I. 1107, 29 MAI. AUXERRE. Privilegium Paschalis pape de confirmatione terre et ville de Meva quam domina Matildis dedit nobis. Paschalis, episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio Guilielmo abbati sancti Satyri, salutem et apostolicam benedictionem. Divinis preceptis et apostolicis informamur exemplis ut pro omnium ecclesiarum statu impigro vigilemus affectu. Ea propter ab ecclesia sancti Satyri, quam tuo regimini per Dei gratiam novimus esse commissam, eas quas diu passa est, inspirante domino, removere curamus injurias. Terram siquidem Meve quam Mattildis venerabilis femina, loci vestri fundatrix, beato Satyro pro sua devotione obtulerat, Rainaldus, miles de Marca seculari violentia occupavit, qui urgente tandem egritudine ductus ad mortem Domnum Girardum priorem monasterii de Caritate visitacionis et penitencie gratia evocavit, a quo cum viaticum petiisset accipere neutiquam meruit nisi a sacrilega predicti juris invasione cessaret. Tunc is penitentia et sacrilegii culpam evidenter agnoscens terram ipsam ecclesie in plurimorum testium contemplatione restituit. Quo defuncto, defunctis etiam duobus filiis ejus, Guido Salonis filius et Umbaldus Candidus, qui duo duas Rainaldi filias duxerant, rursus in ecclesie injurias proruperunt. Quos non longe post divinum est judicium subsecutum. Tres enim filii Guidonis et uxor ejus et Umbaldus Candidus in matura morte preventi sunt. Guido igitur et duo filii ejus Fromundus et Hugo superstites et Rainaldus Umbaldi Candidi filius divini judicii timore perterriti, accepta etiam a vobis aliqua pecunie quantitate, terram Meve quam invaserant ante altare beati Satyri coram multis testibus reddiderunt. Nos ergo presenti decreto statuimus ne unquam aut illis aut aliquibus secularibus personis liceat supradictam terram invadere et ecclesie beati Satyri in parte hac injurias irrogare. Quod qui presumpserit tamquam sacrilegii reus excommunicationis sententia feriatur. Ego Paschalis Catholice ecclesie episcopus S.S. Datum Autissiodori per manum Johannis diaconi ac bibliothecarii, IIII kalendas junii, indictione XV. Incarnationis Dominice anno M.C.VII. Pontificatus autem domini Paschalis secundi, pape, octo. ?? II. 1134. SAINT VRAIN. Littere Hugonis Autissiodorensis episcopi de contentione habita inter nos et dominum Adam de Marchia, de nemore de Charram et cartallagio et aliis. In nomine sancte et individue Trinitatis. Statutum a sanctis patribus est et cautum legibus res gestas mandare memorie et litteris eternare quatinus et rei geste notitia servaretur et deficientibus testibus testimonium perhiberet carta vivacior. Quia igitur et legum sanctio et sanctorum patrum est servanda traditio, presertim cum paci ecclesie servorumque Dei provideat, placuit quod inter canonicos sancti Satyri et dominum Adam de Marchia convenit, litterarum testimonio confirmare et ad successorum transferre noticiam, ne aut rei geste pereat memoria, aut servos Dei turbet in posterum rediviva calumpnia. Ego ergo, Adam de Marchia, calumniam quam adversus ecclesiam et canonicos sancti Satyri injuste moveram de nemore Carram adjacenti Meve et de quartalagio et ceteris omnibus que ex parte conjugis mee filie Gosberti de Tilia ad me pertinere opinabar, ex toto et in perpetuum dimitto. Ideo ipsum quoque uxor mea Ermengardis fecit, voluit et laudavit, atque ut ratum hoc in perpetuum foret tota devotione concessit. Guerpivi autem quod sicut supradixi calumpniabar injuste apud Caritatem, in presentia domini Hugonis Autissiodorensis episcopi et in manu domni Radulfi, abbatis sancti Satyri, presentibus testibus subnotatis. Ex parte mea affuerunt hi: Robertus de Bosco, Willelmus Garaudus, Bertrannus Meinardus, Umbertus Eschevit, Arpinus de Caritate. Ex parte vero abbatis et canonicorum sancti Satyri affuerunt hi: Domnus Hugo, abbas de abbatia sancti Laurentii, Julianus monacus, Paganus prepositus, Giraudus de Euri canonicus sancti Laurentii, Guaucherius, Guido Rufus, Arnaudus Sarrez, Dorinus de Meva, Mascelinus de Meva, Petronellus de Meva, Petrus de Furno, Andreas de Varziaco, Odo Chauvinus, Teobaudus de Cociaco, Gimo, Ebrardus. Actum est hoc anno ab incarnatione domini millesimo centesimo tricesimo quarto, domino Hugone Autissiodorensi episcopo et Ludovico rege Francorum regnante. Et sciendum quod predictus Adam de Marchia, culpam et injustitiam suam recognoscens ac resipiscens, in presentia domini Hugonis, Autissiodorensis episcopi et testium prescriptorum, coram domno Radulfo abbate, geniculatus, in manu ejus rectum fecit veniamque de calumpnia et molestia quam injuste ei et ecclesie sancti Satyri fecerat humiliter expetivit. Lecta est hec carta et vulgaribus verbis exposita apud Sanctum Veranum, in presentia et audientia domni Adam et predicte Ermengardis uxoris ejus, coram testibus subnotatis. Gibaudo domno de sancto Verano, Guidone Normando, Guiberto priore, Guillelmo presbytero. ?? III. 1135. NEVERS. Littere Fromundi Nivernensis episcopi, de rebus et dominio que habebat apud Mevam Jobertus de Tilia, que nobis dedit idem Jobertus. In nomine sancte et individue Trinitatis. Quoniam ea quidem ipsa que nota sunt presentibus nonnumquam elabuntur memoria posteris quoque fiunt ignota modernis decedentibus, sitque interdum ut ignorantia dubietatem dubietas vero confusionem pariat et contentiones moveat; iccirco congruum duximus et necessarium actionem pacis hujus et concordie litteris mandare, munire sigillo, testibus roborare. Quatinus nulla in superventuris seculis possit improbitate violari quod tanta undique subnixum firmitate constiterit. Quod perfecto si ab heri et nudius tercius precautum fuisset, nequaquam nos rediviva calumpnia in jus iterato redire de injusticia compulisset. Sua igitur voce ipsi calumpniatores concordie hujus explicent actionem quam admodum ipsi quoque hanc expetierint charte fieri conscriptionem. Noverint omnes sicut presentes ita et absentes, posteri sicut et moderni, quia ego Josbertus de Tilia et uxor mea Alpaiz, filii quoque Hugo, Rainaudus et Bernardus et filia Bertaiz, tota deinde mea successio, calumpniam quam adversus canonicos sancti Satyri pro terra de Meva et busco Charran faciebamus, vel si quid aliud calumpniabam in consuetudinibus terre prefate aut redditibus, totum pro Dei amore et relligionis in supradicta ecclesia noviter institute, dimittimus, deponimus et si quid eorum nos contingere videbatur guerpimus, nichilque juris