam adhibemus, propter hoc personaliter constitutus Huillardinus de Quinceio Vicecomitis prope Rubeum montem Domicellus recognouit, & confessus est, quòd ipse Huillardinus attendens & considerans quamplurima dona, bona, grata, & curialitates quæ dicto Domicello contulit, & impendit temporibus retroactis Frater Guido de Salmasia Monachus Reomaensis Reomaensis Ordinis S. Benedicti, nunc Prior Prioratus de Aseio subtus Rubeum montem Lingonensis Diœcesis, & adhuc de die in diem conferre non cessat, in recompensationem dictorum seruitiorum, necnon & ob remedium animæ suæ, & prædecessorum suorum dedit, donauit, cessit, & in perpetuum concessit donatione pura, irreuocabili, facta inter viuos dicto fratri Guidoni, & successoribus suis Prioribus dicti Prioratus de Aseio omnes, & singulas Tertias suas, quas habet annuales in terris tertialibus existentibus in finagio de Rubeo monte subtus vetus castrum Rubei montis vltra flumen, quæ quidem Tertiæ olim pertinebantad Dominum Lou Roide de dicto Quinceio Domicellum, quæ terræ mouent de franco & libero allodiò dicti Huillardini cum omni iure, iurisdictione, & dominio, quæ dictus Huillardinus habet, habere potest, & debet, quocunque titulo, vel causa in eisdem, nihil iuris, iurisdictionis, seu dominij, aut proprietatis, ac etiam possessionis retinendo in eisdem, se de ipsis Tertiis deuestiens, & dictum Priorem pro se Prioratu prædicto, & successoribus suis prædictis de ipsis Tertiis, inuestiendo perpetuò, & in possessionem corporalem inducendo traditione præsentium litterarum. Promittens dictus Huilardinus periuramentum suum propter hoc super sancta Dei Euangelia præstitum corporaliter, necnon & sub expressa obligatione hæredum & omnium bonorum suorum tam mobilium, quàm immobilium, præsentium & futurorum vbicunque existentium, solemniter stipulando dictas Tertias dicto Priori & eius successoribus perpetuò garantire contra omnes, contra donationem huiusmodi non venire per se, vel per alium tacitè, vel expressè, nec contrauenienti in aliquo consentire; reddere & persoluere omnia damna, & interesse quæ propter hoc se dixerit incurrisse, & super ipsis sibi & latori præsentium credere suo simplici iuramento. alia probatione non exacta. Datum & actum anno Domini millesimo trecentesimo tertio decimo, die Iouis post festum Purificationis beatæ Mariæ Virginis, præsentibus fratre Odone Priore de Cortengiaco, & fratre Iterio de Fontanis Monachis Reomaensibus testibus ad præmissa vocatis & requisitis, anno & die prædictis.	1313.	
Caput VI.	Ex Tabulario Reomaensi.	Ioannes de Cabilone Comes Autisiodorensis, & Tornodorensis Regmundo immunitatem alicuius domus donat.	Nos Fratres Ioannes Monasterij Melundensis, & Galterus Monasterij de Chora, humiles Abbates Ordinis S. Benedicti, notum facimus vniuersis, quòd nos vidimus & diligenter inspeximus, ac de verbo ad verbum legimus quasdam litteras non cancellatas, non rasas, non abolitas, non in aliqua parte vitiatas, sigillo magno illustrissimi Principis Domini Ioannis de Cabilone Comitis Autisiodorensis & Tornodorensis sano, & integro sigillatas, provt prima facie apparebat, formam quæ sequitur continentes. Nous Iean de Chalons Cuens d’Auxerre & de Torneure faisons à sauoir, que nous attendans la dilection, & affection que Religieus homs Frere Remons de Cummines Abbes de Moutier S. Iean, & si ancessours hont heu, & hont à nous, & à nos ancessours, de grace especiaul vne maison, ensemble le pourpris seant en la ville de Ricé ou leu, que l’on dit dessus lou chemin dessus la maison au Religieus Moutier S. Iean de lez la maison Marion famme de feu Brunot le Tonnelier d’vne part, & de lez la maison Perrot le Marchant fil feu Callier d’autre part, estant en nostre Seigneurie, & en nostre fié auons amortie & amortissons, & voulons, & ottroions que l’Eglise & li dit Religieus de Moutier S. Iean & leur successour tiegnent & possedient perpetuellement la dessus dite maison, & pourpris, sans faire aucune finance d’icy en auant à nous ne à nos successours, & sans aus contraindre à vendre, ne à mettre hors de leurs mains, & sans donner à nous, ne à nos successours aucune finance pour les chouses dessus dites, sauue à nous, & à nos successours nostre Baronie, nostre Seignorie, nostre ressort, nostre garde, & nostre souuerainete, & prometons pour nous, pour nos hoirs, & pour nos souccessours, que nous ne vendrons, ne fairons venir iamais ou temps à aduenir contre les chouses dessus dites. En tesmeing de laquelle chouse nous auons faict mettre nostre grand seaul en ces presantes lettres. Donné à Longui le Chasteaul le Lundy vigile de la feste de la Magdeleine, l’an de grace mil trois cens & quinze. Datum visionis nostræ cum appositione sigillorum nostrorum, die Dominica qua cantatur Oculi, anno Domini millesimo trecentesimo sexto-decimo, mense Martij.	1315.	
Caput I.	Ex Tabulario Reomaensi.	Prioratus Reomaensis de Mundaum declaratur immunis à procurationibus Legatorum Pontificis.	Nos Petrus de Vico Canonicus Lingonensis, Commissarius, & exequutor à Reuerendo in Christo Patre, ac Domino Nicolao miseratione diuina tituli S. Eusebij Presbytero Cardinali, Apostolicæ Sedis Nuncio ad partes Regni Franciæ pro negotio terræ sanctæ destinato, in Prouinciis Lugdunensi & Viennensi à parte Regni prædicti deputatus, de & super procurationibus ipsius Domini Cardinalis eidem à Sede Apostolica concessis in dictis Prouinciis perse, vel per alium, seu alios recipiendis in pecunia numerata: Notum facimus, quòd nos per discretum virum Petrum dictum Petit Clericum iuratum Curiæ Eduensis fecimus diligenter inquiri, vtrùm domus, seu Prioratus S. Germani de Mundaum Eduensis Diœcesis teneretur ad procurationem dicti Domini Cardinalis, vel non, & per inquestam ab ipso factam, à nobis apertam, & inspectam, & per testes idoneos coram eo productos in loco prædicto inuenimus, & didicimus prædictam domum, seu Prioratum S. Germani de Mundaum non teneri ad procurationem Archiepiscopi, Episcopi, Archidiaconi, Archipresbyteri, seu subuentiones aliquas. Quare nos authori tate quâ fungimur, monitionem à nobis emissam in dictam domum, seu Prioratum, & tenentem eum, pro procurationibus prædicti Domini Cardinalis cum suo effectu suspendimus, & pro suspensa habemus, ipsum tenentem domum, seu Prioratum prædictum à sententiis suspensionis, & excommunicationis à prædicto Domino Cardinali, vel à nobis latarum, si quam ob defectum solutionis procurationum prædicti Domini Cardinalis incurrerunt in his scriptis absoluentes, & sententiam interdicti à dicta domo, seu Prioratu amouentes. In cuius rei testimonium sigillum nostrum præsentibus litteris duximus apponendum. Datum Lingonis die Lunæ in festo Inuentionis S. Crucis, anno Domini millesimo trecentesimo sexto decimo.	1316.	
Caput II.	Ex Tabulario Reomaensi.	Guillelmus Priori Tisiaci ius erigendi patibuli concedit.	Nos Frater Guillelmus permissione diuina humilis Abbas Monasterij S. Ioannis Reomaensis, Lingonensis Diœcesis, Ordinis S. Benedicti, Notum facimus vniuersis, quòd nos Fratri Guidoni de Salmasia Priori Prioratus nostri Tisiaci Commonacho nostro pro se, & suis successoribus in perpetuum, qui pro tempore erunt dicti Prioratus nostri Priores erigendi patibulum, seu furcas infra metas Iustitiæ dicti Prioratus, vbi dicto Priori meliùs visum fuerit expedire, damus & concedimus licentiam pleniorem, mallentes territoria sub dicto Prioratu constituta de malefactoribus, qui in dominio dicti Prioratus fuerint deprehensi, potiùs quàm territoria nostra nobis, seu Monasterio nostro propinquiora deinceps occupari. In cuius rei testimonium sigillum nostrum præsentibus litteris duximus apponendum. Datum & actum die festo beati Remigij in capite Octobris, anno Domini millesimo trecentesimo decimo-sexto.	??	
Caput III.	Ex Tabulario Reomaensi.	Transactio Guillelmi Reomaensis cum Guillelmo Regniacensi Abbate.	Atous ceuls qui verront & orront ces presantes lettres. Nous Frere Guillaumes humbles Abbes de Reigny, & tous li Couuens de ce leu de l’Ordre de Citiauls de la Diocese d’Auceurre, Salut en nostre Seigneur. Cum descors fut mehu entre nous d’vne part pour raison de nostre Eglise de Reigny, & des appartenances d’icelle; & Religieuses personnes & honestes l’Abbé, & le Couuent de Mostier S. Iean de l’Ordre S. Benoist de la Diocese de Langres d’autre part, pour raison dou Priouré de Ioux, & des appartenances doudit Priouré appartenant és dis Religieus de Mostier S. Iean. Sachent tuit, que nous de tous les descors, toutes les actions, querelles, controuerses que l’vne partie pouuoit auoir à l’autre de tout le temps passé iusques au iour de la confection de ces presantes letres, auons accordé en la forme & maniere qui s’ensuit. Premierement est accordé que nous dessusdits Abbé & Couuent de Reigny hauons, & haurons perpetuellement ou nom de nostre Eglise de Reigny la mitié de la basse Iustice auec tous les emolumens d’icelle, laquelle estoit de ladite Eglise de Mostier S. Iean, & dou dit Priouré de Ioux, & que li dis Religieus de Mostier S. Iean hauient en la terre que l’on appelle la terre Sainct Pere, auecquës nous Religieus dessus dis de Reigny par non deuis, demeure à nous dis Religieus de Reigny franchement, & quittement à tousiours. Et la haute Iustice de cedit leu demeure és dessusdits Abbé & Couuent de Mostier S. Iean, de laquelle Iustice lesdits hauront seuls l’execution en quatre cas. C’est à sçauoir en larrecin, murtre, rapt, & en champ de bataille, desquex quatre cas li emolumens qui itra d’eus, ou de l’vn d’iceus la mitié en sera baillée à nous dessus dis Religieus de Reigny, sans rien metre du nostre pour la main desdits Religieus de Mostier S. Iean, ou pour leur commandemant, &c. Données l’an de grace mille trois cens dix-huit ou mois de Iuillet.	1318.	
Caput IV.	Ex Tabulario Reomaensi.	Pacta conuentainter Priorem Tisiaci, & Dominum de Marmellis, Guillelmo Præsidente.	In nomine Domini, Amen. Anno Incarnationis eiusdem millesimo trecentesiuo decimo-nono, die Martis in crastino festi beatæ Matthiæ Apostoli; Nos Guido de Salmasia humilis Prior Tisiaci ex vna parte, & Milo de Marmellis Domicellus ex altera, omnibus notum facimus, quòd cùm lis esset inter nos Priorem & Milonem, de bonis quæ li Quinquenas in iustitia de Marmellis ipsius Milonis tempore mortis suæ possidebat, quæ ego Milo dicebam esse mea, pro eo quòd idem Quinquenas morte criminali succubuerat, inter nos pro bono pacis in hunc modum concordatum est, & ordinatum. Quòd omnia bona mobilia & immobilia in Iustitia dicti Milonis existentia, quæ fuerunt ipsius Quinquenas, dicto Miloni perpetuò remanebunt, & de ipsis suam faciet voluntatem. Si verò contingeret aliquem hominem ipsius Milonis mori morte criminali, omnia bona ipsius morte criminali mortui in Iustitia dicti Prioris existentia Priori Tisiaci pro tempore existenti remanebunt perpetuò quæcunque sint, vel fuerint, & de ipsis suam faciet omnimodrm voluntatem. Promittentes per iuramenta nostra super sacra Euangelia corporaliter data, & sub obligatione omnium bonorum hæredum, & successorum nostrorum concordiam & ordinationem nostram in perpetuum tenere firmiter & immobiliter obseruare, & contra non venire, nec contrauenienti consentire aliqua consuetudine generali, vel speciali in contrarium faciente, non obstante. Renunciamus autem omnibus iis & singulis quæ contra præsentes litteras, vel ipsarum tenorem dici possent, vel opponi, & præcipuè iuri dicenti generalem renunciationem non valere. Volentes nos compelli ad præmissa, quasi ex re adiudicata per Curiam Domini Ducis Burgundiæ, nos & nostros hæredes ac successores eius iurisdictioni supponendo. In cuius rei testimonium sigillum dictæ Curiæ litteris præsentibus rogauimus & obtinuimus apponi. Actum in præsentia Andreæ Remondi de Monte-regali Clerici dictæ Curiæ iurati, Ioannis Picardi de Santigny, Iacobi Torti, & Milonis de Anceio testium ad præmissa vocatorum anno & die prædictis.	1319.	
Caput V.	Ex Tabulario Reomaensi.	Vindicias obtinet Guillelmus iurisdictionis Curtis Morini à Duce Burgundiæ Odone IV.	Atous cels qui verront, & orront ces presantes letres: Nous Guillaume li Fors d’Ostun Baillis d’Auxois, & de la Montaigne pour noble Baron Eude Duc de Bourgoigne façons sauoir, que com plaiz fut par deuant nous en nos assises d’Aualon entre Frere Iean de Vignoles Moigne & Procureur de Religieuses personnes l’Abbé & lou Couuent de l’Eglise de Mostier S. Iean, en nom de Procureur desdits Religieus pour eaus, & pour lor dite Eglise d’vne part. Et Maistre Iean Sadom d’Aualon Clerc Procureur, & en nom de Procureur de Monsieur lou Duc de Bourgoigne, & pour luy d’autre part. Sur ceu que li dis Procureur des dis Religieus disoit & proposoit en iugement par deuant nous en nom de Procureur encontre ledit Procureur Monsieur le Duc en nom que dessus, que com li dis Religieus fussient & hussient esté en possession & en saisine de la haute Iustice de toute la ville de Courmarien, & dou finage d’icelle, exceptes les Mes Monsieur lou Duc de ladite ville & moisinement au temps que vne Truie fut trouuée despaue à Courmarien fors des Mes lou Duc. Nous qui de droict ne voulons, ne debuons estre defaillans en nom dou Pere, & dou Fils, & dou sainct Esprit, Amen. Disons & prononceons, & à droict que li dis Procureur des dis Religieus, en nom que dessus a bien & soufisamment prouuée sentention dessus dite, & que li Procureur Monsieur le Duc en nom de Procureur n’a prouuée de la soie entention chose que li puisse ne doiue valoir. Parquoy nos la main Monsieur le Duc souueraine mise en la haulte Iustice de toute la ville de Courmarien, & dou finage excepte es Mes Monsieur le Duc de ladite Ville’, & ainsit ladite main mise en la Truie & és Porcels, dont mention est faicte ou proces dessus dits, ostons au profit desdits Religieus, & condamnons par nostre sentence definitiue Monsieur le Duc en la personne de son dit Procureur, & lou dit Procureur en nom que dessus à cesser dou trouble & de l’empeschement que ils mettoint és dits Religieus en lor dite saisine de la dite haulte Iustice de la Ville de Courmorien, & dou finage, excepté les Mes Monsieur le Duc, & ansit en ladite saisine de ladite Truie, & des Pourceaus. Sauue à Monsieur le Duc la question de la proprieté. En tesmoignage de laquelle chouse, nous auons mis lou seaul dou Baillage d’Auxois en ces presantes lettres. Faictes & données en nos assises dessus dites l’an de grace mille trois cens vint & sex.	1326.	
Caput VI.	Ex Tabulario Reomaensi.	Sententia arbitri inter Priorem Glanonis Reomaensem & Parochum.	Vniuersis præsentes litteras inspecturis. Officialis Curiæ Niuernensis salutem in Domino. Noueritis quòd coram Guillelmo dicto Pomeu Clerico, Curiæ prædictæ Niuernensis Notario iurato, cui quoad hoc commisimus vices nostras, constituti Religiosus vir Frater Bartholomæus Prior Prioratus de Monasterio in Glanone tam suo, quàm Prioratus sui prædicti nomine ex vna parte, & Dominus Ioannes Curatus Ecclesiæ Parochialis de Monasterio in Glanone nomine suo, & dictæ suæ Ecclesiæ ex altera parte, dicentes & asserentes, quòd cùm super pluribus discordiis & contentionibus natis inter ipsas partes, tam super quibusdam decimatiis & noualibus existentibus intra fines Prioratus & Parochiatus prædictorum, quàm super aliis rebus occupatis inter ipsos prædictæ partes nominibus, quibus suprà compromisissent in Religiosum virum fratrem Adam de Medanco Priorem S. Petri de Disesia: pro parte dicti Prioris de Monasterio in Glanone, & in Pertinum Laurentij Clericum pro parte dicti Curati, vt ipsi, tanquam arbitri, arbitratores, seu amicabiles compositores, & tractatores super prædictis discordiis ordinassent, provt viderent ordine obseruato, vel non obseruato faciendum. Qui arbitri, arbitratores, seu amicabiles compositores, & tractatores in se suscipientes onus huiusmodi compromissi, volentes pro bono pacis super dictis discordiis, & ad remouendas futuras lites, & contentiones inter dictas partes, pacem & concordationem iustam, & legitimam interponere, & ipsas partes concordare, idem Perrinus de voluntate, consensu, & assensu dicti fratris Adæ præsentis in hoc vnà cum dicto Perrino de authoritate eisdem arbitris, seu tractatoribus à dictis partibus data super hoc, & concessa de & super dictis contentionibus, & discordiis dictum suum ordinationem & sententiam suam protulit, pronunciauit, & ordinauit inter prædictas partes ipsis partibus præsentibus in modum, qui sequitur, & in formam. Primò videlicèt quòd omnes decimæ de Monasterio in Glanone, & de Escolis in Parochia de Monasterio in Glanone, & in pertinentiis vniuersis remanebunt ex nunc perpetuò dicto Fratri Bartolomæo eiúsque successoribus, & Prioratui suo prædicto de Monasterio in Glanone absque aliqua reclamatione à dicto Curato facienda, etiam in noualibus, seu rupticiis, siue sint in bladis, vinis, seu rebus aliis quibuscunque. Item per eandem pronuntiationem omnes decimæ de Roseriis, & tertia pars decimarum de Taintes perpetuò remanebunt dicto Curato, eiúsque successoribus, & Ecclesiæ suæ Parochiali de Monasterio in Glanone supradictæ. Ita tamen quòd dictus Prior, & successores sui amodò non habebunt, nec poterunt sequi, & habere aliquam sectam ratione decimarum, seu alia de causa in dicta decima de Roseriis. Et similiter dictus Curatus & successores sui amodò non habebunt, nec poterunt sequi, & habere aliquam sectam in decimato de Monasterio in Glanone. Item per eandem pronuntiationem dictus Prior de Monasterio in Glanone, & successores sui tenebuntur dicto Curato, & successoribus suis, Vicarióque, vel Clerico dicti Curati, & eius successorum Curatorum dictæ Ecclesiæ expensas suas dare, videlicet in vigilia festi Paschæ, & in die dicti festi, in die Pentecostes, & in vigilia dicti festi, in vigilia festi omnium Sanctorum, & in die dicti festi, in vigilia festiuitatis Natiuitatis Domini, & in die dictæ festiuitatis. Et per eandem pronuntiationem dictus Prior de Monasterio in Glanone, & successores sui reddere & soluere tenebuntur dicto Curato, & successoribus suis ex nunc perpetuò anno quolibet tempore vindemiarum duas summas vini boni & puri capiendi in cuppa dicti Prioris, & eius successorum super decimis vini de Monasterio in Glanone. Quod dictum & quam sententiam, ordinationem, pronunciationem dicti Perrini de voluntate dicti fratris Adæ præsentis pronunciatam, provt superiùs continetur, dictæ partes certè, prouidè, & beneconsultè nominibus, quibus suprà voluerunt, laudauerunt, & approbauerunt, & rata & grata perpetuò habuerunt, & asseruerunt iustè & legitimè facta esse, & in ipsis se non fuisse in aliquo læsas. In quorum testimonium ad ipsius Iurati relationem, qui præmissa nobis retulit esse vera, sigillum Curiæ Niuernensis prædictæ præsentibus litteris duximus apponendum. Datum die Martis post festum Resurrectionis Domini, anno Incarnationis eiusdem millesimo trecentesimo tricesimo-secundo. Confirmatio Episcopi Niuernensis. Bertrandus miseratione diuina Niuernensis Episcopus, vniuersis præsentes litteras inspecturis, Salutem. Litteras sigillo Curiæ nostræ sigillatas, non vitiatas, non corruptas, sed omni suspicione carentes vidimus, quarum tenor his præsentibus est insertus. Cuiusmodi litteras sic confectas laudamus, ratificamus, ac tenore præsentium confirmamus. Datum Niuernis sub sigillo nostro in domo nostra Episcopali, anno Domini millesimo trecentesimo tricesimosecundo, die Veneris post festum Decollationis beati Ioannis Baptistæ.	1332.	