ulterius in tota terra de Meva sicut nec habituros nos cognoscimus, ita nec quesituros fore promittimus. Nam id ipsum quod actenus calumpniabamur injuste, nos calumpniatos esse fatemur presertin cum aliam olim de eadem terra canonici nobiscum concordiam fecerunt et quicquid reclamabamus guerpire nos effecerunt. Unde quia multo tempore sepefatam ecclesiam sancti Satyri nos injusta calumpnia vexasse cognoscimus, culpam fatemur, veniam petimus et ne nobis imputetur vestris obtinere religiosis viri precamur orationibus. Hujus autem pacis vel concessionis sive satisfactionis testes interfuerunt hi: Bernardus de Chaslun, Bernardus Miranda, Giraudus de Frasnei, Reinaldus de Parrenni, Charpinus de Sarzella, Radulfus de Colungiis, presentibus Pagano et Hugone canonicis regularibus et singulos horum testium nominatim memorie et litteris mandantibus. Acta est Nivernis publice, anno ab incarnatione Domini millesimo centesimo trigesimo quinto. Domino Innocentio papa residente. Lodovico, Philippi regis filio, rege Francorum regnante. Tempore domni Fromundi Nivernensis episcopi, Guillelmi comitis et Radulfi abbatis sancti Satyri. Drogo precentor et cancellarius jussit fieri, quisquis amodo et in sempiternum de hac re calumpniam moverit sit anathema maramatha fiat. Amen. ?? IV. 1136. NEVERS. De dono Hugonis de Trunzungiis, de possessionibus quas habebat apud Mevam. In nomine sancte Trinitatis. Quoniam quidem ea que gesta sunt facile memoria elabuntur, elapsa vero litterarum inspectione ad memoriam reducuntur. Idcirco donum terre quam Hugo de Trunchumgiis cum filio suo ecclesie sancti Satyri dedit scripture mandavimus, quatinus id quod futilis memoria labile facit et transitorium, scriptura superstes immortale faciat et perpetuum. Vivit enim in scedula quod abolitum est de memoria, valetque ad testimonium veritatis, si forte inciderit ulla questio dubietatis. Notum sit igitur presentibus et posteris quia Hugo de Tronchumgiis, annuente uxore sua Agne et filiis ac filiabus suis, fratribus quoque filiisque ac filiabus eorum, quicquid juris habebat in possessione que Meve dicitur, sive in terris, sive in terragiis, sive in burdelagiis, sive in decimis, seu in hominibus aut in redditu nummorum, totum penitus pro remedio anime sue et parentum suorum ecclesie sancti Petri et sancti Satyri dedit et si quas adversus canonicos querelas habuerat pace facta omnino deposuit. Ut vero firma et stabilis esset hujus pacis conventio, unum de filiis suis Raginaudum nomine canonicum regularem futurum eidem ecclesie donavit, cui velut dotis nomine ipsius doni beneficium consignavit. Habet autem hoc suum donum tueri et garentire ipse Hugo de Tronchumgiis in generatione sua et filii ejus post eum et filii filiorum suorum a modo et in sempiternum. Fecit enim ipse Hugo hoc donum quod laudavit uxor ejus Agnes et filii ejus, Hugo major natu et Hermandus et filie Emelina et Horrea, gener quoque ejus Guillelmus Monetarius et uxor ejus Maria, fratres quoque ejusdem Girbertus et Raginaudus, Luca uxor Girberti et filius ejus Hugo et filia ejus Emelina. Facta est igitur hujus pacis conventio et doni concessio per manum domni episcopi Nivernensis Fromundi et actoritate ejus roborata et sigillo munita et confirmata. Testibus his qui subscripti sunt: Stephanus Rufus, canonicus regularis sancti Martini Nivernensis, Arnulfus capellanus, Teobaudus archipresbiter, Bernardus item archipresbiter, magister Haudebertus, Hugo Monetarius frater Guillelmi, Gaufridus camerarius episcopi. Ex parte Radulfi abbatis sancti Satyri: domnus abbas Nivernensis Adam, Bartholomeus et Constantius et Arnulfus canonici regulares. Guido prepositus Savigniaci, Radulfus Mascelinus, Salonellus, Doinus, Petronellus, servientes de Meva. Odo Chaennuns, Vaslinus et Raginaudus, servientes de sancto Satyro. Acta est Nivernis publice anno Domini millesimo centesimo tricesimo sexto. Regnante Ludovico Francorum rege. Tempore domni Fromundi presulis et Guillelmi Nivernensium comitis. Drogo precentor et cancellarius jussit fieri. ?? V. 1144. CHATEAUNEUF-SUR-CHER. Carta Rainaudi de Monte Falconis. Constat a longis retro temporibus nobilem et gloriosam ecclesiam sancti Satiri ab antecessoribus nostris in summo cultu venerationis pro sui reverentia semper habitam, ejusque defensores coram Deo et hominibus honore et gloria claruisse, invasores vero ejus et exactores ignobiles et inglorios extitisse. Quod recolens et perpendens ego, Rainaudus de Monte falconis, qui contra eandem ecclesiam illicite arma tuli sanctaque ejus ausu sacrilego prophanavi ad ipsam deinde succendendam cum reliquis ad eam pertinentibus ecclesiis contra fas, contra vetitum, contra denique instituta majorum auxilium meum inpendi, nunc tandem divini judicii timore perterritus et conscientie mee stimulis agitatus, facinus meum ipse agnosco et delictum reus confiteor, ago penitentiam et postulo veniam, absolutionem inploro et satisfactionem promitto. Ut autem fructum penitentie dignum ostendam ad restaurationem predicte ecclesie decem libras offero et in tanti forisfacti qualicumque satisfactione laudes omnium casamentorum meorum eidem ecclesie concedo, ita ut quicquid deinceps ex casamentis meis et feodis quocunque meo salvo hominagio meo conquirere poterit quiete habeat, et me laudante et uxore mea Aanort et filio meo Odone pariter concedentibus, omni contradictione cessante possideat. Preterea quicquid juris in littore Ligeris circa Mevam in piscatoriis, rameiis et groeiis hactenus calumpniabar, predicta uxore mea et filio concedentibus, omni calumpnia extincta, quiete in perpetum habeat. Spontanea quoque voluntate mea eidem ecclesie promitto et concedo quod si aliquando Deo inspirante exclusam meam quam in predicto flumine possideo pro remedio anime mee et parentum meorum in elemosina dare voluero, nulli eam ecclesie nisi sancti Satyri donabo. De cetero vero eandem ecclesiam diligam et manutenebo et convenienter in suis negociis consilium meum et adjutorium ministrabo. Hujus etiam concessionis et conventionis testem inmortalem contra omnes calumpnias presentem cartulam jussu meo conscriptam super sancrosanctum altare beati Satyri offerens inpono ut discant omnes tam posteri quam presentes me hoc pro remedio anime mee et parentum meorum munus acceptabile Deo voluntarie obtulisse. Nomina eorum qui testimonium perhibent de his. Ex parte ecclesie, Emeno decanus, Bartholomeus et Willelmus archidiaconi, Paganus Johannes et Stephanus canonici regulares sancti Satyri et Iterius. Ex parte Rainaudi, Bernardus archipresbyter de Nerundia, Walterius Blancus, Odo Tebelini, Arnulfus Freschet. Acta hec carta publice apud Castrum novum, sigilli domni Petri Bituricensis archiepiscopi inviolabili auctoritate munita, anno ab incarnatione Domini millesimo centesimo quadragesimo quarto. Cotes du Cartulaire de La Charité, p. 182 à 189. 1139, circa. — Accord entre les religieux de La Charité et les chanoines de Saint-Satur pour la forêt d’Isle, l’église de Mêves, les dîmes de Ménétréol et de Thauvenay. 1139, 10 avril. — Accord pour le pâturage des bêtes bovines, la glandée des porcs et le refuge entre les hommes de Pouilly et de Mêves dans la forêt d’Isle. 1158. — Transaction sur les dîmes, la forêt d’Isle, les moulins et la possession des territoires de Mêves. VI. 1173, 2 AVRIL. CLAMECY. (Vidimus de juin 1250.) Gui, comte de Nevers, et Mahaut accordent une indemnité de 60 livres à l’abbé de Saint-Satur pour pillages commis à Mêves. Omnibus presentes litteras inspecturis G... cantor Bituricensis et magister Sanctius, archidiaconus de Sancero, Bituricensis diocesis, salutem in domino. Noveritis nos litteras nobilis viri Guidonis, quondam comitis Nivernensis, integras et absque ulla rasura vel cancellatione, sigillo predicti comitis et sigillis bone memorie Guillelmi quondam Autissiodorensi et Bernardi quondam Nivernensis episcoporum sigillatas, verbo ad verbum inspexisse et diligenter legisse sub hac forma: Sciant presentes et posteri quod ego Guido, comes Nivernensis, per manum Guillelmi Autissiodorensis et Bernardi Nivernensis episcoporum, emendam ecclesie sancti Satyri et Godefrido ejusdem loci abbati sexaginta librarum Silviniacensis monete pro quodam forisfacto quod homines mei injuste fecerunt in villa que dicitur Meva; promisi etiam et concessi G. abbati et predicte ecclesie conventui, quod neque ego neque heres meus sive aliquis ex meis in villa de Meva et ejusdem ville potestate de cetero quicquid forisfaciat; et tempore pacis et tempore guerre, et a me et a meis predicta villa quieta et secura deinceps permaneat. Quod si de predicta villa michi aut meis aliquis foris-fecerit, abbas sancti Satyri super hoc amicabiliter convenietur et per dies et terminos super hoc acceptos ipsi abbati emendare licebit ubi debuerit et quod debuerit. Si autem commonitus emendare id recusaverit ego me convertam ad hoc quod debuero. Quod ut ratum et inconcussum permaneat et ne quis de meis in villa sepedicta et ejus potestate de cetero malefacte presumat, pactionem istam presentis scripti patrocinio munivi et sigilli mei impressione roboravi. Hec laudavit et tenere fideliter promisit Matilda uxor mea, et Regnaudus frater meus fiduciavit. Ad majoris etiam robur auctoritatis rogavi domnum Guillelmum Autissiodorensem et domnum Bernardum Nivernensem episcopos, in quorum manu facta est hec pactio quod huic carte mee sigilla sua apponerent. Hujus rei testes sunt: Comitissa Matildis, Guillelmus de Barris, Stephanus de Petra pertusa, Gibaudus de sancto Verano, Gilo de Torneello, Petrus de Curchun, Gaufridus abbas de Rochiis, Archembaudus prior sancti Eusebii, Tebaudus decanus Nivernensis, Gaufridus de Chancelio canonicus Autissiodorensis, Thomas notarius. Actum est hoc apud Clamiciacum, anno Verbi incarnati millesimo centesimo septuagesimo tertio, quarto nonas aprilis feria secunda ejusdem mensis. Nos vero in hujus rei certitudinem pleniorem presenti scripto sigilla nostra duximus apponenda. Anno Domini millesimo ducentesimo quinquagesimo, mense junio. ?? VII. 1177. TONNERRE. Littere Roberti comitis Nivernensis et Matildis comitisse, de donatione Humberge relicte Andree Fulcherii cum liberis suis et quicquid juris habebant in illis. Ego Robertus, comes Nivernensis et ego Mathildis comitissa, notum fieri volumus presentibus et futuris quod pro debito sexaginta librarum quas comes Guido debebat ecclesie sancti Satyri de forisfacto quod homines sui fecerant apud Mevam et pro salute comitis Guidonis et animarum nostrarum, communi assensu infantium ejusdem comitis concessimus et donavimus in perpetuam elemosinam eidem ecclesie Humbergam viduam, quondam uxorem Andree Fulcherii, cum Johanne filio suo et filia sua Maria et quicquid juris habebamus in illis, ita libere et quiete quod neque nos, neque aliquis successorum nostrorum poterimus aliquid juris vel alicujus consuetudinis reclamare in illis, vel in heredibus eorum, seu servitium quod nobis facere consueverant vel heredes eorum nobis huc heredibus nostris facturi essent a modo faciant ecclesie sancti Satyri. Tali etiam conditione fecimus hoc donum quod si quis successorum nostrorum, quod Deus avertat, ipsum evacuare presumpserit, predictas sexaginta libras solvere tenebitur memorate ecclesie absque ulla diminutione ita quidem quod servitia que ipsi vel heredes eorum fecerint ipsi ecclesie nullo modo computentur in catallum. Actum est hoc apud Tornodorum anno incarnationis Domini millesimo centesimo septuagesimo septimo. Testes sunt: Nargodus de Tociaco, Stephanus de Petra pertusa, Odo de Gonessa, Petrus de sancto Perregno, prepositus Autissiodorensis, Vuillelmus prior sancti Satyri, Johannes prior sancti Amatoris et David, canonicus sancti Satyri. ?? VIII. 1182. LORRIS. Littere Philippi regis suscipientis in protectione sua villam de Meva. In nomine sancte et individue Trinitatis, amen, Philippus Dei gratia Francorum rex. Regie morem benignitatis nos implere credimus quando locis ecclesie Dei Deoque famulantibus mancipatis nostre protectionis tutelam indulgemus. Notum itaque facimus universis presentibus pariter et futuris quod villam sancti Satyri que nuncupatur Meva, ob Dei amorem et beati Satyri reverentiam, salvo jure alieno sub nostra protectione atque custodia suscepimus. Quod ut ratum habeatur et apud posteros maneat inconcussum, presentem paginam sigilli nostri auctoritate conmunimus. Actum apud Lorriacum, anno ab incarnatione Domini millesimo centesimo octogesimo secundo. ?? IX. 1203, 9 AVRIL. SAINT-AMAND. Littere Hervei comitis Nivernensis de vendicione terre de Soumerron cum omni justicia. Ego Herveus, comes Nivernensis, omnibus notum facio presentibus et futuris presentes litteras inspecturis, quod terram de Sommerun cum omni justicia vendidi Andree abbati et conventui sancti Satiri quitam et liberam in omnibus, sicuti Sado de Patingis et Wuillelmus Morandi eam tenuerant. Pro eadem siquidem sexcentas libras Giemensis monete et viginti quinque libras ab eisdem canonicis accepi. Hanc vero venditionem laudavit et concessit Matildis uxor mea, Hoc idem laudaverunt et concesserunt Vuillelmus Morandi et Petrus Morandi a quibus terram istam emeram. Hoc idem laudavit et concessit Sado de Patingis qui eamdem terram jure hereditario quondam possederat. Hoc etiam canonicis et ecclesie pepigi contra omnes homines de jure garantizare. Quod ut ratum permaneat et inconcussum in eternum litterarum apic commendavi et sigilli mei inpressione roboravi. Datum apud Sanctum Amanum, anno incarnati Verbi millesimo ducentesimo tercio, quarto idus aprilis. Cotes du Cartulaire de La Charité, p. 189. 