Caput VII.	Ex Tabulario Reomaensi.	Guillelmus successionem in bona illegitimorum ciuium Reomai, & Vinearum vendicat Monasterio à Duce Burgundiæ Odone IV.	Nous Eudes Dux de Bourgoigne Contes d’Artois, & de Bourgoigne Palazins, & Sires de Salins façons sauoir à tous, que com cause fut à Beaulne por deuant nous à nostre Pallement, qui commencit lou Diemonge apres la sainct Andrie entre lou Procureour de Religieuses personnes l’Abbey, & lou Couuent de Moustier sainct Iean d’vne part, & nostre Procureour d’autre. Sur ce que comme li Procureour des dis Religious se fut traiz por deuers nous en compleniant, & nous heheust requis, que comme li dis Religious fussoint en possession & en saisine de hauoir & perceuoit tous les biens des bastars mors en la terre de Moustier sainct Iean, & especiaulment en la Ville de Moustier sainct Iean, & de Vigne, & Maistres Guillaumes Maistres de l’Escoule de Moustier sainct Iean, qui estoit bastars, fust mors, nostre Preuoz de Semur nostre main auoit mise & assise és biens doudit bastar, comme à cels qu’il cuidoit & entendoit appartenir à nous pour la cause de ce que il disoit que nous estiens saisis de hauoir les biens de tous les bastars, qui muroint en nostre Duchief, en troublant & empoichant les dis Relligious en lour saisine, & possession dessus dite. Si nous hauoit requis li dis Procureour des dis Religious, qu’il nous plahut à cesser, ou faire cesser dou trouble & de l’empoichement dessus dit, à la fin qu’il se peussoint ioüir de lour possession & saisine. Et si nous nous en doubtiens en riens, il estoit prais de nous anformer, & mettre en verité la fin de lour entention. Sur lou quel faict hauoit esté ordonné & comis de nous à nostre Baillis d’Auxois, que appellé nostre Procureour les dis Religious, & ces qui facient à appeller, des chouses dessus dites de por los dis Religious pousées, & de nostre droict se hust la veritey, & rapporté par deuers nous pour faire droicture, laquelle anqueste faicte & complette & rapportée por deuers nous à nostre dit Pallement pour faire droict. Nous ladite anqueste vehuë & diligemment examinée, confideré vn Arrest, qui fuit donnez por los dis Religious l’an mil trois cens & dix, & fuit consoillies au viuant de nostre chier & bien amey Pere lou Duc Roubert, cui Dieux absoille, à son Pallement, qu’il tint l’an mil trois cens & dix, ou quel est contenus que li dis Religious ont meoz & plus souffisamment prouée lour entention, des leus dequoy debas estoit sur la faisme des biens des bastars. Et plus n’y ayant à esclaircy ce louquel ils hont mis en mene de preuue. Disons par Arrest donné de nostre Court, que li dis Religious ont meoz & plus souffisamment prouué lor entention, quant és villes de Moustier S. Iean & des Vignes, que nostre Procureour. Et par ainsint adiugeons és dis Religious la saisine des biens des bastars des dites Villes de Moustier sainct Iean & des Vignes, & condamnons nostredit Procureour à cesser des dis troubles & empoichemens, que il leur mettoit és dites dous Villes. Sauue la question de la proprietey, & leuons nostre ditte main qui estoit mise és biens doudit bastard, au prousit desdits Religious. Ou tesmoignage de laquel chose nous auons faict mettre lou seaul és causes de nostre Cour en ces presantes lettres. Faictes & données à nostre-dit Pallement l’an de grace mil trois cens trante & huit.	1338.	
Caput VIII.	Ex Tabulario Reomaensi.	Guillelmus Monachos Reomaenses ad triginta numero redigit, iúsque eos admittendi sibi vendicat.	Vniuersis præsentes litteras inspecturis. Nos Frater Guillelmus permissione diuina humilis Abbas Monasterij sancti Ioannis Reomaensis Lingonensis Diœcesis, Ordinis sancti Benedicti, Salutem in Domino. Notum facimus, quòd precibus totius nostri Conuentus, Administratorum dicti nostri Monasterij, Priorúmque omnium Prioratuum nostrorum in Capitulo nostro generali in crastino festi beatissimi Ioannis patroni nostri, vt moris est, celebrato, ob hoc & alia negotia Ecclesiæ, seu Monasterij nostri antedicti expedienda specialiter congregatorum, nobis humiliter, vnanimiter, & concorditer supplicantium, vt in dicto nostro Monasterio certum numerum Monachorum statueremus, tanquam iustis, rationabilibus, iuríque consonis inclinati, facultatibus, & redditibus Monasterij nostri antedicti, administrationúmque omnium eiusdem nunc & pro tempore futuro existentibus, oneribus incumbentibus, ac etiam expensis in eisdem necessariò faciendis diligenter inspectis. Supplicationibus & rogationibus Regum, Principum, Baronum, Prælatorum, & aliorum Superiorum nostrorum nobis sæpissimè porrectis insuper consideratis, quibus, vt deteriùs euitemus, iuráque nostri Monasterij illibata seruare valeamus, obtemperare nos oportet, Monasterium & administrationes antedictas in receptione, seu tractatione multitudinis Monachorum multipliciter prægrauando. Necnon obuentionibus & litibus nostris Monasterio & administrationibus prædictis quotidie excrescentibus incessanter. Statuimus & ordinamus cum prædictis tractatu habito diligenti, consensúque eorundem expresso interueniente de cætero numerum triginta Monachorum in iam dicto nostro Monasterio residentium, & non ampliorem permansurum, minorem verò numerum propter hoc non excludendo, saluo tamen iure omnium superiorum nostrorum. Promittentes nos pro nobis, & successoribus nostris Abbatibus dicti Monasterij sub voto Religionis nostræ dictum numerum Monachorum non augmentare, sed ipsum, vt præfertur, in posterum obseruare, inuiolabilitérque tenere. Nobis tamen & successoribus nostris sine consensu dicti nostri Conuentus seu alterius cuiuscunque creandi, seu faciendi Monachos quotiescunque casus euenerit, potestate plenariâ reseruatâ. In quorum omnium & singulorum præmissorum testimonium sigillum nostrum magnum duximus apponendum vnà cum sigillo prædicti nostri Conuentus, quod ad maiorem corroborationem & firmitatem requisiuimus, & obtinuimus apponi. Et nos Conuentus prædictus sigillum nostrum ad requisitionem dicti Domini Abbatis cum sigillo suo præsentibus his apposito duximus apponendum. Datum die & Capitulo prædictis anno Domini millesimo trecentesimo quadragesimo-sexto.	1346.	
Caput I.	Ex Tabulario Reomaensi.	Professio sit Stephano seruitutis & abonnagij manus mortuæ.	Nos Thomas Bertheri dictus Garnon de Reomo, & Iohanneta eius vxor, videlicet ego Iohanneta ex authoritate, voluntate & licentia prædicti mariti mei, notum facimus quòd nos sumus homines manus mortuæ Religiosorum virorum Abbatis & Conuentus Reomaensis, ad instar aliorum suorum hominum terræ suæ Reomaensis, saluâ superuiuenti nostrorum duorum excasurâ primi defuncti, provt in litteris sigillo Domini Abbatis & Conuentus prædictorum sigillatis continetur, quarum tenor talis est. Nos Frater Stephanus Dei & Apostolicæ Sedis gratia humilis Abbas Monasterij sancti Ioannis Reomaensis Ordinis sancti Benedicti, Lingonensis Diœcesis, totúsque eiusdem loci Conuentus, notum facimus vniuersis, quòd nos nostro & prædicti Monasterij nostri nomine Thomam Garnon Bertheri Bullienee & Ioannetam eius vxorem de Reomo, ac vnum hæredem ex propriis corporibus ipsorum procreatum, seu procreandum, ac superuiuentem ipsorum liberamus, & liberatos esse volumus ab omni tallia, questa, corueia, & ab omni alio pondere seruitutis, quandiu ipsi coniuges, ac hæres, seu superuiuens ipsorum vitam duxerint in humanis, pro vna libra ceræ annuali nobis aut successoribus nostris à prædictis coniugibus, & hærede ipsorum, seu altero ipsorum coniugum soluenda, qui succedet alteri defuncto, tanquam si esset hæres legitimus in omnibus & singulis bonis mobilibus & immobilibus quibuscunque, de quibus tempore mortis erunt in possessione, non obstante manu mortua nostra, & consuetudine terræ nostræ in contrarium fundata & præscripta. Hanc autem gratiam facimus & concedimus prædictis coniugibus & hæredi eorum nomine quo suprà, non solùm ex gratia, sed etiam pro decem & nouem florenis ad scutum boni auri & ponderis, de quibus persoluit electo quondam Monasterij nostri vndecim, & nobis similiter persoluit octo florenos ad scutum, de quibus nos tenemus plenariè propagatis, & asserimus ipsos in vtilitatem dicti nostri Monasterij totaliter fore versos, quittantes ipsum Thomam & hæredes ipsius de summis supradictis solutis tam Clerico, quàm nobis. Promittentes nos nomine antedicto pro nobis & successoribus nostris præmissa omnia & singula tenere & firmiter obseruare, & contra eadem & tenorem præsentium inposterum non venire. Renunciantes in hoc facto expressè omnibus priuilegiis & exceptionibus iuris & facti, iuríque dicenti generalem renunciationem non valere. In quorum omnium & singulorum præmissorum testimonium sigilla nostra præsentibus litteris duximus apponenda. Datum die Lunæ post festum beati Matthæi Apostoli, anno Domini millesimo trecentesimo quinquagesimo primo. Quibus litteris suprascriptis non obstantibus confitemur nos esse homines manus mortuæ prædictorum Religiosorum. Ita tamen quòd si contigerit alterum nostrorum decedere absque hærede, quod absit, quòd superuiuens nostrorum duorum habeat excasuram primi defuncti, provt in dictis litteris continetur, & post decessum amborum excasura nostra, videlicet vltimi defuncti dictis Religiosis liberè & pacificè reuertatur, &c. In cuius rei testimonium sigillum dictæ Curiæ Domini Ducis Burgundiæ his præsentibus litteris rogaui, atque obtinui apponi. Actum in præsentia Hugonis Morelli de Ateis dictæ Curiæ Iurati Coadiutoris, Guillelmi Chafoti Notarij Montisbarri, Hugueneti Bertherij de Reomo Maioris de Cheuegneio, Ioannis Morelli de Ateis, Roberti Malpigniæ, Ioannis Staboni, Bellæ de Reomo supradictorum testium, ad præmissa vocatorum & rogatorum. Anno Domini millesimo trecentesimo quinquagesimoprimo, die Veneris post festum beati Michaëlis Archangeli.	1351.	
Caput I.	Ex Tabulario Reomaensi.	Iuribus Iuliacensibus prospicit Philippus Dux.	Philippe Duc de Bourgoigne, Conte d’Artois, de Bourgoigne, Palatin de Boulogne, d’Auuergne, & de Salins, Au Receueur de nostre terre d’Isles en Champagne, Salut. Nous vous mandons que ce qui est deu au Prieur de Iuilly de la rante de blé, qu’il dit auoir & a acoustumé prendre chacun an sur les moulins & tierces de Iuilly, à cause de sondit Prioré, vous la payez, ou à son certain mandement, sans delay pour les termes escheus. Depuis que nous eumes le gouuernement de nos terres, & aussi ce que deu luy en sera pour les termes auenir, quand ils escherront en la maniere acoustumée. Et ce que ne payé ly en sera nous voulons & mandons estré aloüé en vos comptes, rapportant quitance auec ces presantes. Donné à Iuilly en Champagne le XIX. iour d’Aoust, l’an de grace mil trois cens soixante & vn. Par le Conseil où estoint Messieurs de Montfort, de Mauoilly, Maistre Pierre Cuiret, & autres.	1361.	