1208, février. — Vente par les religieux de La Charité aux chanoines de Saint-Satur, pour 620 livres de Gien, de toutes leurs possessions à Mêves, sauf les dîmes et l’église Saint-Julien. 1208. — Autorisation donnée à cette vente par l’abbé de Cluny. 1209. — Abandon de la dîme des laines de Mêves par l’évêque d’Auxerre au profit des chanoines de Saint-Satur. X. 1223, MARS. Littere archipresbyteri de Conada de quodam appendicio contiguo capellanie de Meva. Universis ad quos littere presentes pervenerint, H... magnus capellanus beati Petri de Karitate, dictus archipresbyter Conadensis, salutem in omnium salvatore. Noverit universitas vestra quod cum Raignaldus, capellanus sancti Juliani de Meva, nomine suo et non nomine ecclesie, acquisivisset in censiva et dominio prioris Meve quoddam appendicium domus contiguum domui capellanie ejusdem ecclesie et quamdam oschiam eidem domui conterminam, in qua edificaverat grangiam et virgultum. Alibi vero legata sibi fuisset a quadam muliere que vocabatur Malain quedam vinea in censiva ejusdem prioris sita super Ligerim contigua vineis Vuillelmi de Meva. Idem Raignaldus considerans quod successor suus capellanus ejusdem ecclesie neutrum istorum acquirementorum possidere posset nomine ecclesie nisi de voluntate et assensu prioris de Meva, impetravit a dicto priore ut unum ex hiis duobus acquirementis venderetur, alterum vero jam dicte ecclesie ad usum capellanie remaneret. Ipse vero Raignaldus de nostro et aliorum bonorum virorum consilio, considerans dictum tenementum, scilicet appendicium grangiam et virgultum longe et multo competencius et utilius esse ad usum ejusdem capellanie ipsum eidem capellanie constituit perpetuo remanendum, salvo annuo censu predicti prioris novem denarios. Et cum teneretur eidem priori debito septuaginta trium solidorum forcium Nivernensis monete et, preter dictum priorem, non inveniret alium qui dictam vineam competencius emere vellet, ipsam dicto priori pro dicto debito suo assignavit pretio dictorum septuaginta trium solidorum vendidit et ei in perpetuum ac successoribus ejus quittavit quicquid idem capellanus et ecclesia sua juris habebant in vinea memorata et eam concessit eidem priori et ejus mandato perpetuo possidendam libere, pacifice et quiete. Nos autem factum istud considerantes utile jamdicte ecclesie, ipsum ratum habentes, volentes, approbantes et concedentes, presentes litteras dicto priori concessimus sigilli nostri appositione munitas in testimonium hujus rei. Actum anno gratie millesimo ducentesimo vicesimo secundo, mense marcio. ?? XI. 1225, JUIN. De procuratione quam archiepiscopus Senonensis petebat in domo nostra de Meva. Galterius, Dei gratia Senonensis archiepiscopus, omnibus presentes litteras inspecturis, salutem in Domino. Noverint universi quod, sicut fideli relatione accepimus, cùm bone memorie predecessor noster Petrus, quondam Senonensis archiepiscopus, in Autissiodorensi dyocesi, visitationis officio fungeretur, in domo et capella de Mevia quam habent ibi canonici sancti Satyri procurationem petiit, set eam non habuit. Quam sicut nobis per testes idoneos constitit et fideles abbas et conventus sancti Satyri se opponentes dicebant se non teneri ad solvendam procurationem predictam, cum ecclesia parrochialis, oblationes, et decime ejusdem ville non ad ipsos set ad monachos de Caritate pertinerent, qui eas tam ab ipsis canonicis sancti Satyri quam ab aliis parrochianis ejusdem ville percipere consueverant et ea que ibi habent et possident ad usum et sustentationem conventus ecclesie sancti Satyri fuit spetialiter deputata, et unum de fratribus et concanonicis suis tantum ibi habere consueverant pro congregandis et conservandis bonis ejusdem ville et ad abbatiam sancti Satyri deferendis, cui fratri et concanonico victum et vestitum ministrant in eodem loco, ac si in claustro sancti Satiri resideret; quare idem predecessor noster ad preces et consilium bonorum virorum destitit a peticione procurationis in loco supradicto. Nos itaque piis predecessoris nostri vestigiis inherentes, attendentes etiam quod ecclesia parrochialis oblationes et decime predicte ville ad monachos de Caritate non ad canonicos sancti Satyri pertineant propter hoc de bonorum virorum consilio predictam domum et capellam sancti Martini de Meva a procuratione quam ibi petebamus reputavimus esse liberam et immunem. In cujus rei memoriam et testimonium presentes litteras fecimus sigilli nostri munimine roborari. Actum anno gratie millesimo ducentesimo vigesimo quinto, mense junio. Autre transcription d’une charte de même date et relative au même fait, où sont les variantes ci-dessous: Galterius, Dei gratia... procurationem suam exegerat et quia eidem fuerat denegata, interdicti sententiam in ipsa ecclesia et in villa de Mevia promulgavit. Qui tandem cognita veritate et plenius intellecta quod canonici sancti Satyri in prefata villa de Mevia non parrochialem habebant ecclesiam nec decimas etiam percipiebant, a vexatione predictorum canonicorum super procurationem petita destitit, revocata interdicti sententia que propter hoc per eumdem fuerat in villa de Mevia promulgata. Nos itaque... (comme à l’autre charte.) ?? XII. 1231. DÉCEMBRE. De terra de Sommeron quam Guillelmus Morant de Karitate quitavit nobis. Henricus, Dei gratia Autissiodorensis episcopus, universis presentes litteras inspecturis, salutem in Domino. Universitati vestre notum fieri volumus quod cum inter Willelmum Morandi burgensem de Karitate et Elisabeth de Anlesiaco ejus uxorem ex una parte, et abbatem et conventum sancti Satyri ex altera. Coram de Langiaco et de sancto Georgio, prioribus et archipresbytero de Anlesiaco, Nivernensis diocesis, a domino papa judicibus delegatis, contentio verteretur supra terra que dicitur de Sommerom, tandem bonorum virorum et maxime dictorum abbatis et conventus precibus inclinati, remiserunt et quittaverunt spontanei predicti Willelmus et Elisabeth uxor ejus, prefatis abbati et conventui imperpetuum dictam terram et quicquid in dicta terra juris habebant vel habere poterant vel debebant, fide in manu nostra corporaliter prestita, promittentes quod contra predicta venire et in dicta terra ratione osclii sive dotis seu alia ratione aliqua juris aliquid reclamare per se vel per alium de cetero nullatemus attemptabunt. In cujus rei memoriam ad peticionem utriusque partis fecimus presentes litteras sigilli nostri munimine roborari. Actum anno Domini millesimo ducentesimo trigesimo primo mense decembri. ?? XIII. 1234, 18 NOVEMBRE. DRUYE. Littere Guidonis comitis Nivernensis de compositione inter nos et Bogerum de Meva facta. Ego Guido, comes Nivernensis et Forensis, notum facimus universis presentibus et futuris quod cum contentio esset inter abbatem et conventum sancti Satyriex una parte et Boguier filium defuncti Guidonis de Meva ex altera, super hoc quod Radulfus filius Guillelmi de Meva conquestus fuerat predicto abbati sancti Satyri de dicto Beguerio, asserens quod dictus Boguerius incitaverat illos qui interfuerunt verberationi Johannis lo Batart fratris dicti Radulfi et servientis dicti abbatis facte in justicia dicti abbatis de Meva, pro qua verberatione dictus Johannes mortuus fuit sicut per inquisitionem legitime factam plenius didicimus. Tandem post multas assignationes dierum coram dicto abbate ad quos dies dictus Boguerius non venit nec se obtulit stare juri, ab utraque parte in nos extitit compromissum, fide data in manu nostra, et pena hinc inde statuta centum marchos argenti. Quod quicquid per nos supra premissis diffinitum esset vel statutum inviolabiliter observarent et a suis facerent firmiter observari. Nos vero recepta ab utraque parte compromissione partibus diem assignavimus coram nobis et per fidem prestitam a dicto Boguerio, eidem injunximus ut ipse ad diem assignatam haberet Tecelinam matrem suam et Johannem fratrem suum presbyterum et Guidonem Borrechat maritum sororis sue coram nobis paratos ad audiendum et observandum dictum nostrum. Die vero martis post octabas beati Martini hyemalis coram nobis apud Druie assignata, predicto abbate pro se et conventu suo ex una parte et dictis Boguerio et T. matre sua et J. presbytero fratre suo et G. Borrechat ex altera comparentibus, recepto juramento a dictis Boguerio et T. matre sua et J. presbytero et G. Borrechat et uxore sua de dicto nostro firmiter observando, habito prudentium virorum consilio, dictum nostrum protulimus in hunc modum; quod dictus Boguerius quitaret in perpetuum dicto abbati forestariam et quicquid juris habebat in nemore dicti abbatis et in consuetudinibus de Meva ratione baillie et forestarie, que omnia a dicto abbate tenebat. Insuper ipse Boguerius et T. mater ejus et J. presbyter frater ejus et G. Borrechat et uxor ejus, soror dictorum B. et J. quitarent in perpetuum ecclesie sancti Satyri quicquid juris habebant vel habere deberent in villa et in tota justicia de Meva, scilicet in domibus, terris, pratis et rebus aliis absque ulla reclamatione sui et suorum. Dictus vero abbas pro bono pacis et pro recompensatione juris eorum daret eisdem ducentas et quinquaginta libras Nivernensis monete. Dictus vero abbas et Boguerius et sui dicto nostro acquieverunt et per sacramentum prestitum super sacrosancta envangelia coram nobis promiserunt se omnia supradicta in perpetuum firmiter observare; et quid contra compositionem istam venire nullatenus attemptabunt, nec in dictis rebus a parte dicti Boguerii et suorum dicte ecclesie quitatis, idem Boguerius nec sui aliquid juris de cetero reclamabunt. Recognoverunt et dictus Boguerius et sui de dictis denariis grantum suum habuisse. Debent insuper a parte dicti Boguerii hec omnia supradicta coram domino Autissiodorensi episcopo per sacramentum suum firmari et per sigillum dicti episcopi confirmari. In cujus rei memoriam ad petitionem partium presentes litteras fecimus sigilli nostri munimine roborari. Actum apud Druie, anno Domini millesimo ducentesimo tricesimo quarto. Die martis post octabas beati Martini hyemalis. ?? XIV. 1235, MAI. Littere quitationis ballive Hugonis de Meva. R. Dei gratia Autissiodorensis episcopus universis presentes litteras inspecturis salutem in Domino. Noveritis quod in nostra presentia constituti filii Hugonis quondam servientis ecclesie sancti Satyri in villa de Meva, Hugonus scilicet et Gill[u]s fratres et Agnes soror eorumdem, de assensu et voluntate H. Morelli mariti sui, quitaverunt in perpetuum Deo et ecclesie sancti Satyri totum jus suum quod dictus H. pater dictorum fratrum tenebat et habebat in villa de Meva et in nemoribus de Charran, ratione ballive et serviencie et quicquid juris habere poterant vel habere deberent in dicta balliva et serviencia, fide data in manu nostra, promittentes quod contra quitationem istam ab ipsis coram nobis factam per se nec per alium sive per alios venire nullatenus attemptabunt, nec in dicta balliva aliquid juris de cetero reclamabunt, immo si quis in sepenominata balliva aliquid juris reclamare vellet vel dictam ecclesiam super hoc perturbare presumeret, sepedicti fratres cum dicta sorore sua per fidem suam in manu nostra prestitam se pro defendenda balliva supradicta contra omnes gentes opponere tenerentur. Pro hac autem quitatione abbas et conventus sancti Satyri dederunt supradictis fratribus filiis dicti Hugonis et sororum dictorum fratrum viginti et sex libras fortium Nivernensium, de quibus recognoverunt grantum suum habuisse et numeratam pecuniam recepisse. Nos igitur ad petitionem supradictorum fratrum et sepedicte sororis eorumdem et ut quitatio supradicta firma in perpetuum et stabilis perseveret, presentes litteras dedimus dicte ecclesie sigilli nostri munimine roboratas. Actum anno Domini millesimo ducentesimo tricesimo quinto, mense maio. ?? XV. 1238, FÉVRIER. De quitacione quam fecit nobis Boguerius de terris, pratis, vineis quas habebat apud Mevam et jus quod habebat in nemore de Charran. L. Dei gratia Autissiodorensis episcopus, universis presentes litteras inspecturis, salutem in Domino. Universitati vestre notum fieri volumus quod constituti in nostra presentia Johannes