Caput II.	Ex Tabulario Reomaensi.	Guido de officio apparituræ hæreditario pecunia transigit.	In nomine Domini, Amen. Anno Incarnationis eiusdem millesimo trecentesimo sexagesimo-tertio, die Iouis, in vigilia festi beatæ Mariæ Conceptionis, Ego Guido Macuars de Barro omnibus notum facio, quòd sim seruiens liber Religiosorum virorum Dominorum meorum Abbatis & Conuentus Monasterij Reomacusis, secundùm quod continetur in litteris super hoc confectis, & mihi traditis & deliberatis, quarum tenor talis est. Nos Frater Guido miseratione diuina humilis Abbas Monasterij S. Ioannis Reomaensis, Ordinis sancti Benedicti, Lingonensis Diœcesis, totúsque eiusdem loci Conuentus, omnibus notum facimus, quòd nos nostro, & Monasterij nostri prædicti nomine, tam in recompensationem & remunerationem bonorum & gratorum seruitiorum nobis, & dicto nostro Monasterio à Guidone Macuardi de Barro prope Reomum homine nostro, & dicti nostri Monasterij, Petronillâ eius vxore, & prædecessoribus factorum, & fideliter impensorum, quàm pro gratitudine centum florenorum de Florentia boni & puri auri, ac iusti & legitimi ponderis nobis ab ipsis coniugibus legitimè solutorum, de quibus nos nostro & quo suprà nomine ab ipsis coniugibus nos tenemus, & meritò pro contentis. Quos prædictos centum florenos confitemur & asserimus in vtilitatem dicti nostri Monasterij totaliter fore versos, quittantes ipsos coniuges, & eorum hæredes nostro & quo suprà nomine perpetuo de eisdem donamus, cedimus, vendimus, & concedimus purè & literè quittamus nomine antedicto, ac superuiuenti eorum, pro se & suis hæredibus Sergenteriam nostram de Barro cum franchisia & libertate, pertinentiis & appenditiis eiusdem Sergenteriæ quibuscunque. Ita tamen quòd dictos coniuges propter dictam Sergenteriam liberamus, & liberatos esse volumus ab omni tallia, questa, corueia, & ab omni alio pondere seruitutis pro dimidia libra ceræ in festo beatissimi Ioannis patroni nostri in nostro Monasterio duntaxat annuatim persoluenda. Quæ siquidem Sergenteria, franchisia & libertas olim fuerunt Thomæ dicti Roussey, de dicto Barro quondam hominis nostri, & seruientis, ac Monasterij antedicti iamdudum defuncti, & quæ nobis, & dicto Monasterio nostro obuenerunt per puram, veram, liberam, & voluntariam resignationem legitimè & solemniter nobis factam per Dominum Guillelmum de Barro Presbyterum, hominem nostrum, & dicti nostri Monasterij olim successorem possessiuum earundem. Nos & dictum Monasterium nostrum de dictis Sergenteria, libertate, & franchisia cum earum iuribus, pertinentiis, & appenditiis deuestiendo perpetuò dictos coniuges, & eorum superuiuentem pro se & suis hæredibus inuestiendo per competentem eadem cum onere & honore animum transferendi in eosdem, & per traditionem præsentium litterarum. Iure tamen manus mortuæ, & omnium aliarum, & singularum reddiuentiarum, & saisinarum realium, ac reddituum nobis, & dicto Monasterio nostro, provt est assuetum totiens quotiens casus aduenerit semper, & totaliter remanente. Volumus autem quòd omnes hæredes dictorum coniugum non eorum lineæ descendendo, si plures sint, de Sergenteria, franchisia, libertate, & pertinentiis gaudeant insimul, sed solus hæres successiuè de hærede in hæredem perpetuò, qui tenebitur onus & officium dictæ Sergenteriæ assuetum, provt moris est, exercere. Promittentes bona fide nomine quo supra pro nobis & successoribus nostris dicta omnia & singula tenere, & inuiolabiliter obseruare, & non contra de cætero dicere, vel venire, imò contra omnes nostris propriis sumptibus perpetuò garentire, & tueri, provt superiùs est expressum. In quorum & singulorum præmissorum testimonium sigilla nostra his præsentibus litteris duximus apponenda. Datum & actum anno Domini MCCCLXIII. die Lunæ post festum B. Martini hiemalis. Ego non gaudebo, nec gaudere potero de maiori libertate, nisi de ea quæ continetur in dictis litteris superiùs transcriptis, ac etiam declaratis. Et promitto per meum corporale iuramentum pro me & hæredibus, necnon & sub expressa obligatione hæredum, & omnium ac singulorum meorum mobilium & immobilium, præsentium & futurorum quoruncunque solemniter stipulando prædicta adimplere, nec maiorem libertatem allegare quoquo modo tempore futuro. Volens me ad præmissorum obseruantiam per Curiam Domini Ducis Burgundiæ, quasi ex re adiudicata compelli, iurisdictioni, cuius Curiæ quoad hoc suppono me hæredésque meos, & omnia bona mea. In cuius rei testimonium sigillum dictæ Curiæ his præsentibus litteris rogaui apponi. Actum in præsentia Hugonis Morelli de Ateis dictæ Curiæ Iurati Coadiutoris Guillelmi Chafoti Tabellionis Montisbarri, Odonis de Barro Domicelli, Stephani Serarij de Reomo, Girardi Coffe de Barro, Roberti Paille de Reomo testium ad præmissa vocatorum & rogatorum, anno & die prædictis.	1363.	
Caput III.	Ex Tabulario Reomaensi.	Aimo Rabutinus Camerarius Reomaensis.	Carolus Dei gratia Francorum Rex, Vniuersis præsentes litteras inspecturis, Salutem. Notum facimus quòd cùm à quadam sententia per Auditores & Commissarios carissimi germani nostri Ducis Burgundiæ pro Fratre Aimone Rabutini Monacho Camerario, & Procuratore Abbatis & Conuentus Monasterij sancti Ioannis Reomaensis, Ordinis sancti Benedicti, & ad causam dicti sui officij, & contra Maiorem, Scabinos, & communitatem de Sinemuro in Ausseto, ac Procuratorem dicti Germani nostri appellantes lata; ratione octoginta librarum fortis monetæ, grosso Turonense pro duodecim denariis computato, eidem Camerario ad causam dictisui officij Dominica post Resurrectionem Domini in Ecclesia beatæ Mariæ Sinemuri ante horam sextam, per dictos appellantes soluendarum, nomine carissimi nostri Roberti quondam Ducis Burgundiæ, & suorum successorum villam de Sinemuro tenentium, quovsque dictæ octoginta libræ per dictos successores ad voluntatem dictorum Religiosorum alibi fuissent assidatæ. Et pro quibus dicti Religiosi partem suam villæ de Balone supra Vrsiam cum omnibus suis iuribus, & emolumentis tradiderant & cesserant, iure Patronatus, & collatione Ecclesię dictę villę de Balone dumtaxat exceptis. Per quam dicti Auditores dictos de Sinemuro ad soluendum annuatim dicto Camerario nomine & termino quibus supra dictas octoginta libras ad valorem monetæ tempore obligationis contractæ per Ducatum Burgundiæ tunc communiter currentis, & in medietate expensarum per dictum Camerarium factarum condemnauerant, fuisset pro parte dictorum Maioris, Scabinorum, ac Communitatis de Sinemuro ad nostram Curiam Parlamenti appellatum. Partibus igitur in nostra Curia comparentibus in causa appellationis prædictæ, processúque vtrùm benè vel malè fuisset appellatum ad iudicandum recepto. Eo viso & diligenter examinato per iudicium dictæ Curiæ nostræ dictum fuit, dictos Auditores malè iudicasse, & dictos appellantes benè appellasse. Et emendabit dictus germanus noster, dictos appellantes ab impetitione fortis monetæ per dictum Camerarium petitæ absoluendo. Et per idem iudicium dicta Curia nostra dictos de Sinemuro ad reddendum & soluendum annuatim dicto Camerario ad causam sui officii antedicti tempore, & loco superiùs declaratis, dictas octoginta libras de moneta nostra per Ducatum Burgundiæ communiter in mense Martii currente condemnauit, & condemnat, dictum Camerarium in expensis causæ principalis condemnando, earum taxatione dictæ Curiæ nostræ reseruata. In cuius rei testimonium præsentibus litteris nostrum iussimus apponi sigillum. Datum Parisiis in Parlamento nostro die XIV. Maii, anno Domini millesimo trecentesimo septuagesimo tertio, & Regni nostri decimo.	1373.	
Caput IV.	Ex Tabulario Reomaensi.	Transactio in lite de custodia castri Reomaensis inter Guidonem, & Visarnenses.	En nom de nostre Seigneur, Amen. En l’an de l’Incarnation d’iceluy mil trois cens quatre-vingts & trois, le XXVII. iour du mois de Mars, Nous Iaquot Lespon, Iean Piton, Iean le Suaue, Iean le Seurre, Iean Bernart, Huguenin Cameel, Guiot le Clerc, Robert le Suaue, Perrenot Cameal, Guyart Billoy, Adeline famme feu Philippe Perrenot habitans de Visarney, & chasqu’vn de nous pourtant comme il luy touche, faisons sauoir à tous ceux qui ces presantes lettres verront & orront, que comme plaid & discors fut meu entre Reuerend Pere en Dieu Monsieur Guy de Iaucour Abbé de Moustier sainct Iean d’vne part & nous dessusdits d’autre, sur ce que nous disiens & mainteniens que nous n’estiens tenus de guettier, voillier par nuit, ne ouurer és fosses de la forteresse de Moustier sainct Iean, & que nous n’estiens tenus de contribuer és reparations & enforcissemens d’icelle forteresse. Ledit Reuerend Pere disoit au contraire, que comme les aultres habitans nous estiens tenus, & aussi comme les aulties retrahans en ladite forteresse, pourquoy grans proces auient esté à Beaulne deuant les Auditeurs des appels dou Douchié de Bourgogne, & à present pend à mouuoir ou Parlement Real à Paris, sur certaines appellations faites par nous habitans dessusdits, desquels debas & descors, s’il plaisoit au Roy nostre Sire, & nos Seigneurs de Parlement, nous auons ja accordié, & traictié entre nous parties dessusdites, si comme apperira, & peut apparoir par vn contract receu & signé par Maistre Simon de Ginuray Clerc iuré de la Cour Monsieur de Bourgoigne, & Coadiuteur de Nicolas Chiflet Tabellion de Montbart pour ledit Monsieur le Duc, & seellé du seel de ladite Cour. Et depuis ledit contract ainsi faict nous dessusdits habitans auons faict appeller & adiourner ledit Reuerend Pere en Dieu Guiot de Bar, à presant Cheualier, lors Capitaine de Moustier S. Iean, & plusieurs autres en Parlement à Paris à respondre à nous, & au Procureur du Roy sur certaines demandes en cause d’appel, & sur deus attentats que nous disiens que iceus Monsieur l’Abbé, Guiot de Bar & les autres auoint commis. Nous non deceus, non circonuenus, non contrains, de nos bons grez & sans force confessons, que sans cause aucune raisonnable, mais par mauuais conseil auons faict appeller les dessusdits oudit Parlement, & que aucun grief, force, ou contrainte ils ne nous ont faict, pourquoy ils, ou aulqu’vn d’eus puisse auoir commis attentat, & sans cause auons appellé. Et pource que indeuement nous les auons fait appeller, & traictier pour les despens faicts en ceste seconde poursuite cognoissons deuoir, & estre tenus nous, & va chasqu’vn de nous audit Reuerend Pere en Dieu en la somme de quinze frans de bon or, & iuste pois, à payer par nous, & vn chasqu’vn de nous à la volonté dudit Reuerend Pere en Dieu, & ouurerons és fosses de cy en auant, ainsi comme les autres habitans, & retrahans, & payerons les defauts qui seront trouuez, que faicts y aurons, & ou cas, qu’il plaira au Roy & à sadite Cour, nous nous departons desdites appellations & poursuites, & consentons ledit premier traicté contenu és dites lettres seelées dou seel Monsieur le Duc, ensemble lesdites lettres demourront, & voulons demourer en leur force & vertu, sans qu’aucune innouation en soit pour ce faicte. Mais iceluy ratisions, & approuuons, & renonçons expressément à tout le procez, & impetrations que sur ce presant discord ont esté faictes, tant en la premiere impetration, qu’en ceste seconde, & tant en ladite Cour de Parlement à Paris, comme autre part.	1383.	