capellanus de Monesterello et Bogerius, frater dicti capellani recognoverunt se vendidisse et imperpetum quitavisse religiosis viris abbati et conventui sancti Satyri forestariam et quicquid juris habebant in nemore dictorum abbatis et conventus quod nemus dicitur Charranz et quicquid juris habebant in consuetudinibus et in tota justicia de Meva, racione ballie et forestarie. Quitaverunt etiam dicti Johannes et Bogerius frater ejus predictis abbati et conventui quicquid juris habebant in terris, pratis, domibus, in villa et in tota justicia de Meva, tempore vendicionis et quitacionis facte coram nobis super premissis pro ducentis et quinquaginta libris Nivernensis monete, de quibus recognoverunt coram nobis dicti Johannes et Bogerius, frater ejus grantum suum habuisse in peccunia numerata, promittentes tam dictus Johannes quam dictus Bogerius frater suus, sacramento corporaliter prestito quod contra vendicionem et quitacionem istam per se vel per alium sive per alios venire nullatenus attemptabunt. In cujus rei testimonium et munimen presentes litteras fecimus sigilli nostri munimine roborari. Actum anno Domini millesimo ducentesimo tricesimo septimo, mense februario. ?? XVI. 1257, DÉCEMBRE. De insula sita in fluvio Ligeris apud Mevam inter territorium de Parcy et territorium de Sommerrum quam vendidit nobis Philippus de Chanvo. Universis presentes litteras inspecturis, officialis Bituricensis curie salutem in Domino. Noveritis quod in nostra presencia constitutus Philippus de Chanvo, miles, Autissiodorensis dyocesis, quittavit in perpetuum coram nobis abbati et conventui sancti Satiry quandam insulam sitam in fluvio Ligeris inter territorium quod dicitur Parcy et territorium quod dicitur Summerron, et quicquid juris habebat vel habere poterat quacumque de causa seu qualibet alia ratione in insula supradicta, recognoscens dictam insulam esse jus ecclesie supradicte, promittens per fidem datam idem Philippus quod contra predictam quittationem per se vel per alium non veniet in futurum. Immo dictis abbati et conventui rem de qua ista dicta quittatio adversus omnes gentes super omnes res suas garentiet in perpetuum et deffendet, et predas et missiones si quas iidem abbas et conventus ob defectum garentie sustinerent eis integre restauraret, obligans ad hoc eisdem se et universa et singula bona sua mobilia et immobilia presencia et futura, et heredes suos; abrenuncians ad hoc omni exceptioni, deceptionis doli mali in factum et omni exceptioni rei et persone coherentis et omnibus et singulis exceptionibus et allegationibus juris et facti per quam vel per quas promissa quittacio vel aliquod premissorum possent in aliquo reprobari. Et dixit idem Philippus promissa omnia esse vera sine deceptione et vicio cujuslibet pravitatis, supponentes se ad hoc juridicioni curie Bituricensis ubicunque suam fecerint mansionem. Datum et actum ad petitionem dicti Philippi sigillo Bituricensis curie sigillatum in testimonium premissorum, anno Domini millesimo ducentesimo quinquagesimo septimo, mense decembri. ?? XVII. 1276, 8 MAI. Littere officialis Autissiodorensis de vendicione Regnaudi de Meva quam vendiderunt nobis Guiotus Ferrez de Marchia et Grossa ejus uxor. Universis presentes litteras inspecturis, officialis curie Varziacensis salutem in Domino. Noveritis quod constituti in nostra presencia Guiotus dictus Ferrez de Marchia et Grossa ejus uxor, filia defuncti Stephani Permandite, de auctoritate mariti sui pariter et assensu, recognoverunt publice et in jure se diligenti deliberacione previa vendidisse et in perpetuum quittavisse et concessisse religiosis viris abbati et conventui sancti Satiri et eorum successoribus medietatem cujusdam clausi vinee quod clausum vulgariter appellatur clausum Regnaudi de Meva et est situm in vignoblio quod consistit super ripariam de Maso, juxta vineam Senini carnificis, ex una parte et juxta vineam Guillelmi Arrabi ex alia, pro precio quinquaginta et duarum librarum et dimidie fortium Nivernensium... Datum anno Domini millesimo ducentesimo septuagesimo sexto, die veneris in vigilia beati Nicholai estivalis. Charte sur même sujet et de même date passée devant l’agent civil: Omnibus... Jaquelinus Trosselli, custos sigilli prepositure Bituricensis... noveritis quod constituti in presencia Stephani de Karitate clerici nostri jurati, habentis a nobis mandatum super hoc speciale, Guiotus... hiis siquidem interfuerunt presentes: Stephanus dictus Bernoys, Guillelmus dictus sunt Doubois, Andreas bele boiche, Johannes pedagiator et Semisus de Meva carnifex.... ?? XVIII. 1294, 8 MAI. Littere de sententia de Quercubus qui sunt chemino nemoris de Charrain. Philippus, Dei gratia Francorum rex, Baillivo Bituricensi salutem. Cum moveretur discordia coram baillivo nostro Aurelianensi inter abbatem et conventum sancti Satyri, ex una parte, et dilectum et fidelem nostrum comitem Nivernensem, ex altera, super eo quod religiosi predicti dicebant se esse et fuisse longo tempore in sasina arborum que sunt in chimino per quod itur de Mevia apud Caritatem, videlicet scindendo, expletando, custodiendo predictas arbores et recipiendo proventus et exitus earumdem, dicebant etiam se spoliatos fuisse, predictis arboribus scisis ab ipsis, per gentes predicti comitis, quare petebant predictum comitem ad restitutionem dictarum arborum condempnari. Predicto comite in contrarium assentiente predictas arbores esse in magno chimino pedagiabili vel infra pertinencias, fines seu metas magni chimini in comitatu Nivernense, assentiente etiam se esse in sasina justitie et dominii magnorum chiminorum existencium in dicto comitatu, ac tum in sasina expletandi arbores contentiosas et justiciandi in loco contentioso in omnibus casibus. Tandem inquesta facta super his de mandato ballivi predicti ad curiam nostram relata, visa et diligenter examinata, partium rationibus auditis et diligenter inspectis pronunciatum fuit, per curie nostre judicium, predictos religiosos suam intentionem probasse, predictumque comitem eisdem religiosis ad predictarum arborum restitutionem teneri. Quocirca mandamus tibi quatenus predictum judicatum debite executioni demandes. Actum Parisius, die sabbati post Inventionem Sancte Crucis anno domini millesimo ducentesimo nonagesimo quarto. ?? XIX. 1446, 7 JUIN. Transaction entre l’abbé de Saint-Satur et les habitants de Mêves, lesquels s’engagent à lui payer une fois par trois ans un don bon et convenable par chaque ménage, selon ses faculté et puissance. A touz ceulx qui ces presentes lettres verront, Jehan de la Grange, licencié, bailly de Saint-Satur, Savigny, Belleville, Corjohan et Mève, pour messires les religieux abbé et couvant de Saint-Satur, seigneurs temporels desdits lieux, salut. Comme plait et procès feust meu et esperé de mouvoir plus grant, entre mesdits seigneurs abbé et couvant ou leur procureur pour eulx, demandeurs d’une part, et les bourgois, manans et habitans dudit lieu de Mève deffendeurs d’autre part, sur ce que lesdits religieux disoient et proposoient que à cause de la dottacion et fondacion de leur esglise de Saint-Satur ilz avoient droit et estoient vrays seigneurs temporelz, proprietaires et possesseurs de ladicte ville et terre de Mève, ainsi qu’elle se comporte, et seigneurs des hommes et femmes demourans en ladicte terre, amortiz de nos sains pères les papes et Roys de France, de tel et si loncg temps qu’il n’est memoire du commancement ne du contraire; et en icelle terre de Meve y avoient et ont toute justice haulte, moyenne et basse, cens, censives et plusieurs autres droiz et devoirs qui leur estoient et sont eschuz de toute ancienneté de leurs dits subgetz, manans et habitans et demourans en icelle ville de Meve; entre lesquelz droitz et devoirs avoient et ont droit et sont en bonne possession et saisine de tout temps que chascun des manans et demourans tenans feu lieu et mesnaige audit lieu de Mêve, leur estoient et sont tenus paier en trois ans une fois ung don bon et convenable, selon la faculté et puissance d’ung chascun d’iceulx, excepté et réservé ceulx qui sont clercs tonssurez, lesquels ne doyvent riens dudit don tant qu’ils demeurent en ladicte franchise, et il soit ainsi qu’il est eschu ausdits demandeurs pour occasion dudit don les arrerages de plusieurs années tant du temps que la guerre a eu cours comme depuis la paix faicte entre le Roy nostre sire et nos seigneurs; et combien que de leur paier lesdits arreraiges eussent lesdits habitans, qui de present sont esté sommez et requis, dont ilz avoient esté et encores sont reffusans, contredisans et en demeure, et pour ce les avoient fait adjourner pardevant nous ou nostre lieutenant audit lieu de Meve et fait conclusions et requestes que à leur paier lesdits arrerages dudit don, en l’extimacion de soixante livres tournois ou avec telle somme que de raison seroit, et à continuer ledit payement dudit don en trois ans une fois, feussent lesdits habitans, qui à present sont, et qui ou temps avenir seront, condempnez et contrains et s’ilz le nyoyent lesdits demandeurs offroient de prouver tant et si avant que leur souffiroit pour leur entencion avoir et ottenir. — Et de par lesdis habitans fut dit et deffendu au contraire disans que se don avoit esté fait et octroyé ou temps passé par leurs predecesseurs habitans d’icelle à iceulx demandeurs, ce auroit esté par deux ou par trois foiz et en cas de necessité que lesdis demandeurs avoient à faire pour l’aulmentacion et acroissement de leur ditte esglise; or n’en avoient ilz nul besoing car, Dieu mercy, leur dicte esglise, rentes et revenues d’icelles estoient en bon et souffisant estat selon le temps qui a coru; mesmement comme à l’occasion de la guerre lesdis habitans avoient esté destruiz, diminuez et essillez (exilés) de leur dicte ville en telle manière qu’ilz avoient perdu tout le leur et leurs chevances et que la pluspart desdis habitans estoient mors et les autres alez demourer en estranges pays et n’estoient lesdiz habitans qui à present sont, que nouveaulx venuz et depuis ladicte guerre, par quoy des droiz desdis demandeurs ne povoient riens savoir et n’en avoient nulle cognoissance, finablement pour paix et amour norrir et eschever toute matière d’acord pardevant nous en jugement icelles parties en la manière qui s’ensuit, c’est assavoir: Simon Chauveau, Robert Chauveau frères, Jehannot Acqueneau, Jehannot Mathelin, Perrot Mesgrot, Symon Acqueneau, André d’Orléans, Jehannot d’Orléans, Martin d’Orléans, Robert Passereau, Jehan Mandevant, Jehan Gergaut, Jehan le Norment, Perrin Totée, faisans et represantans la plus grant et la plus saine partie desdis habitans dudit lieu de Mêve, et eulx faisans fors pour les autres absans d’icelle ville, presens et avenir, soubz le lien et obligacion de tous les biens communs et particulliers d’icelle ville, en ceste manière, c’est assavoir, afin qu’ilz soient participans et acompaignez ès bienfaiz prières et oroisons qui jour et nuyt seront faiz en ladite esglise de Saint Satur, qu’ils payeront et ont promis paier chascun mesnaiger, doresnavant a tousjours perpetuelment, en trois ans une foiz, ausdits religieux demandeurs selon leur puissance et faculté desdis habitans; et commancera le premier payement à la feste saint Michel prochain venant et ainsi doresnavant en trois ans une foiz continuelment selon leur dite faculté et puissance, saulve et reservé les clercs lesquelz ne sont ne ne seront en riens compris en ce present adcort tant qu’ils seront en ceste franchise; et sont et demeurent quittes lesdis habitans presens et avenir des arrerages que lesdis demandeurs leur demandoient jusques a huy. Et promisdrent et promettent icelles parties, c’est assavoir chascune partie en tant qu’il lui touche et peult toucher, par stipulation solempnel et par convenance expresse et par leurs foy por ce corporelment baillées en nostre main que jamès contre les choses dessusdites ou aucunes d’icelles ilz ne viendront à l’encontre ne venir feront en aucune manière ou temps avenir, ainçois les ont et auront agreables, les tiendront fermes et estables à tousjours sans les corrompre en aucune manière ou temps avenir, sur peyne de rendre et restituer l’une partie à l’autre partie et aux siens tout coustz, predes, mises, interetz, domaiges et despens qui fais et soustenus seront par deffault de accomplissement des choses dessusdites et de chacunes d’icelles. Fait et puis tenus audit lieu de Meve par nous, bailly dessusdit, et pour plus grant approbacion des choses dessusdites, nous avons requis à honnorable homme maistre Estienne de la Bertanche, licencié en lois, garde des sceaulx de la conté de Sancerre, de mectre et apposer ledit scel à ces presentes leitres. Fait et donné le mardy septiesme jour du mois de juing, l’an mil quatre cens quarante et six. ?? XX. 1471, 24 AOUT. Sentence