Caput I.	Ex Tabulario Reomaensi.	Decima pro Rege Siciliæ soluitur à Reomaensibus.	Nos Ioannes Iolis Licentiatus in Legibus, Sacrista Ecclesiæ sancti Nicetij Lugdunensis, Sedis Apostolicæ Nuncius, ac in Lugdunensi, Viennensi, Bisuntinensi, ac Tarentasiensi prouinciis iurium Cameræ Apostolicæ debitorum collector: Notum facimus vniuersis præsentes litteras inspecturis, quòd nos confitemur habuisse & recepisse à Priori de Aiseio Lingonensis Diœcesis per manus venerabilis in Christo Patris Domini Abbatis Reomaensis dictæ Lingonensis Diœcesis tres francos auri, & quatuor solidos Turonenses, in quibus dictus Prior præfatæ Cameræ tenebatur, pro decima per Dominum nostrum Clementem Papam septimum imposita ad vtilitatem Serenissimi Principis Domini Ludouici Regis Siciliæ, & hoc de anno Domini currente MCCCXCII. nuper lapso. De quibus tribus francis & quatuor solidis Turonensibus dictum Priorem & suos, nomine tamen præfato quittamus, ac penitùs absoluimus per præsentes. In cuius rei testimonium præsentibus litteris signum nostrum manuale apposuimus, ac sigilli nostri fecimus appensione præsentes muniri. Datum Lugduni die XXVI. Iunij, anno à Natiuitate Domini MCCCXIII. Pontificatus præfati D. nostri Papæ anno XV. / Ioannes Iolis.	1393.	
Caput II.	Ex Tabulario Reomaensi.	Feodum Reomaense ex Senatusconsulto Parisiensi recuperat.	Carolus Dei gratia Francorum Rex, vniuersis præsentes litteras inspecturis, Salutem. Notum facimus, quòd cùm in certa causa mota & pendente coram Bailliuo nostro Senonensi in sede sua Villæ nouæ Regis inter Religiosos Abbatem & Conuentum Monasterij sancti Ioannis Reomaensis in Auxeto actores, & conquerentes in casu nouitatis & saisinæ ex vna parte: & Magistrum Guidonem Guilliere defensorem, & opponentem in dicto casu ex altera, plures rationes & facta pro parte dictorum Religiosorum propositæ fuissent ad finem quòd dicti Religiosi in possessione & saisina tenendi, tanquam feodum mouens de eorum feodo nobili, & de Dongerio secundùm consuetudinem patriæ Burgundiæ totam terram, quæ quondam fuerat Huguetæ de Darteio Petri Bridouardi relictæ, in villa & territorio de Iocis propè dictum Monasterium sancti Ioannis existentem, cum pratis, terris, nemoribus, Iustitia alta, media, & bassa, necnon pluribus personis seruilis conditionis de corpore, & tailliabilibus, costumis, & censiuis, terragiis, & aliis iuribus cum suis pertinentiis, necnon in possessione, & faisina dictum feodum ad eorum manum tam pro defectu hominis nobilis, quàm deueriorum ad causam ipsius feodi eisdem minimè factorum, provt natura feodi nobilis requirebat, ponendi & tenendi quotiescunque eueniebat casus, ac fructus ex dicto feodo durante dicta manus appositione prouenientes leuandi, & ad suam vtilitatem applicandi, quovsque hominem nobilem ad eis faciendum pro dicto feodo fidem & homagium, ac deueria consueta haberent, vel sufferentiam concessissent pro prædictis, manutenerentur & conseruarentur, &c. Et in tantum processum extitisset quòd idem Bailliuus, seu eius locum tenens partibus auditis, &c. prædictos Religiosos in dictis suis possessionibus & saisinis manutenuisset & confirmasset impedimentum & manum nostram in dictis rebus contentiosis appositam ad eorum vtilitatem, leuando & amouendo, ipsúmque defensorem ad tradendum & restituendum dictis Religiosis fructus quos virtute recredentiæ perceperat, & in expensis instantiæ condemnasset, fuit à dicta sententia pro parte dicti defensoris ad dictam nostram Parlamenti Curiam appellatum. Auditis igitur partibus antedictis in dicta Curia nostra in causa appellationis prædictæ, processúque an benè vel malè fuerit appellatum ad iudicandum recepto. Eo viso & diligenter examinato per iudicium dictæ Curiæ nostræ dictum fuit dictum Bailliuum nostrum benè iudicasse, & dictum defensorem malè appellasse. Et emendabit appellans, ipsum in expensis huiusmomodi causæ appellationis condemnando, earundem expensarum taxatione dictæ Curiæ nostræ reseruata. In cuius rei testimonium præsentibus litteris nostrum iussimus apponi sigillum. Datum Parisiis in Parlamento nostro, vltimâ die Februarij, anno Domini millesimo quadringentesimo-quarto, & Regni nostri vicesimo-quinto.	1404.	
Caput III.	Ex Tabulario Reomaensi.	Guillelmus Damax ratione feodi Ludouico subditur.	En nom de nostre Seigneur, Amen. L’an de l’Incarnation d’icelui courant mille quatre cens & quatre, & le second iour du mois d’Octobre, Ie Guillaume Damax Escuier Seigneur de Sisery fais sçauoir à tous ceuls qui ces lettres verront, comme Reuerend Pere en Dieu Frere Louis de Iaucour Licentié en Droict, humble Abbé du Monastere de Moustier sainct Iean de l’Ordre de sainct Benoist, en l’Euesché de Langres, heust faict mettre parmy sa main ma terre de la Ville de Vignes, laquelle il dit estre de son fié, à cause de sondit Monastere pour defaut de reprinse de fié à luy non faicte, que ie Guillans pour auoir la recreance en main leuée de madite terre ay promis & promes par ces presantes par mon serment pour ce corporellement donné aus saincts Euangiles de Dieu, & sous l’expresse obligation de tous mes biens meubles & non meubles, presans & aduenir quelconques, & des biens de mes hoirs prandre droict, & faire droict audit Reuerend, ou à son Procureur par nom de luy, audit lieu de Vignes, par deuant le Preuost ou Bailly dudit Reuerend, sur tout ce qu’il me voudra demander à cause dudit fié comparoissant à toutes iournées, que sur ce me seront assignées, & payer l’adiugé, se mestier est. Et pour plus grande seurté, ie Hugues de Troncion Escuier me suis estably & constitué, me establis & constitue pleige & principal vendeur audit Reuerend Pere presant & acceptant, pour & à la requeste dudit Guillaume de faire, tenir, & garder les choses dessus dites, tout par la forme, maniere, & sous l’obligation que i’ay, sans plaid mouuoir, & auec ce randre & paier audit Reuerend tous cousts, dommages, mises, interests que ledit Reuerend se dira sur ce auoir encourus par default des choses dessus dites non faictes, ne accomplies par la maniere que dit est, ou autrement par mon defaut.	1400.	
Caput I.	Ex Tabulario Reomaensi.	Prioratum Tisiacensem Monasterio annecti curat.	Antonius miseratione diuinâ sanctæ Mariæ in via lata Diaconus Cardinalis de Chalanc vulgariter nuncupatus, Sedis Apostolicæ Nuncius, cum plena Legati à latere ad Regnum Franciæ potestate concessâ specialiter destinatus: Dilecto nobis in Christo venerabili Patri, Fratri Simoni Abbati Monasterij sancti Ioannis Reomaensis Ordinis sancti Benedicti, Lingonensis Diœcesis, Salutem in Domino sempiternam. Merita vestræ Religionis exposcunt, vt eum paterna beneuolentia prosequentes illam, gratiam vobis libenter concedamus, quam vestris commoditatibus fore conspicimus opportunam. Exhibita siquidem nobis vestra ex parte petitio continebat, quòd reditus & prouentus vestri Monasterij prædicti à sui fundatione pro maxima parte, vel potiùs suæ cellæ sunt diminuti, quódque vos desideretis in fauorem dictæ Religionis, & diuinæ laudis augmentum, numerum Religiosorum in vestro Monasterio degere solitorum augmentare, quod facere nequitis, sine Monasterij vestri magno dispendio, nisi vobis de aliquo subuentionis auxilio succurratur. Et sicut eadem petitio subiungebat, ad Monasterium præfatum pertinet & spectat locus vocatus des Vignes, à dicto vestro Monasterio satis remotus, & propter ipsius distantiam homines illius loci tempore guerrarum ad dictum Monasterium vestrum non possunt confugere; imò coguntur confugere ad quoddam castrum ibi vicinum & propinquum, de dominio Ducis Burgundiæ, & ibi excubias facere, & alia onera soluere coguntur in ipsius Monasterij non modicum præiudicium & grauamen. Præfatúsque locus est satis vicinus, & quasi contiguus Prioratui de Tiseio Eduensis Diœcesis à dicto Monasterio dependenti, quod fortificari posset, & ad cum homines prædicti loci tempore guerrarum possent recurrere, & ab inuasoribus defendere. Nobis humiliter supplicantes quatenus dictum Prioratum, cuius fructus, reditus, & prouentus triginta librarum Turonensium valorem annuam eius supportatis oneribus non excedunt: quódque dictus Prioratus tot debitis oneratus existit, quod commodè per Priorem, vel alium eius Rectorem releuari non potest, vobis & mensæ vestræ Abbatiali vnire, annectere, & incorporare in perpetuum dignaremur. Nos igitur de præmissis ad plenum informati dictum Prioratum cum omnibus iuribus & pertinentiis suis cellæ vestræ in perpetuum vnimus, incorporamus, & annectimus. Ita quòd per cessum vel decessum Prioris ipsius Prioratus, qui nunc est, vel ipsum dimittentis per vos, & successores vestros corporalem possessionem ipsius Prioratus, iuriúmque atque pertinentiarum liberè ingredi & apprehendere, ipsúmque Prioratum in perpetuum retinere, & ipsius fructus in vestros vsus, ac successorum vestrorum conuertere valeatis Diœcesani loci, & cuiuslibet alterius, licentia minimè requisita, prouiso tamen quòd seruitium diuinum ibidem fieri solitum non negligatur, decernentes ex nunc irritum & inane, si secus super his à quoquam quauis authoritate scienter, vel ignoranter contigerit attentari, contradictores per censuram Ecclesiasticam compescendo. Datum in Caroloco Matisconensis Diœcesis III. Idus Septembris, Pontificatus Domini nostri Domini Benedicti Papæ decimi-tertij anno XII.	1406.	
??	Ex Tabulario Reomaensi.	Catalogum fato functorum mittit ad Ecclesias socias.	Vniuersis præsentes litteras inspecturis, Catholicæ fidei cultoribus præcipuè societatem nobiscum habentibus, ad quorum notitiam præsentium litterarum series deducta fuerit: Frater Guido de Lugniaco miseratione diuina humilis Abbas Monasterij S. Ioannis Confessoris Reomaensis, Ordinis S. Benedicti, Lingonensis Diœcesis, totúsque eiusdem loci Conuentus, sinceram in Domino caritatem & dilectionem. Nomina fratrum nostrorum defunctorum penes nos & Ecclesiam nostram per carum fratrem nostrum Religiosum virum Philippum Macé Commonachum nostrum expressè professum latorem præsentium, quem ad hoc nuncium constituimus specialem in quodam rotulo descripta, vobis mittimus, vos in Domino exorantes, quatenùs apud nos debitè & solemniter diuinum Officium celebretur, provt hactenus apud vos est fieri consuerum. Nomina verò illorum, qui apud vos decesserunt ad dictum nostrum Monasterium per eundem nuncium remittetis, vt Missæ & alia diuina Officia pro eorum animabus per nos deuotè celebrentur, & alia debita persoluantur. Et ne dictus Frater Philippus noster Monachus præsentium lator defectu alimenti suum iter rumperet inaniter, & interim in animarum graue præiudicium Ecclesiæ suspenderentur Orationes, vestras manus in refectionibus, & aliis necessariis porrigite supplicamus fraternitatis intuitu adiutrices. Et si ipsum fortè mori contingeret, Ecclesiasticæ sepulturæ apud vos eundem tradere, ac rotulum nostrum per certum nuntium sub debita salarij remuneratione remittere dignemini; & velitis. In cuius rei testimonium nostra litteris præsentibus duximus apponi sigilla. Datum in nostro Reomaensi Capitulo ad sonum campanæ hora consueta, nobis insimul more solito propter hoc aggregatis die .... mensis .... anno à Natiuitate Domini millesimo quadringentesimo quadragesimo-quinto.	1445.	
Caput II.	Ex Tabulario Reomaensi.	Guillelmus de Corpore sancto Reomaensis Prior de Iugis decimas, & res inuentas vendicat Prioratui per sententiam conseruatoris priuilegiorum Vniuersitatis Parisiensis.	In nomine Domini, Amen. Visis libello actoris fratris Guillelmi de Corpore sancto Prioris de Iugis, & responsionibus Rei Ioannis Courtois, aliàs Ioigny, ad positiones ipsius actoris factas, necnon depositionibus testium, & tenoribus litterarum pro parte ipsius actoris productarum, ac toto processu, & meritis causæ præsentis cum cæteris, quæ videnda erant in hac parte, & quæ nos animúmque nostrum rationabiliter mouere poterant, & debebant, communicato cum Iurisperitis consilio per hanc nostram sententiam definitiuam, quam pro tribunali sedentes, & Deum solum præ oculis habentes ferimus in his scriptis ipsum Reum ad reddendum, tradendum, & soluendum actori nomine, quo agit sex solidos, & octo denarios Parisienses pro valore atque æstimatione quatuor vellerum facientium duas partes decimæ vellerum ex ouibus & mutonibus dicti Rei infra metas Prioratus, ac Parochiæ de iugis, ac tempore de quo in libello actoris mentio habetur nutritis prouenientium, & per eundem Reum habitorum; & quatuor solidos Parisienses pro æstimatione duorum agniculorum facientium duas partes decimæ agniculorum ex dictis ouibus per dictum Reum susceptorum, necnon sexaginta quatuor solidos Parisienses pro valore, seu æstimatione equi inuenti, & in dicto libello declarati; vnà cum expensis dicti actoris in eiusmodi causa, & eius occasione factis earum taxatione nobis in posterum reseruata, condemnamus, præfatum Reum à plus petitis absoluentes. Actum anno Domini millesimo quadringentesimo quadragesimo-septimo, Indictione decima. Die verò Iouis post festum beatorum Ægidij, & Lupi Confessorum, septima mensis Septembris, Pontificatus sanctissimi in Christo Patris, & Domini nostri Domini Nicolai diuina prouidentia Papæ quinti, anno primo.	1447.	
Caput I.	Ex Saniuliano Historiæ Matisconensis. Cap. I.	Philiberti Hugoneti institutio & promotio.	Stephanus Hugonetus Episcopus Matisconensis tantæ fuit in nepotum suorum Guillelmi & Philiberti institutione sedulitatis ac solertiæ, vt virtute atque eruditione summos deinceps in suo quisque vitæ genere apices promeriti sint dignitatum. Nam maior natu Guillelmus, cùm se Matisconensi foro dedidisset, causásque diligentia ac fide eximia in eo diutissimè egisset, in Principis consistorium laudatissimæ famæ patrocinio euocatus ad Cancellarij dignitatem, quæ Burgundicæ iuridicinæ summa erat, tandem est euectus. Quo in munere Espissiæ, Salliantij, aliísque non paucis auctus ditionibus honore simul & opibus vberrimè floruit. Sed cæso ad Nanceium Carolo Burgundiæ Duce extremo dum filiæ eius Mariæ in annis minoribus fidam cum Imbercurtio tutelam ex parentis testamento præstaret seditiosis atque impotentibus Gandauensium tumultibus vnà cum illo est sublatus. At Philibertus Hugonetus, nepotum Stephani natu minimus, doctrina & probitate inter paucos suæ ætatis excelluit, & suo patruique consilio Ecclesiasticis addictus muniis tum minores aliquot initio dignitates, tum Patrui decessu Matisconensem nactus est Episcopatum. Quo tempore cùm Guillelmus eius frater apud Ducem Burgundiæ gratia & authoritate plurimùm posset, interposita sui Principis flagitatione non ægrè obtinuit à Sixto IV. Pontifice vt anno MCCCCLXXIII. Philibertus frater in Cardinalium Collegium cooptaretur. Sed Carolo Duce quarto pòst anno cæso, & Guillelmo Hugoneto non multo posteà sublato censuit Philibertus tutiorem sibi Romam, quàm patriam, captáque salutandi Pontificis & ineundi Collegij occasione domicilium eò transtulit, plurimáque illic pro dignitate cùm gessisset, anno demùm MCCCCLXXXIV. Septembris IV. rebus humanis excessit.	??	
Caput II.	Ex Tabulario Reomaensi.	Ioannes Rolin Episcopus Eduensis, à Ioanne de Cussigniaco fundatas ad B. Virginem laudes ac preces confirmat.	Ioannes Rolin miseratione diuina tituli S. Stephani in Cælio monte Presbyter Cardinalis Episcopus Eduensis, vniuersis prasentes litteras inspecturis, salutem in Domino sempiternam. Virgo venustissima, & omnium virtutum floribus circumamicta, Virgo Dei genitrix, cuius pulchritudinem sol & luna mirantur, cuius precibus populus Christianus adiuuatur, fructum pretiosissimum & immarcessibilem æternum Dominum nostrum Iesum Christum Spiritus sancti gratia benedicta concepit, & intemerata produxit. Propter quod spiritualia opera ad laudem eius ordinata præcipua sunt deuotione à Christi fidelibus meritò veneranda, vt ipsius piissimæ aduocatæ indefectiuis coadiuti præsidiis, æternæ retributionis præmia consequi mereantur. Cùm itaque consulta, sancta & salubri deuotione ductus, & tota mente intentus ad ea quæ salutis sunt, dilectus noster Magister Ioannes de Cussigny in Iure Canonico Licentiatus, & Prior de Braigniaco ad honorem & laudem sacratissimæ Virginis Mariæ hanc deuotissimam orationem, Alma Redemptoris mater, cum versiculo Post partum, & Collecta Gratiamtuam, subiuncto Psalmo, De profundis, versu Requiem, & oratione Fidelium, pro commemoratione fidelium defunctorum, pro quibus exorare sancta & salubris est cogitatio, in Monasterio S. Ioannis Reomaensis, Ordinis sancti Benedicti, Lingonensis Diœcesis, dietim finitis Vesperis, alta voce per Religiosos eiusdem Monasterij, pro sua, suorúmque desideranda salute canendam fundauerit, & manu larga de bonis sibi à Deo largitore illorum collatis dotauerit, cupientes vt oratio prædicta vnà cum Psalmo, versiculis, & Collectis prætactis, ad laudem ipsius piissimæ Virginis, cæli Reginæ deuotè canatur, & ad illam audiendam supplici corde Christi fideles conueniant, vtque Christi fideles ipsi eò libentiùs gratia laudes impendendi præfatæ gloriosissimæ Virgini illuc tunc affluant, quo ex hoc ibidem cælestis gratiæ dono vberiùs se refertos conspexerint de omnipotentis Dei misericordia, & beatorum Petri & Pauli Apostolorum eius, Apostolicáque in hac parte nobis expressè concessa authoritate, sanctorúmque Martyrum Nazarij & Celsi, Lazari atque Leodegarij patronorum nostrorum meritis, & intercessionibus confisi, omnibus & singulis vtriusque sexus Christi fidelibus verè pœnitentibus & confessis, qui in præfato Monasterio interfuerint, & intenta mente sæpè dictam orationem cum Psalmis, Versiculis, & Collectis prædictis audierint, orationem Dominicam vnà cum Angelica salutatione pro intentione prædicti fundatoris deuotè dixerint, quoties id fecerint, toties centum dies Indulgentiarum, vt Cardinalis, & quadraginta vt Episcopus, quoad dictos quadraginta dies, Diœcesani interueniente consensu de iniunctis eis pœnitentiis misericorditer in Domino relaxamus, præsentibus perpetuum robur habituris. In quorum fidem, robur, & testimonium præmissorum has nostras præsentes litteras per Secretarium nostrum subscribi, sigillíque nostri oblongi iussimus, & fecimus appositione communiri. Datum Eduæ in nostro Episcopali Palatio XXVI. mensis Decembris, annno Domini MCCCCLXIII. Pontificatus sanctissimi in Christo Patris Domini nostri Domini Pij diuina prouidentia Papæ II. anno VI.	1463.	