portant réglement de la dîme des laines sur le territoire de Mêves. Universis presentes litteras inspecturis, Nos, Petrus Vaillant, cantor de Conada et Johannes Barre, presbiter, arbitri arbitratores seu amicabiles compositores de et super certis processibus motis et pendentibus coram venerabilibus viris et dominis conservatoribus approbatis Universitatum Parisius et Orleanensis inter venerabiles religiosos dominos abbatem et conventum sancti Satiri ordinis sancti Augustini diocesis Bituricencis, venerabiles priores de Jars et sancti Theobaldi, de membris dicte abbatie sancti Satiri, scolares in dictis universitatibus studentes adjunctos et actores, ex una parte; et Martinum Mauchaussé, Petrum Toustée et Johannem Marion, parrochianos ecclesie parrochialis de Meva, diocesis Autissiodorensis, reos, parte ex altera..... pronunciamus hanc nostram sentenciam in hunc modum qui sequitur, videlicet quod dicti abbas et conventus nullum jus habent levandi et percipiendi decimam vitulorum et porculorum superdictis reis, sed solum tenentur et de cetero tenebuntur dicti rei ad solvendum veram decimam agniculorum dictis actoribus et pro decima solvendi de duodecim agniculis unum agniculum, si vero solum sint decem in uno tecto ipsi similiter tenebuntur dicti rei solvere dictis actoribus unum agniculum pro decima, si vero in eadem domo sint agniculi in minori numero quam in denario, dicti abbas et conventus habebunt electionem levandi pro decima pro quolibet agniculo unum denarium aut reservare eosdem agniculos destinandos et computandos cum aliis agniculis anni proxime futuri. De lana autem bidentum mutonum primarum et primorum indifferenter tenebuntur dicti rei solvere dictis actoribus de duodecim velleribus unum vellus pro decima, expensis factis in prefatis processibus hinc inde compensatis, de consensu partium, lecta, lata per nos prefatos anno Domini millesimo quadringentesimo septuagesimo primo, die sabbati vicesima quarta mensis augusti... presentibus domino Johanne Rossignel, abbate sancti Laurentii de abbatia, venerabilibus et religiosis viris fratribus Johanne Chevalier curato dicti loci sancti Laurencii de abbacia, Johanne Banelli priore de Traciaco, prefate abbatie sancti Laurentii... et rogavimus venerabilem virum dominum officialem conadensem ut in robur premissorum sigillaret hanc presentem cartam sigillo officialatus curie Conade. ?? XXI. 1475, 11 AVRIL. Acquisitions de terres et immeubles à Mêves par Etienne Julien, abbé de Saint-Satur. A tous ceulx qui ces presentes lettres verront, frère Bertrand Figeat, licencié en loys, chanoine de Saint Satur, garde du seel... furent pour ce personnellement establiz Jehan Denis et Gillebert Machebeuf, demorans à Mève sur Loire... ont reconneu avoir vendu à reverend père en Dieu Mr Estienne Julian, humble abbé dudit Saint Satur, de l’ordre Saint Augustin au diocèse de Bourges, ad ce present stipulant et y aquestant pour luy, sadite esglise et abbaye dudit Saint Satur et successeurs abbez et les aians de luy le temps advenir, tuit les heritaiges cy apprès declarés: une maison avec ses appartenances et deppendances assises audit lieu de Mève, près le petit molin et la rivière par où l’on va dudit petit molin en la grant rue de Poilly et juxte à la rue par où l’on va tout du long en Borneuf, laquelle maison et appartenances d’icelle fut à Chinon. Item une pièce de terre contenant huit boisselées ou environ, assise en la bouche du Mazo, juxte au grant chemin par lequel l’on va de Mève à Poilly d’une part, d’autre part au curé dudit lieu de Mève, d’aultre part à la rue Bourneuf... (hastes de terre, pièces de vigne, chaume de vigne avec leurs tenants et aboutissants)... pour et parmy le pris et somme de treze livres tournois de bonne monnoye aiant à present cours... promectans lesdits Jehan Denis et Gillebert Machebeuf vendeurs et chascun d’eulx, par leur foy pour ce donnée et bailliée corporellement en la main dudit juré, comme jamès contre ces presentes lettres de vente quittance et transport perpetuel et les chouses contenues en ces lettres ilz ne viendront.... en paiant par ledit reverand achapteur et ses successeurs 40 sols tournois de rente annuelle et perpetuelle à Marguerite de Latour, de la paroisse d’Erry, chacun an, le jour et feste de Saint Michel avec les cens et charges, sinon en seront dechuz... En tesmoin desquelles nous avons mis et appousé à ces presentes lettres ledit scel de ladite prevosté de Saint Satur. Donné le unziesme jour d’avril, l’an mil quatre cens soixante et quinze, après Pasques. ?? XXII. 1476, 25 JANVIER. Acquisition de prés et terres à Charant, près Mêves, par l’abbé de Saint-Satur. A tous ceulx qui ces presentes lettres verront, Pierre Livet, licencié en decret et bachelier en lois, garde du scel estably aux contractz de la conté de Sancerre, salut... Guillaume Guille cède et delaisse... à reverand père en Dieu Mr Estienne Julien, humble abbé de l’abbaye de Mr Saint-Satur lez ledit Sancerre, pour et ou nom de sadite abbaye, religieuse et honneste personne frère Bernard de Toucy, presbtre, prieur de Blancaffort, et maistre Lancelot Gorfole, licencié en lois, procureur dudit reverand et son couvent, presens, stipullans et acceptans pour ledit reverand et ses successeurs ou temps advenir, pour le pris et somme de quarente escuz d’or bons et de bon or, du coing du roy nostre Sire, du poix de soixante dix escuz pour le marc ou la vraye valeur d’iceulx, baillez, nombrez et delivrez par lesdis de Toucy et Gorfole, ou nom dudit reverand achepteur, audit Guillaume Guille, procureur oudit nom que dessus, vendeur, en gros de roy vallent trente-quatre deniers tournois la pièce et en grans blans de roy vallent onze deniers tournois la pièce... C’est assavoir certains prés et terres nommez et appelez les prés et terres de Charran qui furent feu Philippon Guille, en son vivant bourgoys de Bourges, ainsy qu’ils se comportent en long et en large, assis et situez en la terre, justice et seigneurie de Mesves, et generalment tous et chacuns les autres heritaiges quelque part qu’ils soient appartenans ausdis Guilles, assis et situez en ladite seignourie de Mesve, en paiant chacun an les cens acoustumez estre paiez d’ancienneté audit reverand achepteur, à cause de sadite terre et seignourie de Mesve, sans aultres charges quelçonques... Donné le vingt-cinquiesme jour du moys de janvier l’an mil quatre cens soixante et quinze. ??