Caput III.	Ex Tabulario Reomaensi.	Guido Lingonensis Episcopus preces ac laudes ad B. Virginem fundatas à Ioanne de Cussigny probat, ac firmat.	Guido miseratione diuina Episcopus, Dux Lingonensis, & Par Franciæ, vniuersis Christi fidelibus præsentes litteras inspecturis & audituris, salutem in eo qui est omnium vera salus. Cordi nobis est, & zelo ferimur præcipuo fidelium corda ad laudes & præconia inuiolatæ, integræ, ac sacratissimæ Dei genitricis Virginis Mariæ, quæ salutis nostræ extitit exordium, quantum possumus intenta reddere & deuota, vt suos semper misericordes oculos ad nos piè conuertat, & immarcessibilem ac pretiosissimum fructum suum æternum Dominum nostrum Iesum Christum nobis post hoc exilium gloriosè ostendat. Cùm igitur consulta, sancta & salubri deuotione ductus, & tota mente intentus ad ea, quæ salutis sunt, dilectus nobis in Christo Magister Ioannes de Cussigny in Iure Canonico Licentiatus, & Prior de Braigniaco, ad honorem & laudem sacratissimæ Virginis Mariæ hanc deuotissimam orationem Alma Redemptoris mater, cum versiculo Post partum, & Collecta, Gratiam tuam, subiuncto Psalmo, De profundis, versu Requiem, & oratione Fidelium, pro commemoratione fidelium defunctorum, pro quibus exorare sancta & salubris est cogitatio, in Monasterio sancti Ioannis Reomaensis, Ordinis sancti Benedicti, nostræ Lingonensis Diœcesis, dietim finitis Vesperis alta voce per Religiosos eiusdem Monasterij pro sua suorúmque desideranda salute canendam fundauerit, & manu larga de bonis sibi à Deo illorum largitore collatis dotauerit, cupientes vt oratio prædicta cum Psalmis, Versiculis, & Collectis prætactis, ad laudem ipsius piissimæ Virginis cæli Reginæ deuotè canatur, & ad illam audiendam supplici corde fideles conueniant, vtque Christi fideles ipsi gratia lauds impendendi præfatæ Virgini illuc tunc affluant, quo ex hoc ibidem cælestis gratiæ dono vberiùs sese refertos conspexerint. De omnipotentis Dei misericordia, ac beatorum Petri & Pauli Apostolorum eius, Mammetisque Patroni nostri precibus & meritis in Domino confisi, omnibus & singulis vtriusque sexus Christi fidelibus verè pœnitentibus & confessis, qui in præfato Monasterio interfuerint, & intenta mente sæpè dictam orationem cum Psalmo, Versiculis, & Collectis prædictis audierint, orationémque Dominicam, vnà cum salutatione Angelica pro intentione prædicti fundatoris deuotè dixerint, quoties id fecerint, toties quadraginta dies de iniunctis sibi pœnitentiis, vel quæ meritò iniungi deberent, in Domino misericorditer relaxamus; aliorum quadraginta dierum Indulgentiarum per Reuerendissimum in Christo Patrem Dominum Cardinalem & Episcopum Eduensem, pro præmissis factæ concessioni consensum nostrum præbentes pariter & assensum, præsentibus perpetuis temporibus duraturis. Datum in Castro nostro de Musseio sub sigillo Cameræ nostræ, die vicesima-quarta mensis Ianuarij, anno Domini millesimo quadringentesimo sexagesimo-tertio.	1463.	
Caput IV.	Ex Tabulario Reomaensi.	Prioratum Tisiaci Abbatis dignitati rursum annecti curat Philibertus Hugonetus.	Sixtus Episcopus seruus seruorum Dei, ad perpetuam rei memoriam. Ex iniuncto nobis desuper Apostolicæ seruitutis officio ad ea libenter intendimus, per quæ Ecclesiis & Monasteriis, ac illis pro tempore præsidentibus personis vtiliter & salubriter valeat prouideri. Cùm igitur hodie dilectus filius Ioannes de Cussigniaco Monachus Monasterij de Balma Cluniacensis Ordinis, Bisuntinæ Diœcesis, qui Prioratum de Tisy Ordinis sancti Benedicti ex concessione Apostolica in commendam obtinebat, commendæ eiusmodi in manibus nostris sponte & liberè cesserit, nósque cessionem ipsam duxerimus admittendam, & proptereà cessante eiusmodi commendâ, Prioratus prædictus adhuc eo quo vltimo ante eiusmodi commendam vacauerat, modò vacare noscatur, & sicut exposuit nobis nuper dilectus filius noster Philibertus tituli S. Luciæ in Silice Presbyter Cardinalis, qui Monasterium S. Ioannis Reomaensis eiusdem Ordinis sancti Benedicti, Lingonensis Diœcesis ex simili concessione in commendam obtinet fructus, reditus & prouentus mensæ Abbatialis dicti Monasterij S. Ioannis propter guerrarum turbines, & alios sinistros euentus, quibus partes illæ plurimùm pręgrauatæ fuerunt adeò tenues, ac diminuti sint, quòd illi ad Abbatis dicti Monasterij sancti Ioannis pro tempore existentis, iuxta Abbatialis dignitatis exigentiam, commodam sustentationem, & onerum ei incumbentium supportationem non sufficiunt, in ipsóque Prioratu sit quoddam fortalitium, quod magna pro Monasterij sancti Ioannis, & Prioratus eiusmodi, necnon vasallorum, & aliorum subditorum dicti Monasterij S. Ioannis, ac bonorum ipsius conseruatione, indiget custodia, quam Prior dicti Prioratus pro tempore existens per seipsum, vt opus esset quandoque facere, & onera proptereà ei incumbentia supportare non potest. Verùm si dictus Prioratus, qui ab eodem Monasterio sancti Ioannis dependet, & ad omnimodam Abbatis dicti Monasterij sancti Ioannis collationem, seu aliam dispositionem, dum vacat, pertinet; ac aliàs eidem Monasterio vnitus, & certis de causis dissolutus fuit, cuiúsque possessiones ipsius Monasterij possessionibus partim sunt contiguæ, eidem mensæ perpetuò vniretur, annecteretur, & incorporaretur præfatus Abbasse commodiùs sustentare, & onera eiusmodi faciliùs perferre, necnon fortalitium ipsum tutiùs conseruate posset. Abbatíque ac Monasterio, Prioratui, vasallis, & subditis proptereà non modica proueniret vtilitas. Quare dictus Philibertus Cardinalis asserens quòd fructus, reditus, & prouentus dicti Prioratus quinquaginta ducatorum auri de camera, secundùm communem æstimationem, valorem aureum non excedunt, nobis humiliter supplicauit, vt Prioratum prædictum cum omnibus iuribus, ac pertinentiis suis eidem mensæ perpetuò vaire, annectere, & incorporare, aliásque in præmissis oportunè prouidere de benignitate Apostolica dignaremur. Nos igitur, qui dudum inter cætera voluimus, quòd petentes beneficia Ecclesiastica aliis vniri tenerentur exprimere verum valorem, secundùm communem æstimationem tam beneficij vniendi, quàm illius cui vniri peteretur, alioquin vnio ipsa non valeret, & in vnionibus semper commissio fieret ad partes, vocatis quorum interest, eiusdem mensæ verum valorem annuum, necnon verum vltimum eiusdem Prioratus vacationis modum, etiamsi ex illo generalis reseruatio resultet, præsentibus pro expressis habentes, huiusmodi supplicationibus inclinati, Prioratum prædictum, qui Conuentualis, aut dignitas non est, quouis modo, aut ex cuiuscumque persona, seu per liberam resignationem alicuius de illo extra Romanam Curiam coram Notario publico, & testibus spontefactam, aut constitutionem felicis recordationis Ioannis Papæ XXII. quæ incipit, Execrabilis, vel assecutionem alterius beneficij Ecclesiastici ordinaria autoritate collati, vacet, etiamsi tauto tempore vacauerit, quòd eius collatio, iuxta Lateranensis statuta Concilij, ad Sedem Apostolicam legitimè deuoluta, ipséque Prioratus dispositioni Apostolicæ reseruatus existat, eíque cura immineat animarum, & ad illum consueuerit quis per electionem assumi. Super eo quoque inter aliquos lis, cuius statum præsentibus haberi volumus pro expresso, pendeat indecisa, dummodo tempore datæ præsentium non sit in eo alicui specialiter ius quæsitum, cum omnibus iuribus & pertinentiis supradictis, eidem mensæ autoritate Apostolicâ tenore præsentium perpetuò vnimus, annectimus, & incorporamus. Ita quòd ex nunc liceat præfato Philiberto Cardinali, & pro tempore existenti ipsius Monasterij sancti Ioannis Abbatis per se, vel alium, seu alios corporalem Prioratus, iuriúmque & pertinentiarum prædictarum possessionem autoritate propriâ liberè apprehendere, & perpetuò retinere, illiúsque fructus, reditus, & prouentus eiusmodi in suos, ac mensæ & Prioratus vsus, & vtilitatem conuertere, Diœcesani loci cum suis, alteriúsve licentia minimè requisita. Non obstantibus, &c. Datum Romæ apud sanctum Petrum, anno Incarnationis Dominicæ MCCCCLXXVI. XV. Cal. Iunij, Pontificatus nostri anno V.	1476.	
Caput V.	Ex Historia Pontif. Alphonsi Ciaconi in Sixto IV.	Cardinalatus & mors Philiberti Hugoneti.	Philibertus Hugoneti Gallus Burgundus, Protonotarius Apostolicus, Episcopus Matisconensis, Presbyter Cardinalis tituli S. Luciæ in Silice creatur à Sixto IV. anno millesimo quadringentesimo septuagesimotertio. Et infrà in creatione Innocentij VIII. anno millesimo quadringentesimo octogesimo-quarto, Philibertus, inquit, Hugoneti Gallus Episcopus Matisconensis, Presbyter Cardinalis tituli sanctorum Ioannis & Pauli tituli Pammachij. Et mox. Philibertus Hugoneti Gallus Presbyter Cardinalis tituli SS. Ioannis & Pauli tit. Pammachii obiit Romæ tertio Idus Septembris, anno millesimo quadringentesimo octogesimo-quarto, Pontificatus primo, sepultus ad S. Mariam de Populo.	??	
Caput I.	Ex Tabulario Reomaensi.	Formula donationis conuersæ mulieris.	En nom de nostre Seigneur, Amen. L’an de l’Incarnation d’iceluy courant mille quatre cens soixante seze, le vint & septiesme iour du mois de Decembre, Ie Ieannete vefue de feu Iean Bauldot demeurant à Moustier S. Iean, sçauoir fais à tous presans & aduenir: que ie de ma certaine science, & bon propos ay baillé, cedé, donné, quitté, & transporté, & par la teneur de ces presantes letres baille, donne, cede, quitte, transporte, deliure par donation pure, parfaite, & irreuocable faite entre les vifs; & pource qu’il me plait ainsi le faire à Reuerend Pere en Dieu Frere Iean de Cussigny Abbé de l’Eglise & Monastere dudit Moustier sainct Iean, Maistre Estienne de Longueuille Procureur dudit Reuerend Pere en Dieu, stipulant & acceptant pour ledit Frere Iean de Cussigny Abbé dessus dit, tous mes biens immeubles, quelque part qu’ils soint assis, ou situez, ou de quelque nom ou valeur qu’ils soint dis, nommez, ou appellez. Moyennant, & parmy ce que iceluy Reuerend Pere en Dieu est & sera tenu de moy nourrir, & gouuerner, & administrer toutes mes necessitez corporelles ma vie durant; c’est à sçauoir boire, manger, coucher, leuer, vestir, & habiller, ensemble toutes mes autres necessitez corporelles quelconques, & à la fin de mesiours moy faire inhumer, & mettre en terre saincte, & faire ou payermes frais funeraux. Dont & de laquelle donation ie Ieannete suis & me tiens pour bien contente, & d’iceuls immeubles ie deuests & desaisis moy, mes hoirs, & ayans cause perpetuellement; & ledit Frere Iean de Cussigny Abbé dessus dit, & ses successeurs en reuests, & saisis perpetuellement par ces presantes lettres. Promettant ie ladite Ieannete par mon serment pour ce donné corporellement aus saincts Euangiles de Dieu, & sous l’expresse hypotheque & obligation de tous mes biens, & des biens de mes hoirs meubles & immeubles quelconques: lesquels quand à ce ie soumets & oblige à la iurisdiction, & contrainte de la Chancellerie du Roy nostre Sire pour son Duchié de Bourgoigne, pour en estre contrainte & executée comme de chose cognuë, & loyaument adiugée, à tenir & auoit agreable forme, & stable à tousiours ceste presante donation, & à la garantir, deliurer, & defandre, & faire en paix tenir audit Reuerend Pere en Dieu, & à ses successeurs enuers & contre tous à mes missions & despens, sans iamais aller ou venir à l’encontre en aucune maniere. En renonceant quant à ce à toutes exceptions de fraudes, & deceptions, à tous faicts, & droicts donnés, & introduits en la faueur des fammes, & mesmement au droict, disant generale renonciation non valoir, se l’especial ne precede. En tesmoin de ce i’ay requis & obtenu le seel de la Cour de ladite Chancellerie estre mis & appendu à ces presantes lettres. Faictes & passées par deuant Simonet Fariet Notaite public & Iuré d’icelle Cour, presans Reuerend Pere en Dieu Hugues Tiard Abbé de sainct Martin d’Auxerre, & Maistre Guillaume d’Aubenton Licentié en Loix, témoins à ce appellez & requis l’an & iour dessus dit.	1476.	
Caput II.	Ex capite xii. fœderis Caroli VIII. Regis Franciæ cum Maximiliano Rege Romanor. anno MCCCCLXXXIX.	Ioannes de Cussigny postliminio restituitur Monasterio.	Item touchant Frere Iean de Cussigny Abbé du Moustier sainct Iean, Messire Claude de Toulongeon Seigneur de la Bastie, Antoine Rolin Seigneur d’Esmeriers, Claude de Toulongeon Seigneur de Traues, le Seigneur Villerual, Frere Iean de Goumebault, Estienne Dunerest, & Iean Breseille, pour lesquels les Ambassadeurs & Commis du Roy des Romains ont requis qu’ils fussent comprins en ce presant traicté de paix. A esté respondu qu’ils y sont comprins, & pourront retourner seurement aus Royaumes, Pays & Seigneuries du Roy Tres-Chrestien à leurs biens, ou qu’ils soint, tant audit Royaume, qu’au Dauphiné, & ailleurs.	1489.	
Caput III.	Ex Tabulario Reomaensi.	Ioannes de Cussigny particeps fit meritorum Cistertij apud Deum.	Nos Frater Ioannes Abbas Cistertij in Cabilonensi Diœcesi, totúsque Conuentus Abbatum Capituli generalis Cistertiensis Ordinis, Reuerendo in Christo Patri Domino Ioanni de Cussigny Abbati Monasterij Reomaensis, aliàs Monasterii sancti Ioannis Lingonensis Diœcesis, Salutem in Domino, & suffragiorum felices effectus salubriter experiri. Quamquam lege diuina charitatis ad intercedendum pro omnibus generaliter obligemur, pro illis tamen multò singulariùs astringimur, qui nobis ac Ordini nostro, necnon locis, ac personis regularibus eiusdem Ordinis piâ humanitate affici dignoscuntur. Eapropter exigente piæ deuotionis affectu, quem ad nos & dictum Ordinem nostrum intelleximus vos habere, piæ petitioni vestræ nobis per venerabilem, & in Christo nobis probatissimum Abbatem nostri Monasterij de Fonteneto oblatæ, deuoto concurrentes assensu vobis concedimus plenariam participationem omnium bonorum spiritualium, videlicet Horarum Canonicarum, Missarum, ieiuniorum, vigiliarum, pœnitentiarum, disciplinarum, abstinentiarum, eleemosynarum, hospitalitatum, laborum, cæterorúmque diuini cultus obsequiorum, quæ fiunt ac Domino concedente de cætero fient in toto Ordine nostro, in vita vestra pariter & in morte. Ita quòd cùm obitus vester, vtinam in Domino felix, nostro fuerit generali Capitulo nunciatus, ibidem sicut vnus nostrûm absoluemini, omniúmque Missarum, & Orationum, quas pro nobis, fratribúsque familiaribus nostris annis singulis iniungimus faciendas, efficiemini particeps & consors. Datum in nostro definitorio eiusdem nostri Capituli generalis apud Cistertium celebrati die XIII. mensis Septembris, anno Domini MCCCCXC.	1490.	
Caput I.	Ex Tabulario Reomaensi.	Acta electionis eius.	Vniuersis præsentes litteras inspecturis, pariter & audituris, Nos Frater Ioannes de Bobe, aliàs Boisseau humilis Supprior Claustralis Monasterij sancti Ioannis Reomaensis, Ordinis sancti Benedicti, Lingonensis Diœcesis, necnon infrascripti Religiosi & Monachi dicti Monasterij, videlicet Frater Reginaldus Subbot Prior de Courtengy, Adrianus de Bullon Infirmarius, Ferricus de Cussigniaco Sacrista, Henricus de Longuay Eleemosynarius, Antonius de Torcy Prior de Monasterio Englanon, Laurentius de Guiens Cantor, & Philibertus de Caua Presbyteri. Necnon Christophorus l’Abbé, Guillelmus de Bussepot, Petrus de Fussy, Erardus Chaillot, Philibertus de Sursangy, Guillelmus de Villa sur Aise, & Ioannes de Tentes Nouitij eiusdem Monasterii, omnes vnanimes Capitulariter congregati, Salutem in Domino. Cùm Monasterium nostrum Pastoris solatio destitutum esset per bona memoriæ Fratris Ioannis de Cussigniaco Abbatis obitum, volentes indemnitatibus eiusmodi Monasterii obuiare ad electionem futuri Abbatis celebrandam in vnum conuenimus, & diffusa Spiritus sancti gratia omnes per viam Spiritus sancti, seruatis seruandis, Venerabilem & Religiosum virum Fratrem Petrum d’Aligny Confratrem nostrum elegimus in Abbatem & Pastorem nostrum, solemnitatibus ad hoc, tam de iure, quàm de stilo & consuetudine seruatis, provt in instrumento eiusmodi electionis desuper confecto latiùs seu pleniùs continetur. Qua propter nos omnes & singuli præfati Religiosi ibidem Capitulariter, priùs vt præfertur, congregati, citra tamen quoruncunque Procuratorum per nos hactenus quomodolibet constitutorum reuocationem, non vi, dolo, metu, aut aliqua sinistra machinatione circunuenti, sed gratis & sponte, ac ex nostra, & cuiuslibet nostrûm certa scientia omnibus melioribus modo, via, iure, causa, & forma, quibus meliùs, validiùs, tutiùs, & efficaciùs potuimus, & debuimus, fecimus, constituimus, & creauimus nostros certos Procuratores, ac certos Nuncios speciales & generales. Ita tamen quòd specialitas generalitati non deroget, nec econtrà, videlicet venerabilem & Religiosum virum Fratrem Ludouicum de Monserual Priorem Prioratus Blanniaci, & ........ præsentes & onus eiusmodi procurationis in se sponte suscipientes, & eorum quemlibet in solidum specialiter quidem & expressè ad pro nobis, & nomine nostro dictam nostram electionem prosequendam, decretúmque ipsius Reuerendo in Christo Patri & Domino D. Ioanni miseratione diuina Episcopo, Duci Lingonensi, ac Pari Franciæ, seu eius in spiritualibus & temporalibus Vicariis generalibus, cum humilitate & reuerentia, quibus decet præsentandum, ipsiúsque confirmationem, ac munus benedictionis præfato Fratri Petro electo impertiri petendum, requirendum, & obtinendum, litterásque desuper necessarias gratiam, siue iustitiam continentes impetrari faciendum, quæcunque iuramenta ad hoc necessaria in animam omnium nostrûm præstanda, & generaliter omnia alia eiusmodi electionis negotium tangentia, necessaria, & opportuna prosequendum. Promittentes habere ratum & gratum quidquid per dictos nostros Procuratores, & eorum Procuratores actum, dictum, factum, gestum fueritin præmissis, seu aliter quomodolibet procuratum. Releuamus nihilominùs eosdem Procuratores nostros, & eorum quemlibet ab omni onere satisdationis, sub omnium & singulorum nostrorum bonorum mobilium, & immobilium, præsentium & futurorum quoruncunque, præsertim ipsius Conuentus obligatione & hypotheca. In quorum omnium fidem & testimonium præmissorum præsentes litteras fieri, & per Notarium publicum infrascriptum subscribi, sigillíque nostri Conuentus quo in talibus vtimur, iussimus, & fecimus appensione communiri. Datum in dicto nostro Monasterio, & loco Capitulari, die vicesima quarta mensis Septembris, anno Domini millesimo quadringentesimo nonagesimo primo: præsentibus honestis viris Hugone Barbier de Viserneio, & Milone Bilon testibus ad præmissa vocatis specialiter & rogatis.	1491.	
??	Ex Claudio Roberto in Decanis Capellæ Regiæ Diuionensis.	??	Guillelmus Machecot receptus in Canonicum anno MCCCCLXXVIII. in Decanum MIC. Iulij IV. ex Canonico Vergei paulò post dedicationem Ecclesiæ, de qua dedicatione suprà in Episcopo octogesimo-sexto Lingonensi. Obiit decimo-quarto die Septembris in festo Exaltationis sanctæ Crucis anno MICV. Lingonis. Fuit prætereà Abbas Commendatarius Reomaensis, Canonicus Eduensis, Decanus Lingonensis, & Capellæ Diuitum Diuionensis, ac Consiliarius in Parlamento Diuionensi anno MCCCCLXXXVIII. per obitum Philiberti de l’Asfertey. Iacet in Æde beatæ Mariæ Parœciali Diuione centum & sex funalibus sepultus, anniuersarium habens in hac Ecclesia Regali XVI. Cal. Octobris.	1488.